Weer dichter bij Nederland

Vanmorgen eerst maar naar een supermarkt en brood gehaald. Engels brood. Dat is brood dat een week goed blijft. Lekker brood is iets anders. Het kan niet tippen aan een stokbroodje dat we de afgelopen maanden elke dag vers gingen halen. Daarna maken we alles klaar om te vertrekken. De boot wordt eveneens vertrek klaar gemaakt. We liggen in het Granville dok. De sluis gaat hier een paar uur voor hoog water open. Om 11.15 uur is het zover het tijdstip dat ik ook gepland heb om te vertrekken. In de binnenhaven zet ik het grootzeil en roep portcontrol op.
Ik mag eruit en om 11.30 zit ik tussen de havenpier. De voorspelling is dat er minder wind aan de Engelse kust zit en meer wind aan de Franse kant. Het is dus zaak om zo snel mogelijk de shippinglane over te steken en aan de Franse kant te komen. Bij de haven weglopende kan er direct een snelheid van ongeveer 6 knopen gelopen worden tot aan de shippinglane. Omdat die recht over gestoken moet worden is dat beetje wind te weinig om veilig over te steken en gaat de motor er een uur bij. Het is niet druk met de beroepsvaart en half weg de tweede baan is er niets meer te zien op de ais. Ik stel de koers bij en kan optimaal zeilen. Het loopt als een trein. Een boot die tien minuten voor mij is vertrokken heeft de oversteek meer noordelijk gezocht en blijft onder de Engelse kust varen. Door het water ligt de snelheid (met stroming mee) regelmatig rond de 10 knopen. Dover, Duynkerken in 5 uur en 20 minuten.
Om 10 voor vijf loop ik de haven van Duynkerken binnen en om half zes lig ik aan de steiger.
Twee dagen achtereen met de ideale wind en afstanden overbrugd in hele korte tijd.

Nederland komt dichterbij

Vanmorgen ben ik met de sluis van 10 uur geschut en om 10.15 lag ik buiten. De voorspelling is een zuidwester met ongeveer 15 knopen wind volgens de gribfiles. De navtex geeft echter aan zuidwest 5 a 6 en in de avond uitschieters naar 7. De zee was als een spiegel maar dat zou spoedig veranderen. Het eerste uur lopen we net 6 knopen maar dan trekt de wind toch aan en neemt ook de snelheid nog toe. Na twee uur kan de stuurautomaat de golven niet meer bijhouden en liggen we behoorlijk te zwalken. Ik neem het over waardoor de wind beter in het zeil blijft staan. Voor Dungeness is het kermis en valt het niet mee de boot goed op de golven te houden. Het zijn inmiddels grote rollers geworden. Als we net voorbij Dungeness de hoek omgaan liggen we wat beschutter en daarmee ook wat minder hoge golven. Bij de aanloop van Dover gaat dat niet op. Net voor het binnenlopen staan er hoge golven. De lichten staan op drie keer rood. Na het oproepen van portcontrol worden de lichten aangepast en mogen we gelijk naar binnen.
Zodra we binnen de pieren zijn is het water glad genoeg om het zeil binnen te halen en de stootwillen en landvast en in orde te maken.
We krijgen achter in de haven een plek toegewezen achter een grote boot waardoor de zijwaartse wind geen vat heeft op de boot en ik de boot perfect de box kan insturen.
Om 10 voor vier meren we af en zijn we van Eastbourne naar Dover gezeild in 5 uur en 35 minuten.

Een mistbank, een regenbui en honderden vliegen.

Vier dagen horen we het gieren van een windkracht 7 a 8 en fluiten van wind door de masten. En dan op het begin van dag vijf geen wind. Er is een keuze om het Chanel Du Four te nemen maar dan moet het tij wel meezitten. We liggen ongeveer 10 zm hier vanaf. Het tij loopt mee in de vroege ochtend of begin van de avond. Gezien de opgebouwde golfslag besluiten we het tij in de avond te nemen. Dan is in ieder geval de golfslag een stuk minder. De tocht begint dan ook op de motor. Dat gaat de hele nacht door. Om een uur zitten we van het ene ogenblik in het andere in een dichte mist. We varen aan de zuidelijke kant van de shippinglane en blijven daar doorvaren. De radar staat bij en samen met de ais weten we in ieder geval dat we gezien moeten worden en wij zien de andere boten. Het is inspannend maar gaat goed. Dan valt het ons op dat de marifoon plotseling erg stil is maar we kunnen geen oorzaak vinden. De mistbank houdt gedurende 9 uur aan. Het is een een uurtje helder maar dan zien we op de radar achter ons een fikse bui aankomen. Hij blijkt met ons mee te varen en we zitten er gedurende 13 uur in. Met het wisselen van de wachten liggen de natte kleren op de vloer op een hoop. Met de regen krijgen we ook een vliegenplaag. Er strijken wel honderden vliegjes op en in de boot. Gedurende het eten moet je oppassen en bij elke hap kijken of er geen vliegen opzitten. De kuip ligt spoedig vol met vliegjes waar we op gestaan of gezeten hebben. We steken de shippinglane bij Guernsey over en varen verder aan de Engelse en noordelijke kant van de shippinglane. Een depressie houdt zich niet aan de voorspelling en verandert van richting. Dat brengt meer wind uit een andere richting met zich mee. Langzaam verdwijnen ook de vliegjes. Op het einde van dag twee begint dan ook de wind aan te wakkeren en is het gedaan met het rustig op een oor liggen. Binnen en buiten is het net een wasmachine. Ik noem dat wel het kurkentrekker gevoel. Gelukkig worden we niet zeeziek en gaan we met een hoge snelheid door naar Eastbourne. Hier komen we net na de middag aan. Onze hoofden suizen nog na van de golfbewegingen en we gaan wat nachtrust inhalen. De rest van de dag doen we rustig aan spoelen het zout van de boot en gaan vroeg naar bed. Zondag vandaag beginnen we met de boot van binnen weer toonbaar te maken.

De marifoon blijkt wel te zenden maar niet meer te ontvangen. Daar komt ik achter na in de haven enkele oproep tests gedaan te hebben. Gelukkig heb ik een zelfde unit als reserve alleen zonder Atis. Ik vervang de unit en alles werkt weer.
De komende dagen waait het uit het noordoosten met z'n 15 tot 20 knopen met uitschieter naar en windkracht 7. We blijven dus liggen in Eastbourne. Vanaf woensdag lijkt het dat de wind weer uit zuid en west gaat komen en zullen we weer verder gaan richting Nederland.O

Camaret sur Mer

Diegene die de positie via de ais in de gaten houdt heeft het al gezien. We zijn weg uit Spanje.
Na een paar dagen in Camarinas gelegen te hebben kwam er een weerraam van drie dagen. Geen optimaal weerraam. Als we dit voorbij zouden laten gaan zouden we nog zeker tien dagen in Spanje moeten blijven.
Het kenmerk van dit weerraam was weinig wind uit het noorden en iets meer wind uit het noordoosten. We zijn derhalve donderdag vertrokken en trapsgewijs naar het noordoosten gevaren. Met weinig wind naar het noorden op de motor en iets meer afvallen maar zeilend op de noordoosten wind. Het nadeel was wel dat we er ruim 12 uur langer over zouden doen en bij nacht aankomen.
De eerste dag veel op de motor direct naar het noorden gevaren met veel golfslag. Helaas sloeg daardoor ook de zeeziekte toe. Die heeft twee dagen en een nacht aangehouden. Het wachtschema ging onverminderd door en werd een heel zware opgave. Ik kan gerust stellen dat dit de zwaarste tocht ooit is geweest. Gelukkig was het de derde dag over en kon ik me weer concentreren op het binnenlopen van een vreemde haven aan de Franse kust bij nacht. Nu probeer ik een dergelijke nachtelijke aanloop van een vreemde haven altijd te vermijden. In dit geval wilden we niet langer op zee blijven dan echt noodzakelijk omdat het een weerraam was van drie dagen. Daarnaast zag ik op de derde dag in de ochtend op de navtex een melding dat er een noordoost 6 zat aan te komen. Het binnenlopen ging ten koste van de nachtrust maar om 5 uur in de ochtend van dag vier liepen we Camaret sur Mer binnen. De haven was redelijk vol en er waren geen vrij plekken meer. We hebben afgemeerd aan een Dufour 455. Dat ging heel zacht maar de eigenaar kwam direct naar buiten met de mededeling ik ga straks om 8 uur weg. En dat terwijl wij juist wilden gaan slapen. Maar goed er was niet zoveel keus en was het een hazenslaapje. Nadat hij vertrokken was zijn wij op zijn plaats aan de steiger gaan liggen en terug in bed. Om 8 uur en drie uur na de aankomst kwam de voorspelde windkracht 6 uit het noordoosten. Wij lagen gelukkig goed. Toen ik in de middag over de baai keek zag ik dat het aanlopen makkelijker was dan gedacht. Zekerheid voor alles.
De wind blijft van zondag tot woensdagnacht zo staan met als enig verschil oplopend naar een windkracht 7 en woensdag zelfs een 8.
Voor donderdag zit er weer een gaatje in het weerbeeld om over te steken naar de Engelse zuidkust en onder beschutting van de zuidkust een stukje langs de kust te blijven varen. Weer niet van lange duur en ergens zullen we een haven moeten binnenlopen want de wind draait weer terug naar het noordoosten met een 5 en daarmee willen we niet voorbij het nauw van Calais geconfronteerd worden.