Foto 1 tot 15 logstand 6069
Om 18.45 uur zijn we vertrokken uit Noordschans. Onze dochter Bianca is nog bij ons aan boord en die zetten we om 19.30 uur af in Willemstad. Martin haalt vlug nog wat weerberichten via internet binnen en we varen snel verder om de brug van 20.00 uur nog te halen. We hebben erg slecht weer onderweg met windstoten tot 31.5 knopen. Als we in Stellendam aankomen valt de wind weg en kunnen gemakkelijk aanleggen om 22.30 uur.
Zaterdag 30-06
Foto 16 en 17
Om 6.00 uur vertrekken we uit Stellendam. We hebben geluk en kunnen direct de sluis invaren en om 6.30 uur zijn we al "buiten". De hele dag hebben we een 5 a 6 zw op kop waardoor we enkele rakken moeten maken. We nemen rakken van ongeveer 6 mijl op een van de rakken komen we uit op de bovenzijde van de Oosterschelde. Bij het volgende rak op de vaargeul van de Oosterschelde en bij het volgende rak op de noordzijde van Westkapelle. Naar Oostende wordt een nachttocht die zeker niet tof is. We besluiten om onder de kust toch maar naar Vlissingen te gaan.
We nemen de Michiel de Ruyter haven. Prijs 25.10 incl 5 amp stroom. Douches 1 euro
Wind 5 a 6 uit het zw
Zondag 1-7
Foto 18
We vertrekken om 6.20. De stroom is al aan het lopen. We wilden om 6.00 uur weg maar de lichten stonden op dubbel rood. Navraag leerde dat dit altijd zo is maar als er genoeg water boven de drempel staat kun je gewoon uitvaren.
We zetten de zeilen voor een zuidelijke wind die later op de dag naar het zw draait. Als de zeilen staan blijkt de wind al gedraaid te zijn naar zw en dan nog maar 8 a 9 kn. We halen de zeilen eraf een gaan op de motor verder.
Net na Zeebrugge komt er weer wat wind (en ook nog uit het zuiden) we gaan toch maar op de motor verder. Om 10 uur meren we af in de North Sea Yachtclub bij Robert die ons helpt bij het aanleggen. We mogen kiezen waar we gaan liggen. Er zijn plaatsen in overvloed en dat voor deze tijd van het jaar is haast onvoorstelbaar. Tijdens het varen veel regenbuien gehad maar eenmaal in de haven regelmatig zon en een behaaglijke temperatuur.
We eten lekker buiten. De verwachtingen voor de komende tijd is veel wind uit de zuid west hoek hetgeen niet aantrekkelijk is om naar de zuidkust van Engeland te varen. We besluiten de tocht te verleggen naar de Oostkust van Engeland. Naast ons ligt een zeilboot die uit Engeland (Aldeburg) komt. Er zitten drie Engelse mannen op. George, Peter en Richard. We komen aan de praat en vertellen dat we ons doel verlegd hebben. We gaan de oostkust van Engeland bekijken. Zij komen uit dat gebied en willen ons de leuke plekjes tonen. Ze komen bij ons aan boord met een fles whisky. Ze vertellen dat je de boeien goed moet ronden en zeker niet mag afsnijden. Op de River Deben kun je goed eten bij Mayboush. We moeten meedrinken. Ze hebben een mooi boek waar veel over de oostkust instaat. Het ISBN nr.0852883692 is en we proberen dit boek zodra we in Engeland zijn te kopen. Het was een gezellige middag en Peter (vrouw Margaret die sherry erg lekker vindt) geeft aan dat zodra we in de buurt zijn hem moeten bellen. Dan komt hij langs. S 'Avonds gaan we naar de yachtclub om te internetten. De Engelsmannen geven nog een weersite nl. http://www.northseaweather.co.uk/
Havengeld 23 euro en douches en internet in clubgebouw gratis.
Maandag 2-7
Geen foto's
We zijn om 6.00 uur opgestaan en willen om 6.20 uur het weerbericht nog luisteren. De wind zal een 5 a 6 geven met een uitschieter naar 7 vanuit zw. We besluiten toch te vertrekken, omdat het weer er de komende dagen alleen maar slechter op wordt. Het is bewolkt weer met wat blauw in de lucht. We trekken onze pakken aan en maken ons gereed om te vertrekken. Om 6.45 cirkelen we tot 7.20 uur rond in de haven, omdat er nog twee ferry's uitmoeten.
Op zee zetten we de zeilen richting Ramsgate. De wind is 15 knopen en het is aangenaam varen. Echter rond de middag neemt de wind toe tot 30 knopen en de golfhoogte neemt ook toe tot wel 3 meter. Dit hadden ze niet voorspeld. De golfhoogte zou ongeveer 1.5 meter worden. We hebben ons goed aangelijnd en Martin krijgt constant veel water over zich heen. We hebben het grootzeil en Genua flink gereefd en varen verder. Er staat constant een zw 7 en we hebben het idee dat de golfhoogte opgelopen is naar 4 meter maar dit kan ook zo lijken. We willen het grootzeil nog verder reven maar het onderlijk schiet los. De knoop van het onderlijk is eruit gegaan. Vlug draaien we het grootzeil helemaal in. Een geluk dat we niet naar de mast hoeven en dit in de kuip kunnen indraaien. We gaan verder op een klein fokje. We drijven hierdoor te veel af, waardoor we straks voor de kust tegen wind en stroom op moeten kruisen. We besluiten de motor bij te zetten. We willen de fok weghalen, omdat we teveel uit de koers raken en nu schiet een schoot los. Gelukkig niet de schoot die we gebruiken. Vlug haal ik deze binnen. De andere schoot schiet om de railing en door de harde wind schiet er een knoop in. Nu moet ik naar voren om de knoop eruit te halen. We moeten nog ongeveer 15 mijl afleggen. De Arvid heeft het niet makkelijk. Hij bonkt in de golven, maar houdt zich goed. Martin ziet bijna niks, omdat zijn bril contant zoutwater overkrijgt. Ik probeer zijn bril met water schoon te maken, maar dit heeft weinig zin. Er komen teveel golven komen over, waardoor zijn bril steeds weer van nieuw zeewater wordt voorzien. We hebben nog geluk dat het helder weer is en weinig geregend heeft. Om 17.30 uur roepen we de port control op of we Ramsgate in mogen. Gelukkig mogen we direct naar binnen en leggen we vast in een box. Het is hier ook al niet druk. We kleden ons uit en Martin is door en door nat en zoutig. Mijn haren lijken wel op dreatlocks. We gaan eerst naar de havenmeester en dan is het tijd om iets te drinken en met iets lekkers erbij, hier hadden we op zee geen tijd voor. We zijn uitgeteld. Om 19.00 uur nemen we een lekkere douche. Fijne douches die gratis zijn. En om 21.00 uur liggen we allebei in bed..
Havengeld 23 pond per nacht.
Port control moet opgeroepen worden op kanaal 14 en de haven kun je oproepen voor een plaatsje in de haven op kanaal 80.
Dinsdag 3-7
We zijn allebei vroeg wakker en om 7.00 uur zitten we al aan een eitje met een zelf gebakken croissantje. We blijven vandaag in Ramsgate liggen. Het is zwaar bewolkt weer en af en toe regent het. We gaan het stadje Ramsgate bekijken. Als we de haven uitlopen zien we een kerkje speciaal voor zeilers. We hebben er een paar foto's van gemaakt. Even verderop zitten twee kleine winkeltjes waar ze bootspullen verkopen. We kopen daar een nieuwe kaart van de Oostkust. Een boek dat we geschikt vinden, kunnen we niet vinden. Hopelijk in de volgende haven. Weer iets verder zit een winkeltje Shipshape waar je goedkoop kunt internetten voor 2 pond per uur. Je mag hier je eigen laptop meenemen. Erg handig om de weerkaartjes te downloaden. In het stadje zijn verschillende winkeltjes te zien. Bakker, slager en supermarkt zijn binnen 10 minuten loopafstand te halen vanaf de haven. Er is een zandstrand, echter met veel keien. Als het vloed is, is er geen zandstrand meer te zien.
Woensdag 5-7
Om 6.00 uur vertrekken we uit Ramsgate op weg naar Harwich. We hebben een zw wind tussen de 20 en 25 knopen. De ochtend is erg regenachtig en koud. In de middag schijnt de zon regelmatig. De reguleerlijn van het grootzeil schiet elke keer los doordat er veel wind staat. Hier moet verandering in komen. Verder is het een fijne zeildag. Veel ruime wind alleen het laatste uur moesten we tegen de wind opboksen. Om 14.00 uur zijn we in Woolverstone in de Royal Harwich Yacht Club. We kunnen lekker buiten zitten. Na het eten wilden we naar Pin Mill. Dit is ongeveer een half uur lopen door de bossen. We krijgen echter slecht weer met onweer en besluiten maar binnen te blijven. Er is echter een wedstrijd vlak voor ons met open bootjes. Met onze ligplaats op de kop van de steiger was het leuk om te zien (vanuit de kuiptent).
De douche is goed. Alleen in hoogseizoen misschien te weinig douches. Er zijn er maar twee. Er liggen hier geen Nederlanders. Ik denk omdat het weer zo slecht is. Verder is hier niks te beleven, wel veel bosrijk gebied.
Havengeld 20 pond per nacht. Gratis stroom en douche.
Donderdag 6-7
Rond 10.00 uur vertrekken we naar Ipswich. Een stukje de rivier opvaren. Gezien de voorspelling voor een 7 a 8 zw op zee een goede keus. Dit is ongeveer een uurtje varen. Je moet een sluisje door om de haven van Ipswich in te komen. Het sluisje heeft een drijvende steiger, waar je de boot goed moet vastleggen. Ze laten heel snel, veel water naar binnen stromen. (We hebben dit eerder gezien in Eastbourne). In de haven mag je aan de langsteigers als bezoeker aanleggen. In de haven is het niet druk en we krijgen een box toegewezen. We gaan samen de stad bekijken. Er zijn veel winkels en een grote supermarkt op 10 minuten afstand. In de avond probeer ik of het internet het doet. Ja hoor, we hebben hier gratis internet. Bianca (dochter) is on line en we kunnen even gezellig bijkletsen.
Havengeld 21.60 pond douches gratis.
Weer: zw 7 tot 8
Vrijdag 6-7
Vanmorgen al vroeg wakker. Zet het internet aan en fijn dat Bart on line is. Nu kan ik ook met hem bijkletsen. We gaan vandaag niet varen. Ze hebben een stormwaarschuwing uitgebracht. Het is wel droog maar zeer winderig. s'Morgens ga ik op pad om voor de kinderen iets te zoeken. Jammer er was niks leuks. Om 13.00 uur gaan we naar Pin Mill lopen. Martin op google gekeken wat de afstand was. Is 10 km. Makkelijk te lopen. Om 16.00 uur zijn we bij Pin Mill. Dit doen we nooit meer. Het was een zeer gevaarlijke weg zonder voetpad. Overal staat wel dat er een voetpad is maar waar het uitkomt staat er niet bij. Op een gegeven moment was ik bijna mijn schoen kwijt, zover was ik in de blub gezakt. We hebben wel gelachen. We wilden bij Pin Mill iets eten, maar de keuze was gering. We besloten om daar alleen iets te drinken en dan de bus terug naar Ipswich te nemen. In de haven van Woolverstone heeft Martin nog even in een afvalbak gekeken. Hij had nl. zijn nieuwe (net gekochte) borgringen per ongeluk weggegooid met het afval. We hadden al twee winkels gehad om nieuwe te kopen, maar bij allebei uitverkocht. Nu we er toch langs kwamen, ging Martin toch maar even kijken. En we hebben ze terug gevonden. Het vuilnis van ons lag nog helemaal bovenop. Net als Martin de borgringen uit de container haalt komt er een engels man langs die met een lach egt "hard times". De bus kwam om het 1.5 uur. We moesten nog drie kwartier wachten. Gelukkig kwam er iemand uit de haven van Woolverstone die ons naar Ipswich heeft terug gebracht. Hij vertelde ons dat er in onze haven een goed restaurant zat, maar dat je wel moet bespreken. Toen we het hadden over onze planning voor de komende dagen kregen we de opmerking mee "very nice, but don't be afraid to shake hands with the pedistranians". We begrepen het toen niet helemaal maar dat zou nog komen. Om 18.00 uur waren terug in de haven en hebben snel een tafeltje geresrveed. Gelukkig kon dit nog. Vanavond moet het hier heel luidruchtig zijn. Veel jeugd die uitgaat. We wachten wel af.
Ik wilde gaan douchen, maar de druk was van het water. Heb even moeten wachten voor er weer water uit de douchekraan kwam. Wel raar. Verder was de douche wel goed.
Het restaurant The Last Anchor was erg goed. Weet niet wat ik precies gegeten heb. Martin tomatensoep met appel en mosterd. Was iets zoeter als bij ons, maar hij vond het wel heel lekker. Ik iets met bladerdeeg en kool en iets oranjes (soort groente die erg zoet is), maar wel lekker. Ze konden niet uitgelegd krijgen wat het was. Daarna hebben we allebei een steak met aardappeltjes zeer dun gesneden in een roomsausje en kriel aardappeltjes met broccoli, mini maïs, rode kool en peultjes gegeten. Ik heb nog een nagerecht op. Een soort appeltaartje, warm met kaneelijs. Groot maar wel lekker. De prijs 45 pond.
Na het eten nog een klein stukje door de haven gewandeld en gaan slapen.
We hebben geen herrie gehoord van uitgaande jeugd.
Zaterdag 7-7
Het weer ziet er weer een stuk vriendelijker uit. We hebben windkracht 3 W. We gaan vandaag weer verder naar de River Deben. Eerst nog wat boodschappen doen. Om 10.50 uur zijn we door de sluis. We hebben afgaand water en nog 0.8 stroom mee. We moeten ongeveer 5 knopen varen. We merken dat de UV rand van de fok een stukje los zit. We moeten dus een zeilmaker zoeken. Om 12.30 zijn we voor aan in de rivier 51.57.437 N en 001.17.506 E. Nu varen we onder de kust en volgen de boeien goed naar de River Deben. Rond 14.00 uur liggen we voor de River Deben, maar we durven er nog niet in. Om 14.15 uur gaan we de rivier op. Je moet de boeien goed volgen en zeker niet afsnijden. We vinden het allebei een hele belevenis. Als we bijna bij de haven zijn zien we een zeilboot ons te gemoet komen. Martin vraagt of het te doen is om naar de haven te varen De Engelsman zegt dat hij is vastgelopen en is omgekeerd. Martin wil het toch proberen want het water stijgt nog steeds. Vlak voor de haven zitten we echter ook vast. Er zijn zoveel boeien dat we ons vergist hebben en een rode boei rechts hebben laten liggen. Het is gelukkig maar blubber. We varen verder en als we de haven van Woodbridge in willen, zien we dat er boven de drempel van de haven nog maar 1.50 water zit. De havenmeester roept hoeveel diepgang we hebben en zegt dat we nog een uur moeten wachten aan een mooring. De haven doet me een beetje denken aan Goes. Veel kleine bootjes en veel bedrijvigheid, maar toch ook weer rustig. We kunnen in een box. We zijn de enige Nederlanders. We kunnen hier geen dagen blijven liggen, omdat we bij doodtij er niet meer uitkunnen. De haven is nog in aanbouw. Er is een barak waar de douches en wc zijn. Het gebouw is in aanbouw. Wordt erg mooi als het afgebouwd is. Woodbridge is een toeristisch dorpje. Met veel winkeltjes en een supermarkt (die ook op zondag open is) en veel eetgelegenheden. Aan het begin van de haven staat een watermolen.
Havengeld 20 pond inclusief stroom en douches. Voor de stroom heb je wel een adapter nodig. Gelukkig hing er een aan de stroompaal. Later zagen we mensen met een adapter van het havenkantoor komen. We denken dat je er daar een kunt lenen. Morgen willen we verder.
Zondag 8-07-07
Het is stralend weer en totaal geen wind. Het is bijna te heet om buiten te zitten. We besluiten om vanavond verder te gaan richting River Ore. Martin blaast de bijboot op. Vanavond willen we een mooring aan het begin van de rivier pakken. We doen nog wat boodschappen en hebben verder een rustdag. Om 18.30 gaan we haven uit. Er ligt wel een stenen drempel in de haven, waar we foto's van gemaakt hebben. We varen tot ongeveer 2,5 mijl voor de uitgang en pakken daar een mooring 52.00.884 N en 001.21.715 E. We hebben geen havenmeester meer gezien.
Maandag 09-07-07
We wilden om 4.30 weg, maar het was nog te donker en zijn daarom pas om 5.00 uur vertrokken. De witte tonnen geven de diepere stukken in het water aan. We hebben 4 knopen wind NW. We hebben 2 knopen stroom tegen en geen golfslag. Een half uur later hebben we 3 knopen stroom tegen. Op zee is het erg rustig we moeten de motor bijzetten, anders zijn we te laat om de River Ore op te varen. Als we de River Ore opvaren hebben we soms 4,5 knoop stroom mee. Oppassen! Het lijkt wel of je zo het strand opvaart. Nu snappen we wat die Engelsman bedoelde. De stroming is zeer sterk. We gaan aan een boei liggen bij het plaatsje Orford en gaan nog wat slapen. Om 10.00 uur komt de havenmeester aankloppen. We zeggen dat we hier net zijn aangekomen en de havenmeester zegt dat we dan nog niet hoeven te betalen. Martin vraagt of hij vast voor de komende nacht zal betalen, maar de havenmeester zegt nee. Aan een mooring liggen kost 8 pond. We gaan met de bijboot het dorpje bekijken. Het is zeer klein er is een super klein supermarktje waar je ook geld kunt pinnen en postkantoor in zit. Er is een oud kasteel en er moet daar ook een rokerij zijn ( voor gerookte vis). Hoorde dit achteraf van Peter, weten dus niet waar het precies is. Alleen dat het er erg lekker is. Na een uurtje zitten we weer op ons bijbootje en varen terug naar de boot. Het is koud en regenachtig. We hebben de tent er nu maar opgezet. In de avond veel onweer en regen.
Dinsdag 10-07-2007.
We zijn vroeg wakker en vertrekken om 8.00 uur naar River Alde. Het is lekker weer en we draaien de fok uit. We gaan maar 3 knopen vooruit met de stroom mee. We moeten een boei bij de Martello toren zoeken. Er liggen daar 3 visitors boeien. Het kan zijn dat er tot 3 boten aan een boei liggen. Wij hebben geluk er is een boei vrij, waar we aan gaan liggen. We gaan van boord met de bijboot, die je voor het clubgebouw op een drijvend steiger vast kunt maken. Let wel op, als het eb is ligt je bijboot op het droge. Motor omhoog zetten want er liggen kiezels. We gaan het dorpje verkennen. We lopen bovenlangs, het is er erg mooi. Je ziet meteen de zee. De rivier blijkt parallel met de kustlijn te lopen en een van de oevers van de rivier is dus aan de andere kant strand. Enkele mijlen lang. Als we het dorpje ingaan zien we een telefooncel en bellen Peter op. Die wil met ons iets gaan drinken. We gaan in een heel klein zaakje koffie drinken. Martin vindt de koffie lekker. We konden zelfs buiten zitten . Hadden dat hier niet verwacht. Het is er zo klein dat wij zonder begeleiding nooit binnen gegaan zouden zijn. Er zijn hier verschillende winkeltjes, vooral voor toeristen. Er is een hele oude kerk, die de moeite waard is om te bekijken. Er is ook een supermarkt. Peter laat ons het clubgebouw zien en je mag hier ook douchen. Om 7.30 gaat Martin met de bijboot Peter ophalen om bij ons iets te drinken (witte wijn) Zijn vrouw kan jammer genoeg niet meekomen. Ze heeft haar dochter en kleinkinderen op bezoek gekregen. Ze heeft wel een potje marmelade meegegeven die ze zelf gemaakt heeft. Peter zegt als hij in Nederland is ons zal bellen. Het was erg gezellig.
Woensdag 11-07-2007
We zijn om 8.00 uur opgestaan en om 10.00 uur komt de havenmeester langs. 5 pond. Dat valt weer reuze mee. Het weer valt een beetje tegen. Het is vrij koud, maar gelukkig wel droog. We stappen in de bijboot en gaan nog even lekker langs het kiezelstrand, waar niemand ligt, uitwaaien. Dan drinken we in een klein restaurantje nog een regular koffie. Het lijkt wel een emmer. Later blijkt dat dit de kleine kopjes zijn. Zo groot als een soepkop, maar wel te drinken. We zitten buiten, achter op een terrasje dat niet groter is als 3 bij 3 meter. We wilden gaan uit eten bij het Regatta restaurant ( moet heel goed zijn), maar het zou gaan regenen en we kunnen alleen aan wal met de bijboot. We eten daarom maar wat aan boord. De bijboot moet weer opgeruimd worden, want we willen morgen naar Lowestoft en ze geven een windkracht van 4, 5 en af en toe zelfs 6. Teveel om de bijboot erachter te laten. Martin laat eerst het zitje leeglopen en dan een beetje de achterkant. Zo kan hij de motorsteun eraf halen. Daarna slepen we de bijboot naar de zijkant van de boot en met een kraanlijn hijsen we de boot aan boord. Het ging erg makkelijk zo. Nu kan de bijboot nog wat drogen. Er viel geen regen en er waren in de avond nog zeilwedstrijdjes. Aan de mooring liggende en in de kuiptent hadden we een goed zicht hierop.
Donderdag 12-07-07
We zijn om 9.10 vertrokken van onze mooring. Havenmeester niet meer gezien. We hebben nog een beetje stroom tegen van ongeveer 1 knoop. Er is bijna geen wind ZZW en de zon zien we geregeld. Als we over de drempel varen zien we dieptes van 3.3 en 3.6 dat houdt wel in dat je niet veel voor hoog of laag water hier naar binnen kunt. Zodra we de drempel passeren roept Martin zo dat hebben we weer gehad en bijna tegelijkertijd voelen we in de vaargeul naar zee in de golfdal de grond. Direct bijsturen en met de golf zitten we gelijk weer in de geul. Door de stroming werden we teveel verzet en hebben we niet goed opgelet. Gelukkig was het modder. De genua gaat uit en we lopen 5 a 6 knopen. Even gaat het grootzeil erbij maar dat is gezien de wind en de vaarrichting geen succes. De boom gaat op de Genua en het loopt lekker, dan draait de wind en wakkert wat aan, de boom moet er af en na een half uurtje gaat het grootzeil er weer bij. Als dan toch de Genua weer gaat klapperen halen we het grootzeil maar weg.
We blijven met een gemiddelde van 4.5 knoop doorlopen. Als de wind 7 mijl voor de haven verder invalt en we nog maar 2.5 tot 3 knopen lopen gaat de motor bij. We hebben nog stroom mee maar als we blijven zeilen doen we er nog twee uur over en hebben we het laatste uur ook nog stroom tegen waardoor er gauw weer 3 kwartier of een uur nog bijkomt gezien de snelheid.
Uiteindelijk meren we af om 16.30 uur en gaan direct het havengeld (20 pond) betalen om tegelijkertijd de code (88BEDC3448) voor het internet op te vragen, zodat we weer contact kunnen onderhouden met het thuisfront. De douches zijn gratis. Klein met een douchegordijn, maar groot genoeg en lekker regelbaar warm/koud water). Wel is er een föhn aanwezig. Ze hebben hier andere stekkers. Stroom 1 pond per 10 kilowatt, maar er zijn genoeg aansluitingen waar nog iets opstaat. Je moet die waar het hoogste getal op staat pakken. Water is alleen met een kaart uit de kraan te halen. Zodra dat achter de rug is kunnen we buiten in de kuip wat drinken met een zonnetje.
De hele dag achtervolgden ons donkere regenwolken maar we zien geen druppel.
Vrijdag 15-07-07
Er is hier een grote ASDA. Je moet langs het water lopen en niet richting stad. Dus de brug niet over. Er zit wel een kleine supermarkt Aldi over de brug, daar hebben ze hele lekkere fudge. Deze zit als je van de haven richting stad gaat , net over de brug aan de linkerkant. In de stad zijn wel veel winkeltjes, maar het ziet er niet gezellig uit. Veel zwervers en veel bouwval De verpaupering heeft hier wel toegeslagen.
Ze hebben hier een boulevard waar je lekker kunt lopen, erg schoon en een mooi zandstrand.
Vlak bij de haven, nog geen 5 min lopen, richting pier, zit een bar Fishermans Warf, waar ze op vrijdagavond karaoko hebben. Het is hier erg populair en er komen veel mensen op af. Wel lachen.
Zaterdag 14-07-07
Om 5.15 vertrokken uit Lowestoft. Het is droog en we hebben zuiden wind, ongeveer 11 knopen. We wilden naar Oostende, maar zetten toch koers naar de Roompot, omdat het niet te bezeilen is. Om 8.00 uur wakkert de wind flink aan tot 21 knopen en daarna hebben we tot 32 knopen gezien gedurende de rest van de reis. Martin voelde zich erg beroerd en is zeker 6 uur ziek geweest. Ik heb achter het stuur gestaan. Er kwamen hoge golven over. Toen we het vaste land van Nederland weer zagen, werd de golfslag minder en krabbelde Martin langzaam weer op. De laatste twee uur heeft Martin zelf weer gevaren. De wind ging weer liggen en we zijn rustig de Roompot in gevaren. We waren blij dat we er waren. Hier was het heel druk op de steigers. We wisten niet wat ons overkwam. We hebben de hele vakantie weinig mensen gezien en hier was het echt te zien dat het vakantieperiode was. De havenmeester klaagde echter steen en been, omdat gisteren de eerste dag was dat er iets te doen was. We zijn lekker gaan douchen, het zout van ons afspoelen. Dit zat tot in mijn oren. Iets gegeten en naar bed gegaan.
Zondag 15-07-07
Bij het opstaan 0m 7.00 scheen de zon al. De zeilpakken aan de giek gehangen en met de slang afgespoten. Ze waren zo vies van het zout, dat ze wel een waterbeurt konden gebruiken. Om 9.00 uur komen er grote wolken en nog geen uur later lijkt het wel nacht. Onweer en veel regen. Om 11.30 uur komt er weer blauw in de lucht en vertrekken we naar Middelburg. Het eerste uur nog wat druppels gehad en het beetje wind dat er stond kwam nog uit het oosten ook. Gelukkig werd het daarna wel bloedheet. Op het veerse meer hebben we de halfwinder gezet. Het was druk op het water. Maar in Middelburg was het weer uitgestorven. We zijn lekker een frietje gaan eten. Was echt vers gesneden friet, erg lekker. Dit friettentje zit aan de kade richting stad.
Havengeld 16.40 euro. Douches 50 eurocent en stroom is gratis.
16-07-07
Bij het opstaan, onweerde het en we kregen verschillende regenbuien. De buien gaan van zuid naar noord. Ze voorspellen op het water waterhozen en veel wateroverlast, maar wel warm tot 30 graden. In de morgen Middelburg in gegaan en in de middag naar het Veerse meer gegaan. Het was erg warm weer. We hadden zuiden wind en 5 knopen. We kunnen zeilen. Tegen de avond draait de wind ineens naar het westen en er komen zeer zwarte wolken onze kant op. We gooien het zeil naar beneden en gaan op de motor verder. Als we goed en wel aangelegd hebben, breekt het onweer los en hevige rukwinden. We lagen net op tijd vast. Martin moest alle stootwillen die we hadden aan een kant zetten, de boot werd tegen de steiger op geduwd. Een paar uur later was alles weer rustig en we hebben rustig kunnen slapen.
17-07-07
De zon schijnt als we opstaan. Wel is er veel wind. We gaan naar Goes. Bij alle twee de sluizen hebben we geluk. We kunne zo invaren. In het kanaal komen we in een bocht echter een beroepsvaarder tegen. Martin zet zijn motor in zijn achteruit, en probeert zoveel mogelijk aan de kant te blijven. Er zijn aan de zijkanten damwantprofielen, en daar is het iets dieper aan de kant. We hadden geluk dat we daar lagen en de beroepsvaarder heel rustig voer. In Goes was het niet druk, maar we lagen er dan ook al om 10.00 uur. In Goes was het de hele dag markt . Het was lekker weer om buiten te zitten. In de avond werd het drukker in de haven. We wilde gaan eten in het Elfde gebod, maar jammer ze waren op vakantie.
Havengeld voor 2 dagen 31 euro. Douches 50 eurocent Lekker warm en lang genoeg. Stroom 50 eurocent maar na een uur is de stroom op. Bij de brug waar je moet wachten om de haven in te komen, is aan de rechter kant net over de weg een C-1000 en een Action. In de stad heb je ook nog een Albert Heijn.
18-07-07
Lekker weer. We blijven vandaag in Goes liggen. Rond 11.00 uur begint het ineens te regenen. Het is niet koud maar er vallen af en toe regenbuien. We zijn de stad even ingegaan. In de middag klaart het op en wordt het weer erg warm. We zitten lekker in de kuip en er wordt ineens naar ons geroepen. Blijkt het de vriend van Peter Fife te zijn, die bij ons in Engeland even aan boord is geweest, om zijn kaarten te bekijken. Hij vraagt of we een kop thee komen drinken. Hun overtocht was ook erg zwaar. We krijgen zijn adres: Mr Peter George Eddis, Merton Lodge, 20 Merton Road, Southsea, Hampshire, PO5 2AQ
Tel 02392422439 en mob 07729396581. Als we weer naar Engeland gaan mogen we hem ook bellen. Hij moet in september aan zijn heup geopereerd worden voor de derde keer.
Het is zo'n lekker weer dat we aan de havenmeester vragen of we de barbecue mogen gebruiken. Als antwoord krijgen we "zolang je niet iets in de fik steekt vind ik het best". We halen lekker vlees bij de slager die op het marktplein zit (erg lekker vlees) en genieten nog van het heerlijke weer.
maandag 13 december 2010
zondag 12 december 2010
Vakantie 2006
We hadden het idee opgepakt om, gezien de samenstelling van de bemanning in een keer door te varen tot voorbij Wight.
Vrijdag na het werk direct naar de boot gegaan en vertrokken van Noordschans naar Stellendam. Met een noord oostenwind heerlijk gezeild tot Stellendam.
We kwamen net te laat voor de sluis en hebben daar 3 kwartier moeten wachten alvorens we konden schutten. Om 22.15 zijn we erdoor. Alhoewel er een non 5 a 6 stond met golven van 2 meter zijn we toch vertrokken. We hanteren een wachtschema van 4 uur op en 4 uur af.
Na enkele uren op zee gezeten te hebben werd nummer 1 zeeziek om gevolgd te worden door de andere drie.
We hebben de klassieke fout gemaakt en zijn niet uitgerust genoeg begonnen aan deze tocht.
Doorzeilen was geen optie meer, zodat we de koers verlegd hebben naar Oostende. Om 10.00 uur kwamen we hier aan en hebben direct genoten van de rust en de hektiek van Oostende. We zijn letterlijk en figuurlijk ingeslingerd. Omdat we de zondag ons nog niet fit genoeg voelden hebben we er nog een dag aangeplakt. We wilden niet nog een keer dezelfde fout maken.
Maandagochtend zijn we dan om 6 uur vertrokken met een flauwe bakstagwind, de eerste 4 uur op de motor, omdat er totaal geen wind stond. Toen het begon met waaien kon de halfwinder er op en deze hebben we tot de avond kunnen laten staan. Omdat het vorige wachtschema niet goed bevallen is, hebben we er nu maar 2 uur op en 2 uur af van gemaakt. (ook overdag). Gezien de windrichting besluiten we de scheepvaartroute niet over te steken en houden deze aan stuurboordkant. Voorbij Boulogne draaien we bij, richting Cherbourg.
Met het verder aantrekken van de wind werd het alleen de Genua. Rond 24.00 uur viel de
wind weer weg, waardoor we de motor zachtjes hebben laten meedraaien.
Dit ging goed tot 10 voor zes. Een net in de schroef en de motor stond met een klap stil. Achter de boot sleepte we ongeveer nog anderhalve meter net mee. Omdat ik geen voorstander ben van het overboord gaan als het niet echt nodig is, besluiten we door te zeilen.
Het onder stroom verwijderen van een net in de schroef op een zeilboot zonder motor is niet zonder risico's en die gaan we niet opzoeken.
Van onze tocht van 210 zm moeten we op dat moment nog 51 zm afleggen. De weersverwachting maakt ons niet echt vrolijk, want 2 tot 3 variabel en half weg tussen Boulogne, Brighton en Cherbourg zittende is dat geen goed vooruitzicht. We maken er ons nog niet al te druk om, de zon schijnt heerlijk en we zien verder wel. Komt tijd komt raad. Het valt met de wind gelukkig nog wel mee en met genua en halfwinder lopen we toch tussen de 3 en 5 knopen. Helaas is door de tegenstroom onze snelheid over de grond af en toe zelfs maar 2 knopen. Eind van de middag valt de wind verder weg en kruipen we naar Cherbourg en om 18.30 zijn we nog 15 mijl verwijderd van Cherbourg. We hebben de stroom mee en nog steeds een no wind. 7 mijl voor ons doel draait de wind plotseling naar zuid (aflandige wind) om er dan een halve mijl voor de haven geheel mee op te houden. Gelukkig komt er een Dufour 24 langs die zijn grotere broer de haven in wil slepen. Om 12.00 uur drinken we wat met onze sleephulp. Het bleek dat zij met hun Dufour 24, man, vrouw en twee kinderen van Le Havre kwamen. Een tocht van 70 zm. Het wachtschema was beter, want we zijn geen van allen echt moe. Het is ons zelfs goed bevallen om een groot stuk in een keer af te leggen. Van andere zeilers hebben we al eens vernomen dat zij de stuurautomaat vaak gebruiken. Wij hebben dat tot nog toe maar zelden gedaan. Voor het eerst hebben we de stuurautomaat dus het werk maar eens laten doen. Dit is goed bevallen en zullen we voortaan vaker gaan doen.
Woensdagochtend onderneem ik een poging om met een mes de tros uit de schroef te halen. Na een aantal pogingen en een snee in mijn duim besluit ik dit karwei te staken. In de middag kunnen we rekenen op de hulp van een duiker die voor een fantastisch uurloon ons binnen 5 minuten van het probleem verlost. En nu maar hopen dat de rechtmatige eigenaar zijn net komt opeisen.
Donderdag zetten we onze tocht voort naar Guernsey. We gaan bij het ochtendgloren weg en we zijn niet de enigen. Het krioelt van de schepen die naar de Kanaaleilanden willen. Al spoedig verdeeld de groep zich in de Alderney, Guernsey of Jersey richting.
We beginnen met de motor, omdat je in deze gebieden het tij niet mag missen anders ga je achteruit. Tegen deze stroom valt niet te zeilen en of motoren. Al na een uur trekt de wind zodanig aan dat we kunnen zeilen. Net als we Guernsey in zicht hebben en beginnen met de aanloop van Little Russel krijgen we binnen 5 minuten een mist opzetten met zoveel vochtigheid dat de druppels van onze gezichten aflopen. Op een mijl voor St. Peters Port trekt de mist even snel weer weg als hij gekomen is en lopen we Guernsey binnen.
De havenmeester vangt ons op en wijst ons onze plaats aan de wachtsteiger. We moeten drie uur wachten alvorens we het natuurlijke dok binnen mogen. Ik heb hier altijd het gevoel een zwembad binnen te varen. We blijven hier een dag liggen en overwegen waar we zaterdag naar toe gaan. De meningen aan boord zijn verdeeld, St. Malo en via de Franse kant terug of via de Engelse kant terug. Er is na bijna een week oost en no een gat. Volgens de BBC zal de wind in de middag draaien naar noord west om in de nacht naar zuid west te draaien. We gaan om 17.40 uur weg uit Guernsey en zetten koers naar Zuid Engeland. We beginnen met zeilen. De koers zal ons op Wight aansturen en dat willen we niet. De wind draait in de loop van de nacht, zodat de koers naar Dartmouth gezet kan worden. Om 6.45 komt de monding van de Dart in zicht en hebben we een geweldig uitzicht. Vanuit ons aanlooppunt lijkt het of de bergen uit elkaar getrokken zijn. De rivier Dart is, na goed de monding in het midden te houden, met alle windrichtingen goed aan te lopen. Ongeveer twee uur voor de monding begint de wind en het tijd te keren en wordt de golfslag onprettig, maar we hebben een prachtige nacht zeilen achter de rug en meren om 9.00 uur af aan een vrije plaats aan een bezoekersponton voor 12 pond (zonder een vaste verbinding met de wal). We slapen nog een beetje en halen dan de dinghy uit de bakskist. We roeien naar de brandstofboot in het midden van de rivier en halen benzine voor de hulpmotor. Het mengen doen we op goed geluk, maar worden direct afgestraft met een keer op keer vette bougie. Op het eind van de dag mogen we aan de ferryponton gaan liggen voor elektra en een douche. We zien een plaatsje aan de binnenzijde van deze ponton en gaan daar liggen. Direct komt de havenmeester weer langs om 6 pond extra havengeld te vragen. Als we aan de buitenzijde gaan liggen is dit in het reeds betaalde havengeld inbegrepen. Aangezien we het verschil in
prijs en ligplaats te groot vinden, gaan we verliggen. Dartmouth is heel mooi om te zien. Zodra je binnenkomt zie je diverse kastelen en de ochtend zon maakt het aanzicht alleen maar mooier. Het lijkt wel een ansichtkaart. De volgende ochtend zetten we rustig zeilend koers naar Weymouth. Onderweg gebruiken we de parvaan en ons middagmaal bestaat uit verse makreel. Tegen de avond gebruiken we de avondmaaltijd in de kuip met tafel omhoog en rustig zeilend met de halfwinder. Om 22.00 uur komen we in Weymouth aan. Van passanten hebben we al vernomen dat het druk is in Weymouth en als je laat aankomt zeker 6 dik zult liggen. We besluiten dit niet op te zoeken en ankeren in de Baai van Weymouth voor het strand. Het is weer eens wat anders om het strand in de avond met al zijn lichtjes en in de ochtend met het ochtendgloren en de zon erop te bewonderen. Na het ontbijt op maandag varen we Weymouth binnen en hebben een mooie plek direct aan de steiger. Dinsdag vertrekken we al vroeg naar Lulworth Cove om hier te zwemmen. We roeien naar de kant en gaan de berg op om foto's van de baai en de boot te maken. De schipper krijgt hier instructie om zijn eerste makrelen schoon te maken die we regelmatig tijdens het varen vangen. Deze week zijn er weer schietoefeningen van de Marine en deze baai ligt direct voor de grens van een afgebakend gebied. De snelle boot (firing range patrol) die waakt dat toch maar niemand in de gevarenzone terecht komt, komt ook naar ons toe met de mededeling dat we de volgende ochtend voor 9.30 uur uit het gebied moeten zijn of enkele mijlen uit de kust moeten gaan varen. Gezien het tij is dat voor ons geen probleem en kunnen we op woensdag om 7.00 uur onder de kust naar Poole varen. De dag begint met een uurtje op de motor varen, maar dan kunnen de zeilen al weer omhoog. Tegelijkertijd gaat de parvaan weer overboord voor verse makreel. Tot aan de aanloopbetonning van Poole kunnen we zeilen maar dan is de wind ook geheel weg. We motoren naar binnen en laten de havens Salterns en Dolphins (rechts) liggen. In Salterns betaalden we vorig jaar al 45 pond en naar vernomen te hebben is Dolphins nog duurder.
Town Quay Harbour is vol en die achter de ferry terminal ook. We worden naar de gemeentelijke stadskade verwezen. Er kunnen vier boten achter elkaar liggen en er liggen er al een paar dik. Een groot engels jacht ligt vrij en we maken aanstalten om hier tegen aan te gaan liggen. Voordat we overstappen om vast te maken komt de eigenaar naar buiten stormen en stuurt ons weg. Er valt niet met de man te praten. Er mag niemand aan hem liggen. Dit zijn we niet gewend van de Engelsen en zijn zo boos dat we besluiten Poole geheel te verlaten.
Een stalen mooring is voor ons geen optie, omdat bij het keren van het tij deze tegen de boot zal komen. De kunststof moorings zijn van lokale boten en we hebben geen zin om op het einde van de dag weer weggestuurd te worden. Eenmaal buiten gekomen en weer op zee zittende is de vraag waar gaan we naar toe. Het is 13.00 uur en de wind is weer aangetrokken en de zon schijnt zoals alle voorgaande dagen weer volop. Het beloofd nog een mooie zeildag te worden. We hebben het eiland Wight al zo vaak vanuit de Solent gezien dat we besluiten om aan de buitenzijde van Wight naar Brighton te zeilen. De halfwinder gaat er weer op en blijft uren staan. We lopen tussen de 5,5 en 6.5 knopen. Door de tegenstroom is dat slechts 3.5 en 4 knopen, maar we gaan nog vooruit. Om niet teveel hoogte te verliezen passeren we op nog geen mijl St. Cathrine's point.
Dat levert wel leuke plaatjes op. De wind wakkert iets aan en de halfwinder wordt vervangen door de Genua. Ik krijg een terechte opmerking van mijn echtgenote op deze aktie, want ik ga zonder aangelijnd te zijn naar voren en sta te dansen op het voordek om overeind te blijven. Rond 20.00 uur krijgen we de stroom mee en hebben we nog 30 mijl te gaan. Om ongeveer 23.00 uur staat er nog maar 3.7 tot 5.8 kn wind. De motor gaat erbij. Nog geen kwartier uur later valt de wind terug naar 1.8 kn. De giek klappert alle kanten op. De zeilen gaan er helemaal af en de resterende mijlen leggen we op de motor af. Gezien onze ervaringen met een visnet zijn we niet geheel gerust, want we weten dat in dit gebied het stikt van de vissersvlaggetjes. De maan biedt niet veel uitkomst en we besluiten om een persoon (goed aangelijnd) voor op de punt te zetten als uitkijk. Om 3.10 uur meren we af in Brighton. In Brighton gaan de vrouwen de stad in en maak ik de dinghy schoon om hem weer in de bakskist op te bergen. De lijnen van de slurf van de halfwinder zijn door het wisselen van boeg gedraaid en ook deze worden weer op de steiger gecorrigeerd. Zaterdagochtend gaan we 1 uur voor laag water Brighton uit. Gezien de diepgang van 1.80 meter is het of een uur voor, of een uur na laagwater. Er staat 5 kn wind uit het westen, zodat de halfwinder er weer op kan, we vangen aan met een snelheid van gemiddeld 4 kn. Ondanks het vroege tijdstip is het al warm en beginnen we met zonnebrandcrème. De wind wakkert aan tot 10 kn en dan lopen we al gauw 6 kn. Na 10 mijl gevaren te hebben trekt de wind aan tot 16 kn en begint het te betrekken, truien aan en we vervangen de halfwinder voor de genua. We rollen eerst de genua uit om de wind uit de halfwinder te halen zodat de slurf er gemakkelijk overheen getrokken kan worden.
Nog voordat de halfwinder in de zak zit, zitten we weer in een potdichte mist. De wind valt terug en de snelheid zakt tot 4.6 kn. Beter wat langzamer en veiliger. Na een uur gevaren te hebben en ter hoogte van Beachy Head trekt de mist weer op en komt de zon weer door. Het doel is Eastbourne en dat is nog 5 zm verwijderd, maar met een stroom van 2 kn laten we het zeil voor wat het is. De Genua wordt niet meer vervangen door de halfwinder.
We liggen om 13.00 uur aan de steiger in de Royal Souvereign.
Er is nog een week te gaan voordat de vakantie om is, maar het voelt al of we bijna thuis zijn. In vorige vakanties kwamen we hier een dag of drie later aan. Toen we voor de eerste keer hier kwamen was er een haven met aangrenzend wat kuilen met water en in de verte stonden wat huizen. De kuilen zijn nu allemaal volwaardige havens geworden en met de bebouwing zijn ze zo te zien ook nog lang niet klaar. Elke vrije vierkante meter wordt nu bebouwd. Hier wordt gewoon een kompleet nieuwe stad met alle voorzieningen uit de grond gestampt. Het voordeel van deze haven is wel dat je er 24 per dag kunt binnenlopen en tanken. Zelfs de supermarkt (Asda) heeft hele ruime openingstijden.
Zondag maken we om 10.00 uur in de sluis goed vast aan de steiger, want we zakken 3.80 meter in 5 minuten. Deze sluis blijft ons verbazen. Hier zitten geen schotten op de deuren die ze opendraaien, maar ze beginnen met de deur op een kier te zetten en langzaam verder te openen tot het water het betreffende niveau heeft bereikt. We zijn ander half uur voordat de stroom gaat lopen buiten. De weersverwachting was 3 tot 4 zw en af en toe een vlaag van vijf. Net als we buiten zijn pakken we een nieuw bericht op dat het 4 tot 5 en af en toe 6 zw wordt. Dat wordt rollen naar Dover. De vooruitzichten voor de dag erna, die dan naar Oostende moet gaan, zijn gelijk. De golven worden spoedig groter en door het rollen kan de stuurautomaat het niet meer bijhouden. Voor het eerst deze vakantie moeten we zelf sturen. We wisselen af, elk een uur achter het roer en daarna rust. Dat bevalt ons goed. Op de windmeter zien we af en toe een 7 bfr staan. Bij Dungenes aangekomen denken we al aan de golven van de volgende dag en verleggen we de koers naar Duinkerken. Tussen Cap Cris-Nez en Calais krijgen we bezoek van de douane die op volle snelheid op ons af kwam, tien minuten om ons heen vaart, en ons met verrekijkers in de gaten houdt om dan met dezelfde vaart weer te verdwijnen. Van kennissen weten we dat je niet de aandacht moet trekken door te zwaaien of zo, omdat ze dan aan boord komen om papieren etc. te controleren. We gaan gewoon verder waar we mee bezig zijn, zeilen. We lopen goed en surfen vaak van de golven af. Er is een uur dat we zelfs gemiddeld 7.3 kn hebben gevaren. Om 23.00 uur meren we af in Duinkerken. De laatste twee uur hebben we net een beetje stroom tegen. We gaan direct slapen en vertrekken de volgende dag om 5.00 om met het restant van de stroom naar Oostende te varen. De eerste twee uur moeten op de motor bij gebrek aan wind, maar dan kunnen we weer heerlijk zeilen en lopen tussen de 5,5 en 7 kn. Om 9 uur zijn we in Oostende. De Belgische patatten roepen weer: Kom en eet ons. In de haven zien we ook de Holgerson liggen. De dinsdag begint met regen en een weersverwachting van zw 6 - 7 en draaiend naar w nw met mogelijk een 8. We hebben nog tijd genoeg en blijven dus maar een dag liggen. Op woensdag is het weerbericht iets beter een 4 tot 5 met mogelijk windstoten tot 7. Donderdag bereikt een zeer laag front de Belgische kust en is de verwachting dan N 6 tot 7 en stoten tot 9. Dit willen we niet afwachten en vertrekken woensdag uit Oostende. Bij het verlaten van de haven zie ik al 30 kn op de windmeter staan. We gaan toch door en buiten onder zeil blijkt het gemiddeld tussen de 20 en 26 kn wind te geven. Er staat een flinke zeegang en golven van ongeveer 2,5 meter. Af en toe lijkt zo'n roller binnen te komen, maar net voordat dit dan zou moeten gebeuren gaat het achterschip omhoog en gaat de golf er onder door. Dit gaat een aantel keren zo goed dat we er weinig acht meer op slaan. Totdat er een over de negatieve spiegel zo de kuip in rolt en ik even het gevoel heb in een zwembad te staan. De zelflozers doen hun werk en spoedig is de kuip weer leeg. Nadat we Zeebrugge voorbij zijn, zien we een grijze wolk steeds zwarter en groter worden. De eerste twee uur hebben we het tij tegen genomen om bij de aanloop van de Westerschelde optimaal van het tij te kunnen "genieten". Het tij begint net mee te lopen en naarmate het zicht slechter wordt komt er meer wind. Ik zie 10 minuten lang 37 en 38 kn op de windmeter. Achteraf blijkt dat we 40.6 kn wind hebben gehad. Gezien de altijd in acht genomen veiligheidsafspraken hebben we ons geen moment onveilig gevoeld. Over het algemeen is een schip zo zeewaardig als zijn bemanning is. Achteraf heb ik zelf het gevoel gehad dat de toppen van de golven minder werden door de alsmaar aanwakkerende wind, maar het ging allemaal zo snel en de aandacht moest bij het sturen blijven, waardoor ik het niet met zekerheid durf te stellen. We gaan de sluis bij Vlissingen binnen en zien in Vlissingen dat ze zelfs dwars tegen de palen afgemeerd liggen. We besluiten door te varen naar Middelburg. Hier blijkt het al niet anders te zijn. Bij de ingang liggen ze al twee dik en zelf bij Jos Boone liggen er al. Iets verder de haven in liggen ze nog voor de bruggen op diverse plaatsen 5 en 6 dik. We draaien om en gaan bij een van de fabrieken aan de loswal liggen. Het is even hannesen met de afmeerlijnen, springen en stootwillen op het damwandprofiel te plaatsen, maar uiteindelijk liggen we goed. Op de radio horen we dat er in Sluis zoveel regenwater is gevallen dat wegen en kelders blank staan. We hebben een rustige nacht en na het uislapen en een goed ontbijt gaan we Middelburg in. We krijgen een box en blijven hier ook weer een nacht liggen. Donderdag horen we de wind flink suizen en valt er veel regen. We liggen in deze beschutte haven tussen de woningen nog te schommelen in onze box. We lezen wat en er wordt nog wat gewinkeld.
Vrijdag gaan we het Veerse Meer op. We zeilen naar een van de eilandjes en vinden er een waar we met onze diepgang toch kunnen liggen.
Zaterdag beginnen we aan de laatste etappe naar Noordschans. We kunnen alles zeilen. Bij de Krammersluis is het zo druk dat de sluiswachter oproept om allemaal om te keren en bij de beroepssluis te gaan schutten. We blijven met 5 andere schepen gewoon liggen en zijn uiteindelijk sneller door de sluis dan de andere groep. Einde van de middag zit de tocht erop. We doen rustig aan en beginnen de volgende dag met het pakken van de auto. De vakantie zit er weer op. Maar wel een zeilvakantie zonder een rak.
Afstanden:
Noordschans Oostende 105 zm ivm een grote slag op zee en wijzigen koers
Oostende Cherbourg 210 zm
Cherbourg Guernsey 34 zm
Guernsey Dartmouth 76 zm
Dartmouth Weymouth 53 zm
Weymouth Lulworth Cove 9 zm
Lulworth Cove Brighton 102 zm via Poole gevaren
Brighton Eastbourne 24 zm
Eastbourne Duinkerken 78 zm
Duinkerken Oostende 26 zm
Oostende Middelburg 31 zm
Middelburg Veerse Meer 7 zm
Veerse Meer Noordschans 34 zm
Vrijdag na het werk direct naar de boot gegaan en vertrokken van Noordschans naar Stellendam. Met een noord oostenwind heerlijk gezeild tot Stellendam.
We kwamen net te laat voor de sluis en hebben daar 3 kwartier moeten wachten alvorens we konden schutten. Om 22.15 zijn we erdoor. Alhoewel er een non 5 a 6 stond met golven van 2 meter zijn we toch vertrokken. We hanteren een wachtschema van 4 uur op en 4 uur af.
Na enkele uren op zee gezeten te hebben werd nummer 1 zeeziek om gevolgd te worden door de andere drie.
We hebben de klassieke fout gemaakt en zijn niet uitgerust genoeg begonnen aan deze tocht.
Doorzeilen was geen optie meer, zodat we de koers verlegd hebben naar Oostende. Om 10.00 uur kwamen we hier aan en hebben direct genoten van de rust en de hektiek van Oostende. We zijn letterlijk en figuurlijk ingeslingerd. Omdat we de zondag ons nog niet fit genoeg voelden hebben we er nog een dag aangeplakt. We wilden niet nog een keer dezelfde fout maken.
Maandagochtend zijn we dan om 6 uur vertrokken met een flauwe bakstagwind, de eerste 4 uur op de motor, omdat er totaal geen wind stond. Toen het begon met waaien kon de halfwinder er op en deze hebben we tot de avond kunnen laten staan. Omdat het vorige wachtschema niet goed bevallen is, hebben we er nu maar 2 uur op en 2 uur af van gemaakt. (ook overdag). Gezien de windrichting besluiten we de scheepvaartroute niet over te steken en houden deze aan stuurboordkant. Voorbij Boulogne draaien we bij, richting Cherbourg.
Met het verder aantrekken van de wind werd het alleen de Genua. Rond 24.00 uur viel de
wind weer weg, waardoor we de motor zachtjes hebben laten meedraaien.
Dit ging goed tot 10 voor zes. Een net in de schroef en de motor stond met een klap stil. Achter de boot sleepte we ongeveer nog anderhalve meter net mee. Omdat ik geen voorstander ben van het overboord gaan als het niet echt nodig is, besluiten we door te zeilen.
Het onder stroom verwijderen van een net in de schroef op een zeilboot zonder motor is niet zonder risico's en die gaan we niet opzoeken.
Van onze tocht van 210 zm moeten we op dat moment nog 51 zm afleggen. De weersverwachting maakt ons niet echt vrolijk, want 2 tot 3 variabel en half weg tussen Boulogne, Brighton en Cherbourg zittende is dat geen goed vooruitzicht. We maken er ons nog niet al te druk om, de zon schijnt heerlijk en we zien verder wel. Komt tijd komt raad. Het valt met de wind gelukkig nog wel mee en met genua en halfwinder lopen we toch tussen de 3 en 5 knopen. Helaas is door de tegenstroom onze snelheid over de grond af en toe zelfs maar 2 knopen. Eind van de middag valt de wind verder weg en kruipen we naar Cherbourg en om 18.30 zijn we nog 15 mijl verwijderd van Cherbourg. We hebben de stroom mee en nog steeds een no wind. 7 mijl voor ons doel draait de wind plotseling naar zuid (aflandige wind) om er dan een halve mijl voor de haven geheel mee op te houden. Gelukkig komt er een Dufour 24 langs die zijn grotere broer de haven in wil slepen. Om 12.00 uur drinken we wat met onze sleephulp. Het bleek dat zij met hun Dufour 24, man, vrouw en twee kinderen van Le Havre kwamen. Een tocht van 70 zm. Het wachtschema was beter, want we zijn geen van allen echt moe. Het is ons zelfs goed bevallen om een groot stuk in een keer af te leggen. Van andere zeilers hebben we al eens vernomen dat zij de stuurautomaat vaak gebruiken. Wij hebben dat tot nog toe maar zelden gedaan. Voor het eerst hebben we de stuurautomaat dus het werk maar eens laten doen. Dit is goed bevallen en zullen we voortaan vaker gaan doen.
Woensdagochtend onderneem ik een poging om met een mes de tros uit de schroef te halen. Na een aantal pogingen en een snee in mijn duim besluit ik dit karwei te staken. In de middag kunnen we rekenen op de hulp van een duiker die voor een fantastisch uurloon ons binnen 5 minuten van het probleem verlost. En nu maar hopen dat de rechtmatige eigenaar zijn net komt opeisen.
Donderdag zetten we onze tocht voort naar Guernsey. We gaan bij het ochtendgloren weg en we zijn niet de enigen. Het krioelt van de schepen die naar de Kanaaleilanden willen. Al spoedig verdeeld de groep zich in de Alderney, Guernsey of Jersey richting.
We beginnen met de motor, omdat je in deze gebieden het tij niet mag missen anders ga je achteruit. Tegen deze stroom valt niet te zeilen en of motoren. Al na een uur trekt de wind zodanig aan dat we kunnen zeilen. Net als we Guernsey in zicht hebben en beginnen met de aanloop van Little Russel krijgen we binnen 5 minuten een mist opzetten met zoveel vochtigheid dat de druppels van onze gezichten aflopen. Op een mijl voor St. Peters Port trekt de mist even snel weer weg als hij gekomen is en lopen we Guernsey binnen.
De havenmeester vangt ons op en wijst ons onze plaats aan de wachtsteiger. We moeten drie uur wachten alvorens we het natuurlijke dok binnen mogen. Ik heb hier altijd het gevoel een zwembad binnen te varen. We blijven hier een dag liggen en overwegen waar we zaterdag naar toe gaan. De meningen aan boord zijn verdeeld, St. Malo en via de Franse kant terug of via de Engelse kant terug. Er is na bijna een week oost en no een gat. Volgens de BBC zal de wind in de middag draaien naar noord west om in de nacht naar zuid west te draaien. We gaan om 17.40 uur weg uit Guernsey en zetten koers naar Zuid Engeland. We beginnen met zeilen. De koers zal ons op Wight aansturen en dat willen we niet. De wind draait in de loop van de nacht, zodat de koers naar Dartmouth gezet kan worden. Om 6.45 komt de monding van de Dart in zicht en hebben we een geweldig uitzicht. Vanuit ons aanlooppunt lijkt het of de bergen uit elkaar getrokken zijn. De rivier Dart is, na goed de monding in het midden te houden, met alle windrichtingen goed aan te lopen. Ongeveer twee uur voor de monding begint de wind en het tijd te keren en wordt de golfslag onprettig, maar we hebben een prachtige nacht zeilen achter de rug en meren om 9.00 uur af aan een vrije plaats aan een bezoekersponton voor 12 pond (zonder een vaste verbinding met de wal). We slapen nog een beetje en halen dan de dinghy uit de bakskist. We roeien naar de brandstofboot in het midden van de rivier en halen benzine voor de hulpmotor. Het mengen doen we op goed geluk, maar worden direct afgestraft met een keer op keer vette bougie. Op het eind van de dag mogen we aan de ferryponton gaan liggen voor elektra en een douche. We zien een plaatsje aan de binnenzijde van deze ponton en gaan daar liggen. Direct komt de havenmeester weer langs om 6 pond extra havengeld te vragen. Als we aan de buitenzijde gaan liggen is dit in het reeds betaalde havengeld inbegrepen. Aangezien we het verschil in
prijs en ligplaats te groot vinden, gaan we verliggen. Dartmouth is heel mooi om te zien. Zodra je binnenkomt zie je diverse kastelen en de ochtend zon maakt het aanzicht alleen maar mooier. Het lijkt wel een ansichtkaart. De volgende ochtend zetten we rustig zeilend koers naar Weymouth. Onderweg gebruiken we de parvaan en ons middagmaal bestaat uit verse makreel. Tegen de avond gebruiken we de avondmaaltijd in de kuip met tafel omhoog en rustig zeilend met de halfwinder. Om 22.00 uur komen we in Weymouth aan. Van passanten hebben we al vernomen dat het druk is in Weymouth en als je laat aankomt zeker 6 dik zult liggen. We besluiten dit niet op te zoeken en ankeren in de Baai van Weymouth voor het strand. Het is weer eens wat anders om het strand in de avond met al zijn lichtjes en in de ochtend met het ochtendgloren en de zon erop te bewonderen. Na het ontbijt op maandag varen we Weymouth binnen en hebben een mooie plek direct aan de steiger. Dinsdag vertrekken we al vroeg naar Lulworth Cove om hier te zwemmen. We roeien naar de kant en gaan de berg op om foto's van de baai en de boot te maken. De schipper krijgt hier instructie om zijn eerste makrelen schoon te maken die we regelmatig tijdens het varen vangen. Deze week zijn er weer schietoefeningen van de Marine en deze baai ligt direct voor de grens van een afgebakend gebied. De snelle boot (firing range patrol) die waakt dat toch maar niemand in de gevarenzone terecht komt, komt ook naar ons toe met de mededeling dat we de volgende ochtend voor 9.30 uur uit het gebied moeten zijn of enkele mijlen uit de kust moeten gaan varen. Gezien het tij is dat voor ons geen probleem en kunnen we op woensdag om 7.00 uur onder de kust naar Poole varen. De dag begint met een uurtje op de motor varen, maar dan kunnen de zeilen al weer omhoog. Tegelijkertijd gaat de parvaan weer overboord voor verse makreel. Tot aan de aanloopbetonning van Poole kunnen we zeilen maar dan is de wind ook geheel weg. We motoren naar binnen en laten de havens Salterns en Dolphins (rechts) liggen. In Salterns betaalden we vorig jaar al 45 pond en naar vernomen te hebben is Dolphins nog duurder.
Town Quay Harbour is vol en die achter de ferry terminal ook. We worden naar de gemeentelijke stadskade verwezen. Er kunnen vier boten achter elkaar liggen en er liggen er al een paar dik. Een groot engels jacht ligt vrij en we maken aanstalten om hier tegen aan te gaan liggen. Voordat we overstappen om vast te maken komt de eigenaar naar buiten stormen en stuurt ons weg. Er valt niet met de man te praten. Er mag niemand aan hem liggen. Dit zijn we niet gewend van de Engelsen en zijn zo boos dat we besluiten Poole geheel te verlaten.
Een stalen mooring is voor ons geen optie, omdat bij het keren van het tij deze tegen de boot zal komen. De kunststof moorings zijn van lokale boten en we hebben geen zin om op het einde van de dag weer weggestuurd te worden. Eenmaal buiten gekomen en weer op zee zittende is de vraag waar gaan we naar toe. Het is 13.00 uur en de wind is weer aangetrokken en de zon schijnt zoals alle voorgaande dagen weer volop. Het beloofd nog een mooie zeildag te worden. We hebben het eiland Wight al zo vaak vanuit de Solent gezien dat we besluiten om aan de buitenzijde van Wight naar Brighton te zeilen. De halfwinder gaat er weer op en blijft uren staan. We lopen tussen de 5,5 en 6.5 knopen. Door de tegenstroom is dat slechts 3.5 en 4 knopen, maar we gaan nog vooruit. Om niet teveel hoogte te verliezen passeren we op nog geen mijl St. Cathrine's point.
Dat levert wel leuke plaatjes op. De wind wakkert iets aan en de halfwinder wordt vervangen door de Genua. Ik krijg een terechte opmerking van mijn echtgenote op deze aktie, want ik ga zonder aangelijnd te zijn naar voren en sta te dansen op het voordek om overeind te blijven. Rond 20.00 uur krijgen we de stroom mee en hebben we nog 30 mijl te gaan. Om ongeveer 23.00 uur staat er nog maar 3.7 tot 5.8 kn wind. De motor gaat erbij. Nog geen kwartier uur later valt de wind terug naar 1.8 kn. De giek klappert alle kanten op. De zeilen gaan er helemaal af en de resterende mijlen leggen we op de motor af. Gezien onze ervaringen met een visnet zijn we niet geheel gerust, want we weten dat in dit gebied het stikt van de vissersvlaggetjes. De maan biedt niet veel uitkomst en we besluiten om een persoon (goed aangelijnd) voor op de punt te zetten als uitkijk. Om 3.10 uur meren we af in Brighton. In Brighton gaan de vrouwen de stad in en maak ik de dinghy schoon om hem weer in de bakskist op te bergen. De lijnen van de slurf van de halfwinder zijn door het wisselen van boeg gedraaid en ook deze worden weer op de steiger gecorrigeerd. Zaterdagochtend gaan we 1 uur voor laag water Brighton uit. Gezien de diepgang van 1.80 meter is het of een uur voor, of een uur na laagwater. Er staat 5 kn wind uit het westen, zodat de halfwinder er weer op kan, we vangen aan met een snelheid van gemiddeld 4 kn. Ondanks het vroege tijdstip is het al warm en beginnen we met zonnebrandcrème. De wind wakkert aan tot 10 kn en dan lopen we al gauw 6 kn. Na 10 mijl gevaren te hebben trekt de wind aan tot 16 kn en begint het te betrekken, truien aan en we vervangen de halfwinder voor de genua. We rollen eerst de genua uit om de wind uit de halfwinder te halen zodat de slurf er gemakkelijk overheen getrokken kan worden.
Nog voordat de halfwinder in de zak zit, zitten we weer in een potdichte mist. De wind valt terug en de snelheid zakt tot 4.6 kn. Beter wat langzamer en veiliger. Na een uur gevaren te hebben en ter hoogte van Beachy Head trekt de mist weer op en komt de zon weer door. Het doel is Eastbourne en dat is nog 5 zm verwijderd, maar met een stroom van 2 kn laten we het zeil voor wat het is. De Genua wordt niet meer vervangen door de halfwinder.
We liggen om 13.00 uur aan de steiger in de Royal Souvereign.
Er is nog een week te gaan voordat de vakantie om is, maar het voelt al of we bijna thuis zijn. In vorige vakanties kwamen we hier een dag of drie later aan. Toen we voor de eerste keer hier kwamen was er een haven met aangrenzend wat kuilen met water en in de verte stonden wat huizen. De kuilen zijn nu allemaal volwaardige havens geworden en met de bebouwing zijn ze zo te zien ook nog lang niet klaar. Elke vrije vierkante meter wordt nu bebouwd. Hier wordt gewoon een kompleet nieuwe stad met alle voorzieningen uit de grond gestampt. Het voordeel van deze haven is wel dat je er 24 per dag kunt binnenlopen en tanken. Zelfs de supermarkt (Asda) heeft hele ruime openingstijden.
Zondag maken we om 10.00 uur in de sluis goed vast aan de steiger, want we zakken 3.80 meter in 5 minuten. Deze sluis blijft ons verbazen. Hier zitten geen schotten op de deuren die ze opendraaien, maar ze beginnen met de deur op een kier te zetten en langzaam verder te openen tot het water het betreffende niveau heeft bereikt. We zijn ander half uur voordat de stroom gaat lopen buiten. De weersverwachting was 3 tot 4 zw en af en toe een vlaag van vijf. Net als we buiten zijn pakken we een nieuw bericht op dat het 4 tot 5 en af en toe 6 zw wordt. Dat wordt rollen naar Dover. De vooruitzichten voor de dag erna, die dan naar Oostende moet gaan, zijn gelijk. De golven worden spoedig groter en door het rollen kan de stuurautomaat het niet meer bijhouden. Voor het eerst deze vakantie moeten we zelf sturen. We wisselen af, elk een uur achter het roer en daarna rust. Dat bevalt ons goed. Op de windmeter zien we af en toe een 7 bfr staan. Bij Dungenes aangekomen denken we al aan de golven van de volgende dag en verleggen we de koers naar Duinkerken. Tussen Cap Cris-Nez en Calais krijgen we bezoek van de douane die op volle snelheid op ons af kwam, tien minuten om ons heen vaart, en ons met verrekijkers in de gaten houdt om dan met dezelfde vaart weer te verdwijnen. Van kennissen weten we dat je niet de aandacht moet trekken door te zwaaien of zo, omdat ze dan aan boord komen om papieren etc. te controleren. We gaan gewoon verder waar we mee bezig zijn, zeilen. We lopen goed en surfen vaak van de golven af. Er is een uur dat we zelfs gemiddeld 7.3 kn hebben gevaren. Om 23.00 uur meren we af in Duinkerken. De laatste twee uur hebben we net een beetje stroom tegen. We gaan direct slapen en vertrekken de volgende dag om 5.00 om met het restant van de stroom naar Oostende te varen. De eerste twee uur moeten op de motor bij gebrek aan wind, maar dan kunnen we weer heerlijk zeilen en lopen tussen de 5,5 en 7 kn. Om 9 uur zijn we in Oostende. De Belgische patatten roepen weer: Kom en eet ons. In de haven zien we ook de Holgerson liggen. De dinsdag begint met regen en een weersverwachting van zw 6 - 7 en draaiend naar w nw met mogelijk een 8. We hebben nog tijd genoeg en blijven dus maar een dag liggen. Op woensdag is het weerbericht iets beter een 4 tot 5 met mogelijk windstoten tot 7. Donderdag bereikt een zeer laag front de Belgische kust en is de verwachting dan N 6 tot 7 en stoten tot 9. Dit willen we niet afwachten en vertrekken woensdag uit Oostende. Bij het verlaten van de haven zie ik al 30 kn op de windmeter staan. We gaan toch door en buiten onder zeil blijkt het gemiddeld tussen de 20 en 26 kn wind te geven. Er staat een flinke zeegang en golven van ongeveer 2,5 meter. Af en toe lijkt zo'n roller binnen te komen, maar net voordat dit dan zou moeten gebeuren gaat het achterschip omhoog en gaat de golf er onder door. Dit gaat een aantel keren zo goed dat we er weinig acht meer op slaan. Totdat er een over de negatieve spiegel zo de kuip in rolt en ik even het gevoel heb in een zwembad te staan. De zelflozers doen hun werk en spoedig is de kuip weer leeg. Nadat we Zeebrugge voorbij zijn, zien we een grijze wolk steeds zwarter en groter worden. De eerste twee uur hebben we het tij tegen genomen om bij de aanloop van de Westerschelde optimaal van het tij te kunnen "genieten". Het tij begint net mee te lopen en naarmate het zicht slechter wordt komt er meer wind. Ik zie 10 minuten lang 37 en 38 kn op de windmeter. Achteraf blijkt dat we 40.6 kn wind hebben gehad. Gezien de altijd in acht genomen veiligheidsafspraken hebben we ons geen moment onveilig gevoeld. Over het algemeen is een schip zo zeewaardig als zijn bemanning is. Achteraf heb ik zelf het gevoel gehad dat de toppen van de golven minder werden door de alsmaar aanwakkerende wind, maar het ging allemaal zo snel en de aandacht moest bij het sturen blijven, waardoor ik het niet met zekerheid durf te stellen. We gaan de sluis bij Vlissingen binnen en zien in Vlissingen dat ze zelfs dwars tegen de palen afgemeerd liggen. We besluiten door te varen naar Middelburg. Hier blijkt het al niet anders te zijn. Bij de ingang liggen ze al twee dik en zelf bij Jos Boone liggen er al. Iets verder de haven in liggen ze nog voor de bruggen op diverse plaatsen 5 en 6 dik. We draaien om en gaan bij een van de fabrieken aan de loswal liggen. Het is even hannesen met de afmeerlijnen, springen en stootwillen op het damwandprofiel te plaatsen, maar uiteindelijk liggen we goed. Op de radio horen we dat er in Sluis zoveel regenwater is gevallen dat wegen en kelders blank staan. We hebben een rustige nacht en na het uislapen en een goed ontbijt gaan we Middelburg in. We krijgen een box en blijven hier ook weer een nacht liggen. Donderdag horen we de wind flink suizen en valt er veel regen. We liggen in deze beschutte haven tussen de woningen nog te schommelen in onze box. We lezen wat en er wordt nog wat gewinkeld.
Vrijdag gaan we het Veerse Meer op. We zeilen naar een van de eilandjes en vinden er een waar we met onze diepgang toch kunnen liggen.
Zaterdag beginnen we aan de laatste etappe naar Noordschans. We kunnen alles zeilen. Bij de Krammersluis is het zo druk dat de sluiswachter oproept om allemaal om te keren en bij de beroepssluis te gaan schutten. We blijven met 5 andere schepen gewoon liggen en zijn uiteindelijk sneller door de sluis dan de andere groep. Einde van de middag zit de tocht erop. We doen rustig aan en beginnen de volgende dag met het pakken van de auto. De vakantie zit er weer op. Maar wel een zeilvakantie zonder een rak.
Afstanden:
Noordschans Oostende 105 zm ivm een grote slag op zee en wijzigen koers
Oostende Cherbourg 210 zm
Cherbourg Guernsey 34 zm
Guernsey Dartmouth 76 zm
Dartmouth Weymouth 53 zm
Weymouth Lulworth Cove 9 zm
Lulworth Cove Brighton 102 zm via Poole gevaren
Brighton Eastbourne 24 zm
Eastbourne Duinkerken 78 zm
Duinkerken Oostende 26 zm
Oostende Middelburg 31 zm
Middelburg Veerse Meer 7 zm
Veerse Meer Noordschans 34 zm
zaterdag 11 december 2010
Vakantie 2005
Het is vrijdagmiddag en ik stop om 15.00 uur met werken. Hierdoor kunnen we om 17.30 op de boot zijn. De meeste zaken voor de vakantie zijn al aan boord maar we brengen op ons gemak nog de laatste spullen van de auto naar de boot. Rond de klok van 6 vertrekken we en halen op de motor de Haringvlietbrug van 19.00 uur. Er is geen wind waardoor we genoodzaakt zijn om ook na de Haringvlietbrug nog op de motor verder moeten. Het heeft wel het voordeel dat we om 21.30 uur kunnen afmeren in Stellendam. We gaan direct naar bed want de volgende dag willen we vroeg vertrekken. Ook op zaterdag is er geen wind zodat er weer op de motor gevaren moet worden. Net na de middag liggen we in Oostende. Het is er niet druk en we kunnen zelfs aan een boei (box) liggen. Robert de vrolijke havenmeester is niet blij. Hij klaagt over het uitblijven van de drukte en roept bijna failliet te gaan. De volgende ochtend gaan we om 6.00 uur weer verder met als doel Dover. Robert roept nog dat het mistig is buiten.
Er staat een redelijke wind waardoor we verwachten dat de mist niet lang zal aanhouden. De eerste 5 a 6 uur zitten we toch tussen de scheepvaartroute en de banken in dus z'n vaart zal het niet lopen. Op het punt dat we moeten besluiten wat we verder gaan doen trekt het open en kunnen we de oversteek naar Dover maken. Voor Dover roepen we de haven op en mogen direct naar binnen. In het Granville dock meren we af. We hebben die dag 61 mijl gezeild met een gemiddelde van 6.2 zonder een keer over stag te moeten.
Op maandag zeilen we een stukje maar het meeste moet naar Brighton toch op de motor afgelegd worden. De dinsdag is al niet veel anders maar het resultaat is wel dat we op dinsdagavond in Gosport (Solent) liggen. Op woensdag zeilen we een klein stukje verder de Solent op en meren af in de Moody haven (de laatste) op de rivier Hamble. We pompen de bijboot op en maken die klaar voor gebruik op de Solent. Woensdag zouden we naar Beaulieu river gaan. Na overleg met de bemanning (vrouw en dochter) worden de plannen gewijzigd mits we de benodigde kaarten kunnen kopen. Direct naar de watersportwinkel en nieuwe kaarten voor het gebied voorbij de Solent gekocht, stroom bekeken en rekenen. Het tij gaat rond 16.00 uur lopen dus we kunnen nog verder. De bijboot weer leeg en weer in de bakskist.
Er staat wind dus we kunnen weer zeilen. Zodra we de Needles gepasseerd zijn komt er weer mist opzetten. Ook deze keer hebben we wind en het doel Poole is bezeild. Bij de aanloopboei van Poole zitten we zo dicht onder de kust dat het weer opentrekt. We varen Poole binnen en zoeken een haven. We worden een poot uitgedraaid en betalen dik 44 euro om 7 uurtjes in een haven te mogen slapen want de volgende ochtend willen we vroeg met het tij mee door naar Weymouth. We zeilen wederom en zodra de eerste zonnestralen warmte geven kan de zwemkleding weer aan. In Weymout blijven we een dag liggen en gaan daarna naar Lulworth Cove. (Wilde ik al vele jaren eens doen). Hier ankeren we. Het is zo druk dat het lijkt of dit de plaatselijke badplaats is. Rond 17.00 uur loopt het leeg en met nog twee ander boten liggen we hier voor anker.
Als we de volgende dag buiten in de kuip zitten te ontbijten komt er een snelle boot op ons af met de mededeling of nu vertrekken of 20 zm omvaren in verband met de schietoefeningen van de marine. We besluiten direct te vertrekken. Helaas moet dit op de motor want de stroom loopt niet mee en met het beetje wind zijn we niet snel genoeg uit het schietoefeningsgebied. Rond het middaguur trekt de wind aan en zeilen we verder. Een van de twee andere boten die met ons in de baai geankerd heeft (een onder Engelse vlag varende Westerly met kimkielen is een uurtje eerder vertrokken en daar lopen we op in want na verloop van tijd komt deze in zicht. Hij vaart zo dicht onder de kust dat het wel lijkt of hij over het strand gaat. Bij Malin Haed loopt hij weer op ons uit Achter ons horen we de eerst schoten. Twee Nederlanders die ons tegemoet komen krijgen ook bezoek van de motorboot en verleggen hun koers (ver uit de kust). Net voordat de aanloopboei van Pool in zicht komt horen we een Mayday Het is van de Westerly Hij is bij Old Harry aan de grond gelopen en de reddingsboot moet een rubberen boot gebruiken om er bij te komen. We komen wederom in Poole aan en nemen nu de Town Quay Harbour. Met 29 euro is dit klantvriendelijker. Enige tijd later komt de Westerly naast ons in de box liggen alsof er niet gebeurd is. Er zitten vier oudere kerels aan boord en we vragen er maar niet meer naar.
De volgende dag varen we terug naar Gosport. De windverwachting is 5 a 6 maar de praktijk geeft af en toe 34 kn op de windmeter aan. Met een stormfok, wind in de rug en stroom mee vliegen we de Solent weer in. De dag daarop terug naar Brighton is al niet anders en na zeer vroeg vertrokken te zijn, komen we 11.30 uur aan in Brighton. Hier blijven we een dag liggen en zeilen dan op ons gemak naar Eastbourne. Van Eastbourne naar Dover zitten ze er met de weersverachting weer naast. Wederom moeten we zwaar reven. We horen het zoveelste Mayday. Op onze koers is een catamaran van 14 meter met 7 opvarenden omgeslagen. Net voordat we op de bewuste coördinaten aankomen komt de reddingsboot ons voorbij lopen en kunnen wij onze tocht vervolgen.
In Dover blijven we weer een dag liggen. De weersverwachting voor de lange termijn ziet er niet best uit er komen veel lage drukgebieden aan. We gaan in Dover weg om 4.00 uur. We mogen van Port Control direct naar buiten. We laten de marifoon nog even aan staan op Port Control. Het is enorm donker en er staat een hoge deining die we niet zien aankomen door de vele lichten van Dover. We horen nog wel dat via de marifoon wordt aangegeven dat "two little ships have left the Western Entrance". We worden "gevolgd", maar dat geeft ook een veilig gevoel. De ferry's weten nu dat wij er aan komen en houden rekening met ons. De wind valt weer weg en de motor moet er weer bij. We krijgen het tij tegen en kruipen naar Blankenbergen. Als we er aankomen begint de kentering. We kunnen met het tij door naar Vlissingen maar Blankenberge heeft zo ook zijn charme waar we graag een nachtje willen blijven. De volgende dag in de namiddag gaan we weer door naar Middelburg. Hier blijven we ook weer een dag liggen. Via het Veerse meer varen we naar Goes en vinden nog een plekje bij De Werf. Op Zaterdag gaan we met de brug van 13.00 uur weg. Het is rustig als we gaan want de grote hoop is met de brug van 10.00 en 11.00 uur vertrokken. Het is de bedoeling om nog een tussenstop voor de laatste overnachting te maken. Omdat de wind ons gunstig gezind is en de verwachting voor de zondag heel slecht is besluiten we door te varen naar Noordschans. De Thuishaven. Om 21.15 uur komen we hier aan. De volgende dag constateren we dat het weerbericht klopt en krijgen inderdaad een bui, van vroeg in de ochtend tot laat in de middag.
Er staat een redelijke wind waardoor we verwachten dat de mist niet lang zal aanhouden. De eerste 5 a 6 uur zitten we toch tussen de scheepvaartroute en de banken in dus z'n vaart zal het niet lopen. Op het punt dat we moeten besluiten wat we verder gaan doen trekt het open en kunnen we de oversteek naar Dover maken. Voor Dover roepen we de haven op en mogen direct naar binnen. In het Granville dock meren we af. We hebben die dag 61 mijl gezeild met een gemiddelde van 6.2 zonder een keer over stag te moeten.
Op maandag zeilen we een stukje maar het meeste moet naar Brighton toch op de motor afgelegd worden. De dinsdag is al niet veel anders maar het resultaat is wel dat we op dinsdagavond in Gosport (Solent) liggen. Op woensdag zeilen we een klein stukje verder de Solent op en meren af in de Moody haven (de laatste) op de rivier Hamble. We pompen de bijboot op en maken die klaar voor gebruik op de Solent. Woensdag zouden we naar Beaulieu river gaan. Na overleg met de bemanning (vrouw en dochter) worden de plannen gewijzigd mits we de benodigde kaarten kunnen kopen. Direct naar de watersportwinkel en nieuwe kaarten voor het gebied voorbij de Solent gekocht, stroom bekeken en rekenen. Het tij gaat rond 16.00 uur lopen dus we kunnen nog verder. De bijboot weer leeg en weer in de bakskist.
Er staat wind dus we kunnen weer zeilen. Zodra we de Needles gepasseerd zijn komt er weer mist opzetten. Ook deze keer hebben we wind en het doel Poole is bezeild. Bij de aanloopboei van Poole zitten we zo dicht onder de kust dat het weer opentrekt. We varen Poole binnen en zoeken een haven. We worden een poot uitgedraaid en betalen dik 44 euro om 7 uurtjes in een haven te mogen slapen want de volgende ochtend willen we vroeg met het tij mee door naar Weymouth. We zeilen wederom en zodra de eerste zonnestralen warmte geven kan de zwemkleding weer aan. In Weymout blijven we een dag liggen en gaan daarna naar Lulworth Cove. (Wilde ik al vele jaren eens doen). Hier ankeren we. Het is zo druk dat het lijkt of dit de plaatselijke badplaats is. Rond 17.00 uur loopt het leeg en met nog twee ander boten liggen we hier voor anker.
Als we de volgende dag buiten in de kuip zitten te ontbijten komt er een snelle boot op ons af met de mededeling of nu vertrekken of 20 zm omvaren in verband met de schietoefeningen van de marine. We besluiten direct te vertrekken. Helaas moet dit op de motor want de stroom loopt niet mee en met het beetje wind zijn we niet snel genoeg uit het schietoefeningsgebied. Rond het middaguur trekt de wind aan en zeilen we verder. Een van de twee andere boten die met ons in de baai geankerd heeft (een onder Engelse vlag varende Westerly met kimkielen is een uurtje eerder vertrokken en daar lopen we op in want na verloop van tijd komt deze in zicht. Hij vaart zo dicht onder de kust dat het wel lijkt of hij over het strand gaat. Bij Malin Haed loopt hij weer op ons uit Achter ons horen we de eerst schoten. Twee Nederlanders die ons tegemoet komen krijgen ook bezoek van de motorboot en verleggen hun koers (ver uit de kust). Net voordat de aanloopboei van Pool in zicht komt horen we een Mayday Het is van de Westerly Hij is bij Old Harry aan de grond gelopen en de reddingsboot moet een rubberen boot gebruiken om er bij te komen. We komen wederom in Poole aan en nemen nu de Town Quay Harbour. Met 29 euro is dit klantvriendelijker. Enige tijd later komt de Westerly naast ons in de box liggen alsof er niet gebeurd is. Er zitten vier oudere kerels aan boord en we vragen er maar niet meer naar.
De volgende dag varen we terug naar Gosport. De windverwachting is 5 a 6 maar de praktijk geeft af en toe 34 kn op de windmeter aan. Met een stormfok, wind in de rug en stroom mee vliegen we de Solent weer in. De dag daarop terug naar Brighton is al niet anders en na zeer vroeg vertrokken te zijn, komen we 11.30 uur aan in Brighton. Hier blijven we een dag liggen en zeilen dan op ons gemak naar Eastbourne. Van Eastbourne naar Dover zitten ze er met de weersverachting weer naast. Wederom moeten we zwaar reven. We horen het zoveelste Mayday. Op onze koers is een catamaran van 14 meter met 7 opvarenden omgeslagen. Net voordat we op de bewuste coördinaten aankomen komt de reddingsboot ons voorbij lopen en kunnen wij onze tocht vervolgen.
In Dover blijven we weer een dag liggen. De weersverwachting voor de lange termijn ziet er niet best uit er komen veel lage drukgebieden aan. We gaan in Dover weg om 4.00 uur. We mogen van Port Control direct naar buiten. We laten de marifoon nog even aan staan op Port Control. Het is enorm donker en er staat een hoge deining die we niet zien aankomen door de vele lichten van Dover. We horen nog wel dat via de marifoon wordt aangegeven dat "two little ships have left the Western Entrance". We worden "gevolgd", maar dat geeft ook een veilig gevoel. De ferry's weten nu dat wij er aan komen en houden rekening met ons. De wind valt weer weg en de motor moet er weer bij. We krijgen het tij tegen en kruipen naar Blankenbergen. Als we er aankomen begint de kentering. We kunnen met het tij door naar Vlissingen maar Blankenberge heeft zo ook zijn charme waar we graag een nachtje willen blijven. De volgende dag in de namiddag gaan we weer door naar Middelburg. Hier blijven we ook weer een dag liggen. Via het Veerse meer varen we naar Goes en vinden nog een plekje bij De Werf. Op Zaterdag gaan we met de brug van 13.00 uur weg. Het is rustig als we gaan want de grote hoop is met de brug van 10.00 en 11.00 uur vertrokken. Het is de bedoeling om nog een tussenstop voor de laatste overnachting te maken. Omdat de wind ons gunstig gezind is en de verwachting voor de zondag heel slecht is besluiten we door te varen naar Noordschans. De Thuishaven. Om 21.15 uur komen we hier aan. De volgende dag constateren we dat het weerbericht klopt en krijgen inderdaad een bui, van vroeg in de ochtend tot laat in de middag.
Abonneren op:
Posts (Atom)