Met het invoeren van waypoints en routes heb ik een paar keer gehad dat een route verdwenen was en moest ik die de volgende dag weer opnieuw invoeren. Nu heb ik weer even tijd om na te zoeken wat de oorzaak is. Het probleem is zo gevonden ik zit aan het maximaal in te voeren waypoints en routes. Dan alles maar eruit halen en met een schone lei beginnen. Vermoed dat dit euvel nu verholpen is.
We blijven een paar dagen in Inverness liggen voordat we door gaan naar het Caledonisch kanaal. Midden in de nacht worden we wakker door een aanhouden en luidruchtig helikopter geluid. Na 10 minuten ga ik mijn bed uit en even buiten kijken. De jachthaven is direct achter een grote brug over de Inverness Firth gesitueerd. Op deze brug blijft de helikopter hangen en is met een zoeklicht op de brug aan het schijnen. Dan volgen er auto's met blauw zwaailicht. Dat houdt dan nog een half uurtje aan en keert de rust weer terug.
Deze haven is ook het vertrekpunt voor het spotten van dolfijnen met een rib of een motorboot met een prijskaartje van 34 of 18,50 pond per persoon.
Voor ons is dat niet van toepassing want ze zwemmen gewoon achter onze boot in de haven. En als we naar de haven ingang kijken zien we ze, bij hoogwater, ook uit het water springen.
Dinsdag vroeg maken we ons klaar voor het Caledonisch kanaal. Als alles klaar is roepen we via kanaal 74 de eerste sluis "Clachnaharry" op en vragen of kunnen schutten. Dat is geen probleem en dus gaan we op weg. Aangekomen worden we opgeroepen met het verzoek even te wachten. Als we in de sluis liggen komt er nog en boot bij en gaat de sluisdeur dicht. Dan het kantoor in en de papierwinkel afwerken. Als beide boten de licentie hebben gekregen gaat de sluisdeur open en hebben we de eerste meter omhoog gehad. Dan gaat de swingbrug open en varen we de tweede sluis in. Dan weer twee en een halve meter erbij. Na de tweede sluis ligt de Seaport marina waar we gaan liggen.
We hebben om 9.30 de brug besproken waar we met vijf boten doorgaan. We varen direct de eerste sluis binnen. Dit is de eerste van vier en met elke sluis gaan we 2,50 tot 3 meter omhoog. Als we eruit komen varen we door een stuk kanaal met aan weerszijde bomen en struiken. Naast het kanaal ligt de Ness waar we af en toe een glimp van opvangen tussen de bomen door.
Het kanaal is gemaakt tegen een berghelling. Ik vermoed dat datgene dat ze eruitgehaald hebben voor het kanaal, gebruikt hebben voor de oever aan de dalkant. Het achterland is op sommige punten vele meters lager gelegen. Als we doorvaren komen we bij enkele pontons aan waar je mag afmeren. (Voor en na de sluis). Het is lunchtijd en dan is er een pauze maar als twee jachten oproepen wordt er toch geschut. Wij volgen met het idee om na de sluis Dochgarroch af te meren. Een van de jachten die al afgemeerd was roept vlug op en gaat nog met ons mee. Morgen hebben we geen sluizen en gaan na Loch Dochfour en Loch Ness en dan door naar Fort Augustus.
We vertrekken direct na het ontbijt en op het moment dat we willen vertrekken knoopt een local een gesprek aan. We krijgen nuttige tips en waarschuwingen voor oa dat de overloopen van het Loch ruim gemeden moet worden inv gestorte stenen waardoor het ondiep is geworden. Dan gaan we met 1600 toeren op de motor met 6 kn door Loch Dochfour. Er liggen een paar groene tonnen en het blijkt dat we die ( tegen de verwachting in) links moeten laten liggen.
Zodra we op Loch Ness komen trekt de wind aan naar een windkracht 6 op de kop en gaat de motor op 1800 toeren. De golfslag is geen probleem hetgeen voor de huurbootjes anders is. De wind staat hier altijd van noord naar zuid of van zuid naar noord en kan van 3 naar 30 knopen veranderen in een oogwenk. Loch Ness is toch nog ongeveer 45 km lang en de dieptemeter geeft af en toe 183 meter diepte aan. Het is hier dieper dan op de Noordzee. Af en toe kan de dieptemeter de registratie van de werkelijke diepte niet en staat er een diepte aangegeven van 3 meter. Dit euvel kennen we inmiddels van onze tocht door de golf van Biscaye en hier maken we ons niet meer druk om. Als we vlak bij Fort Augustus komen zien we rechts voor ons een flinke rookontwikkeling en drie brandweerwagens voorbij komen. Als we de ingang recht willen aanlopen blijkt dat je dit schuin moet doen vanwege de diepte. Er is veel plaats en we gaan vooraan liggen. Een in Schotse klederdracht geklede muzikant speelt op een doedelzak voor de horde toeristen die langs de haven lopen. Als we liggen komen er uit de sluizen (in twee keer schutten) een tiental huurbootjes aan de steiger liggen en zijn alle plaatsen bezet. Dan horen we de brandweerwagens weer een voor een langskomen en gaan ze voor ons gevoel naar een brandhaard aan de linker kant van Fort Augustus. Wij sluiten de ramen want er komt as mee naar beneden.
De ARVID ligt voor aan de steiger. Nu zien we dat hier twee waterputten zijn maar verderop op de steiger niet meer.
zaterdag 28 juli 2018
donderdag 26 juli 2018
Het Caledonisch kanaal
Het kanaal heeft een lengte van 96,5 km lang waarvan 35,4 km is aangelegd door mensen. De rest wordt gevormd door natuurlijke zoetwaterreservoirs. Er zijn 29 sluizen en 10 zwaaibruggen in het kanaal. Ze worden allemaal bediend door personeel van Britisch Waterways.
Van oost naar west kom je binnen bij Clachnaharry en dan kom je de navolgende Lochs tegen:
Loch Dochfour
Loch Ness
Loch Oich
Loch Lochy
Dan ga je er uit bij Corpach en zit je op Loch Linnhe. Dat is geen zoetwater meer en zit je aan de west kant van Engeland op getijde water.
Van oost naar west kom je binnen bij Clachnaharry en dan kom je de navolgende Lochs tegen:
Loch Dochfour
Loch Ness
Loch Oich
Loch Lochy
Dan ga je er uit bij Corpach en zit je op Loch Linnhe. Dat is geen zoetwater meer en zit je aan de west kant van Engeland op getijde water.
zondag 22 juli 2018
Op naar Schotland
Woensdagochtend 11 juli we maken ons op ons gemak klaar om verder te gaan. We betalen het havengeld en geven aan wat de plannen zijn. Als we aangeven dat we naar Sunderland willen gaan krijgen we te horen dat daar een show van Tall Ships aan de gang is en mogelijk krap of helemaal geen ruimte is voor ons. We zien wel, om 1 uur vertrekken we en als we de sluis uitvaren klinken er twee toeterstoten en worden we uitgezwaaid door de havenmeester. Op zee blijkt er meer wind te staan dan verwacht en gaat het grootzeil op. Op het moment dat we de genua bij willen zetten horen we een klap en ligt het grootzeil in de lazybag. Na controle blijkt dat de knoop van de val aan de sluiting losgeraakt is. Ook valt de wind weer weg en gaan we op de motor verder. Bij Sunderland aangekomen zien we enkele Tall Ships de haven in en uitvaren en besluiten we toch maar door te varen naar Blyth (afgeraden door de havenmeester van Hartlepool). De daaropvolgende haven ligt, qua aanlopen met hoogwater, niet binnen ons bereik.
Als we voorbij de rivier de Tyne komen zien we een DFDS Seaways uit de monding komen met richting IJmuiden. Deze heeft een reguliere verbinding met Newcastle.
We lopen Blyth binnen en zien gelijk wat de havenmeester bedoelde. We liggen echt in een gat. Vissers en havenindustrie, offshore boten en geen woonhuis in velden of wegen te bekennen.
We gaan op zoek naar de havenmeester en vinden die in een oud houten lichtschip met een groot bord Royal Northumberland Yachtclub. Maar al met al zijn we weer 30 zm noordelijker gekomen. In de avond ga ik de mast in om de val van het grootzeil weer door de mast te halen. Een eerste poging mislukt maar een tweede pakt goed uit. Het is 22.30 uur als ik de mast uit kom. We spreken met andere zeilers en die adviseren ons om te gaan ankeren bij Holy Island. Uiteindelijk gaan we donderdag toch weg met bestemming Amble niet ver maar hier kunnen we een dag blijven liggen om het achterland te verkennen en een wasje te doen. Omdat we vanaf het zuiden komen moeten we om een eilandje heen en enkele niet beboeide ondieptes. We zijn twee uur voor hoog water maar er staat al 3.50 meter water boven de "Sil". Dat is een drempel zodat er bij eb altijd water in de haven blijft staan. Het lijkt dan of je in een zwembad bent afgemeerd.
We zijn vertrokken met een bewolkte hemel maar als we aankomen is het weer helder blauw met geen wolkje aan de lucht.
We zijn moe maar weten niet goed waarvan en besluiten om 9.30 naar bed te gaan. Om 11.15 wordt ik even wakker en kijk even met mijn hoofd boven uit het luik. Ik verbaas me over de stilte. Geen zuchtje wind, geen vogel of een tik van een val tegen de mast. Het is onvoorstelbaar zo stil.
Vandaag blijven we liggen morgen zou er betere wind uit de goede richting staan. Afwachten. We krijgen ons tweede regenbuitje dat evenals de vorige na wat miezer ophoudt.
Na het ontbijt gaan we naar de Tesco en kopen brood en vlees voor twee dagen. Daarna wandelen we ongeveer een half uur naar Warkworth waar het kasteel ligt dat wij vanaf de boot kunnen zien. Aangekomen zijn het alleen de overblijfsels van een kasteel waarbij het kasteel nog redelijk intact is. We gaan in het dorp een kop koffie drinken bij Jackson restaurant maar als we binnenkomen is het net of we in de huiskamer staan.
In de middag hangen we de was nog even buiten die nog niet helemaal droog was en moet de bimini nog even op. Dan heb ik bij het havenkantoor annex shiphandler slang zien liggen in de juiste afmeting. De afvoerslang van de wasbak is geknikt en loopt nu slecht leeg. We vervangen de slang en plaatsen een hoekje van 45 graden erin om opnieuw knikken te voorkomen. De ervaring leert dat er op alle reizen altijd wel iets kapot gaat en door de reparaties bij te houden krijg je geen waslijst van klusjes. Het is belangrijk om de boot in een goede conditie te houden.
Zaterdag de 14e kunnen we nog twee uur na HW over de "Sil" en vertrekken we om 6.30 uur met als bestemming Eyemouth. De voorspelde wind blijft uit en we starten de motor. We varen tussen de Farne Islands en het vaste land door met een sog (speed over grond) van 9 kn. Het is laveren tussen de vissers boeitjes door en laten Holy Island links liggen. Na een dikke 15 zm kunnen we zeilen en lopen we tussen de 7,5 en 8 kn dat gaat goed voor 2 uur en we besluiten Eyemouth links te laten liggen en door te gaan naar Peterhead.
We passeren de Firth of Forth. Door de Firth of Forth over te slaan hebben we wel een lange tocht maar besparen we ongeveer 45 zm. Door Eyemouth over te slaan besparen we ons ook weer 10 zm. Met een nacht doorvaren bespaar je je een dagtocht.
Dan valt de wind weg naar 1.8 tot 5.5 kn en gaat het zeil naar beneden. Na een uur komt de wind uit een iets zuid oostelijke hoek en gaat het zeil weer op. We lopen weer tussen de 4 en 5,5 kn. De wind draait weer en de marifoon geeft aan dat er een kans is op 5 bfr. En dan ook noch pal van achteren. We praten wel over een nacht doorvaren maar nu we zo noordelijk zijn is er geen echte nacht meer. Om 23.00 begint het te schemeren en dat blijft zo tot ongeveer 3 uur. Achter ons naar het zuiden kijkend is het donker maar, de kant die we opgaan, naar het noorden kijkend blijven we een lichte gloed in de lucht zien. We maken er een filmpje van dat na thuiskomst te zien zal zijn.
We voeren het wachtschema in en starten in de middag al met onze rust te pakken.
Even later halen we ook het grootzeil weg en gaan alleen op de genua verder tot aan Peterhead voor de haven. We roepen portcontrol op en mogen direct naar binnen. Ze vragen gelijk onze diepgang op omdat er nog niet genoeg water staat in de jachthaven. We moeten nog wel een paar uurtjes wachten aan de fuel jetty. Een partij stalen palen met enkele stootwillen ervoor zonder mogelijkheden om goed af te meren. Met kunst en vliegwerk leggen we de boot vast zonder een paal geraakt te hebben. We worden keurig opgeroepen via de marifoon dat we er in kunnen. Als we bij de haven aankomen staat de havenmeester al te wachten om ons op te vangen. We ruimen wat op, berekenen koers en tijdstip van vertrek voor de volgende tocht. Luieren wat tot de finale van het WK begint. Buiten schijnt wederom de zon en in de kuip is het heerlijk vertoeven.
Maandag de 16e blijven we hier liggen. Het is onze eerste grijze dag met regelmatig een afwisseling van miezer en regen en we doen een paar boodschappen. Het is onze regenachtige grijze dag en ons eerste nat pak. Op het eind van de dag trekt het plotseling helemaal dicht. Het is zo mistig dat de boei buiten de haven op 30 meter afstand niet meer te zien is. Zo zullen we niet vertrekken. Het is de bedoeling om morgen met hoogwater weg te gaan om met het volgende hoogwater aan te komen in Lossiemouth. We gaan een half uur vroeger dan gepland met helder weer. Wel wat zwarte bewolking met regen (zo te zien) in het zuiden. Als we buiten komen en gaan varen is er geen wind al varende blijft het slechte weer ons achtervolgen en af en toe hebben we een enkele druppel. Zodra we afbuigen naar het westen en de Moray Firth opvaren blijven de buien boven land hangen en krijgen we geen regen. In de middag komt de zon zelfs opzetten en kan het regenpak weer uit. We zitten nu op ons noordelijkste punt van 57.43 graden noorderbreedte. Dit houden we nog even aan en gaan dan langzaam weer naar het zuiden. De zeilen gaan toch nog even omhoog en we kunnen even zeilen. Helaas niet voor lang en moet toch de motor weer aan. Net voor de haven vertrouw ik het niet meer en trek ik het zeilpak weer aan. In de haven wordt er met een bord aangegeven waar bezoekers moten gaan liggen. Zodra we liggen komen er nog drie boten binnen lopen maar wij hebben de beste plek aan de langssteiger. Dat blijkt achteraf een heel wijs besluit te zijn als het eb wordt. Het verschil tussen het avond tij (eb) en het ochtend tij (ook weer eb) is 70 cm. De boot komt ongeveer 60 cm omhoog. We staan op de kiel en hebben 7 lijnen gespannen om de boot. We hebben een staan plaats en zijn blij niet aan een vingersteigertje te liggen. Vermoedelijk zouden we dan kantelen.
Lossiemouth is een leuk uitziend vissers dorpje met veel oude huizen van wel twee honderd jaar oud. In de oorlog is hier weinig verwoest. Tot 1863 heette dit nog Brandenburg en is daarna veranderd in Lossiemouth. We drinken een kop koffie in de Steamboat Inn. De Schotse inslag is direct te zien in het aantal soorten whisky flessen die achter de bar hangen en waaruit je dan kunt kiezen.
We besluiten een dag te blijven liggen en besluiten om de boot schoon te maken en de was te doen. We hoeven hier niet in de rij te staan om te mogen wassen. De temperatuur is goed en af en toe komt de zon tussen de wolken door. Na de wasmachine en de droger de was nog even op een lijn voor het nadrogen en klaar is Kees.
Donderdag vertrekken we om 7.00 uur ongeveer twee uur na hoogwater uit Lossiemouth. We komen dan te vroeg aan op een punt waar de stroming ons mee naar binnen moet nemen maar later kunnen we niet weg want dan staat er niet genoeg water om de haven te verlaten. De wind is nu voor een paar dagen west maar heeft 2 tot 8 knopen dus moeten we op de motor. In de plotter heb ik een aantal waypoints ingevoerd en laat ik de stuurautomaat op track varen. Bij het op track varen houden de instrumenten de boot gezien wind en stroming precies op koers naar de volgende waypoints. Bij gebruik van alleen de stuurautomaat moet je regelmatig handmatige correcties aanbrengen. We voelen ons bevoorrecht om met dit weer de Moray Firth tot het einde in te mogen varen want hoe smaller het wordt hoe meer we van de kust gaan zien en die is echt heel mooi. Volgens een schot die we gesproken hebben in de Steamboat Inn gebeurt dat niet vaak. Meestal is het regen of mist. Zodra we bij Fort George aankomen krijgen we 25 knopen op de kop maar doordat we al zo ver in de Moray Firth zijn niet de daarbij behorende golfslag. Op de hoek tegenover Fort George staan wel 50 tot 100 mensen op de punt te kijken. We dachten dat het vissers waren maar dan zien we vlak bij de boot dolfijnen uit het water komen. Ze staan daar dus om dolfijnen te spotten. De schipper moet hier zijn hoofd bij het navigeren houden en heeft geen tijd om te kijken. Dan staan we voor de keus de noordelijke kant van de Inverness Firth of de zuidelijke kant waar veel ondieptes zitten. In deze Firth liggen 4 boeien en het is dus zaak om goed te navigeren. We nemen de noordelijke kant en zetten waypoints van het ene diepe punt naar het andere en varen op track hierdoor. Zo nauwkeurig als met track kun je zelf niet sturen. Dan gaan we onder de brug door en na de brug direct aan bakboord insturen op de haven waar we een paar dagen zullen blijven liggen. De jachthaven is heeft goede voorzieningen en een van de medewerkers staat ons al op te wachten. We meren af in een box aan de steiger en houden het voor vandaag voor gezien. We geven aan morgen te willen tanken. Als we de volgende dag richting de fuel pontoon varen komt de havenmeester al aangelopen. Hij heeft een mast in de haven zien bewegen en had al aangenomen dat wij het waren. De stad zelf is wel een klein half uur lopen. In Inverness zit een Morrison (zoiets als een Asda of voor ons AH). We verwachten dat inkopen op het Caledonisch Kanaal beperkt zijn. Daar moeten we dus nog even langs voordat we verder gaan.
Het Caledonian Chanel is nu nog 1,5 zm varen verwijderd.
Als we voorbij de rivier de Tyne komen zien we een DFDS Seaways uit de monding komen met richting IJmuiden. Deze heeft een reguliere verbinding met Newcastle.
We lopen Blyth binnen en zien gelijk wat de havenmeester bedoelde. We liggen echt in een gat. Vissers en havenindustrie, offshore boten en geen woonhuis in velden of wegen te bekennen.
We gaan op zoek naar de havenmeester en vinden die in een oud houten lichtschip met een groot bord Royal Northumberland Yachtclub. Maar al met al zijn we weer 30 zm noordelijker gekomen. In de avond ga ik de mast in om de val van het grootzeil weer door de mast te halen. Een eerste poging mislukt maar een tweede pakt goed uit. Het is 22.30 uur als ik de mast uit kom. We spreken met andere zeilers en die adviseren ons om te gaan ankeren bij Holy Island. Uiteindelijk gaan we donderdag toch weg met bestemming Amble niet ver maar hier kunnen we een dag blijven liggen om het achterland te verkennen en een wasje te doen. Omdat we vanaf het zuiden komen moeten we om een eilandje heen en enkele niet beboeide ondieptes. We zijn twee uur voor hoog water maar er staat al 3.50 meter water boven de "Sil". Dat is een drempel zodat er bij eb altijd water in de haven blijft staan. Het lijkt dan of je in een zwembad bent afgemeerd.
We zijn vertrokken met een bewolkte hemel maar als we aankomen is het weer helder blauw met geen wolkje aan de lucht.
We zijn moe maar weten niet goed waarvan en besluiten om 9.30 naar bed te gaan. Om 11.15 wordt ik even wakker en kijk even met mijn hoofd boven uit het luik. Ik verbaas me over de stilte. Geen zuchtje wind, geen vogel of een tik van een val tegen de mast. Het is onvoorstelbaar zo stil.
Vandaag blijven we liggen morgen zou er betere wind uit de goede richting staan. Afwachten. We krijgen ons tweede regenbuitje dat evenals de vorige na wat miezer ophoudt.
Na het ontbijt gaan we naar de Tesco en kopen brood en vlees voor twee dagen. Daarna wandelen we ongeveer een half uur naar Warkworth waar het kasteel ligt dat wij vanaf de boot kunnen zien. Aangekomen zijn het alleen de overblijfsels van een kasteel waarbij het kasteel nog redelijk intact is. We gaan in het dorp een kop koffie drinken bij Jackson restaurant maar als we binnenkomen is het net of we in de huiskamer staan.
In de middag hangen we de was nog even buiten die nog niet helemaal droog was en moet de bimini nog even op. Dan heb ik bij het havenkantoor annex shiphandler slang zien liggen in de juiste afmeting. De afvoerslang van de wasbak is geknikt en loopt nu slecht leeg. We vervangen de slang en plaatsen een hoekje van 45 graden erin om opnieuw knikken te voorkomen. De ervaring leert dat er op alle reizen altijd wel iets kapot gaat en door de reparaties bij te houden krijg je geen waslijst van klusjes. Het is belangrijk om de boot in een goede conditie te houden.
Zaterdag de 14e kunnen we nog twee uur na HW over de "Sil" en vertrekken we om 6.30 uur met als bestemming Eyemouth. De voorspelde wind blijft uit en we starten de motor. We varen tussen de Farne Islands en het vaste land door met een sog (speed over grond) van 9 kn. Het is laveren tussen de vissers boeitjes door en laten Holy Island links liggen. Na een dikke 15 zm kunnen we zeilen en lopen we tussen de 7,5 en 8 kn dat gaat goed voor 2 uur en we besluiten Eyemouth links te laten liggen en door te gaan naar Peterhead.
We passeren de Firth of Forth. Door de Firth of Forth over te slaan hebben we wel een lange tocht maar besparen we ongeveer 45 zm. Door Eyemouth over te slaan besparen we ons ook weer 10 zm. Met een nacht doorvaren bespaar je je een dagtocht.
Dan valt de wind weg naar 1.8 tot 5.5 kn en gaat het zeil naar beneden. Na een uur komt de wind uit een iets zuid oostelijke hoek en gaat het zeil weer op. We lopen weer tussen de 4 en 5,5 kn. De wind draait weer en de marifoon geeft aan dat er een kans is op 5 bfr. En dan ook noch pal van achteren. We praten wel over een nacht doorvaren maar nu we zo noordelijk zijn is er geen echte nacht meer. Om 23.00 begint het te schemeren en dat blijft zo tot ongeveer 3 uur. Achter ons naar het zuiden kijkend is het donker maar, de kant die we opgaan, naar het noorden kijkend blijven we een lichte gloed in de lucht zien. We maken er een filmpje van dat na thuiskomst te zien zal zijn.
We voeren het wachtschema in en starten in de middag al met onze rust te pakken.
Even later halen we ook het grootzeil weg en gaan alleen op de genua verder tot aan Peterhead voor de haven. We roepen portcontrol op en mogen direct naar binnen. Ze vragen gelijk onze diepgang op omdat er nog niet genoeg water staat in de jachthaven. We moeten nog wel een paar uurtjes wachten aan de fuel jetty. Een partij stalen palen met enkele stootwillen ervoor zonder mogelijkheden om goed af te meren. Met kunst en vliegwerk leggen we de boot vast zonder een paal geraakt te hebben. We worden keurig opgeroepen via de marifoon dat we er in kunnen. Als we bij de haven aankomen staat de havenmeester al te wachten om ons op te vangen. We ruimen wat op, berekenen koers en tijdstip van vertrek voor de volgende tocht. Luieren wat tot de finale van het WK begint. Buiten schijnt wederom de zon en in de kuip is het heerlijk vertoeven.
Maandag de 16e blijven we hier liggen. Het is onze eerste grijze dag met regelmatig een afwisseling van miezer en regen en we doen een paar boodschappen. Het is onze regenachtige grijze dag en ons eerste nat pak. Op het eind van de dag trekt het plotseling helemaal dicht. Het is zo mistig dat de boei buiten de haven op 30 meter afstand niet meer te zien is. Zo zullen we niet vertrekken. Het is de bedoeling om morgen met hoogwater weg te gaan om met het volgende hoogwater aan te komen in Lossiemouth. We gaan een half uur vroeger dan gepland met helder weer. Wel wat zwarte bewolking met regen (zo te zien) in het zuiden. Als we buiten komen en gaan varen is er geen wind al varende blijft het slechte weer ons achtervolgen en af en toe hebben we een enkele druppel. Zodra we afbuigen naar het westen en de Moray Firth opvaren blijven de buien boven land hangen en krijgen we geen regen. In de middag komt de zon zelfs opzetten en kan het regenpak weer uit. We zitten nu op ons noordelijkste punt van 57.43 graden noorderbreedte. Dit houden we nog even aan en gaan dan langzaam weer naar het zuiden. De zeilen gaan toch nog even omhoog en we kunnen even zeilen. Helaas niet voor lang en moet toch de motor weer aan. Net voor de haven vertrouw ik het niet meer en trek ik het zeilpak weer aan. In de haven wordt er met een bord aangegeven waar bezoekers moten gaan liggen. Zodra we liggen komen er nog drie boten binnen lopen maar wij hebben de beste plek aan de langssteiger. Dat blijkt achteraf een heel wijs besluit te zijn als het eb wordt. Het verschil tussen het avond tij (eb) en het ochtend tij (ook weer eb) is 70 cm. De boot komt ongeveer 60 cm omhoog. We staan op de kiel en hebben 7 lijnen gespannen om de boot. We hebben een staan plaats en zijn blij niet aan een vingersteigertje te liggen. Vermoedelijk zouden we dan kantelen.
Lossiemouth is een leuk uitziend vissers dorpje met veel oude huizen van wel twee honderd jaar oud. In de oorlog is hier weinig verwoest. Tot 1863 heette dit nog Brandenburg en is daarna veranderd in Lossiemouth. We drinken een kop koffie in de Steamboat Inn. De Schotse inslag is direct te zien in het aantal soorten whisky flessen die achter de bar hangen en waaruit je dan kunt kiezen.
We besluiten een dag te blijven liggen en besluiten om de boot schoon te maken en de was te doen. We hoeven hier niet in de rij te staan om te mogen wassen. De temperatuur is goed en af en toe komt de zon tussen de wolken door. Na de wasmachine en de droger de was nog even op een lijn voor het nadrogen en klaar is Kees.
Donderdag vertrekken we om 7.00 uur ongeveer twee uur na hoogwater uit Lossiemouth. We komen dan te vroeg aan op een punt waar de stroming ons mee naar binnen moet nemen maar later kunnen we niet weg want dan staat er niet genoeg water om de haven te verlaten. De wind is nu voor een paar dagen west maar heeft 2 tot 8 knopen dus moeten we op de motor. In de plotter heb ik een aantal waypoints ingevoerd en laat ik de stuurautomaat op track varen. Bij het op track varen houden de instrumenten de boot gezien wind en stroming precies op koers naar de volgende waypoints. Bij gebruik van alleen de stuurautomaat moet je regelmatig handmatige correcties aanbrengen. We voelen ons bevoorrecht om met dit weer de Moray Firth tot het einde in te mogen varen want hoe smaller het wordt hoe meer we van de kust gaan zien en die is echt heel mooi. Volgens een schot die we gesproken hebben in de Steamboat Inn gebeurt dat niet vaak. Meestal is het regen of mist. Zodra we bij Fort George aankomen krijgen we 25 knopen op de kop maar doordat we al zo ver in de Moray Firth zijn niet de daarbij behorende golfslag. Op de hoek tegenover Fort George staan wel 50 tot 100 mensen op de punt te kijken. We dachten dat het vissers waren maar dan zien we vlak bij de boot dolfijnen uit het water komen. Ze staan daar dus om dolfijnen te spotten. De schipper moet hier zijn hoofd bij het navigeren houden en heeft geen tijd om te kijken. Dan staan we voor de keus de noordelijke kant van de Inverness Firth of de zuidelijke kant waar veel ondieptes zitten. In deze Firth liggen 4 boeien en het is dus zaak om goed te navigeren. We nemen de noordelijke kant en zetten waypoints van het ene diepe punt naar het andere en varen op track hierdoor. Zo nauwkeurig als met track kun je zelf niet sturen. Dan gaan we onder de brug door en na de brug direct aan bakboord insturen op de haven waar we een paar dagen zullen blijven liggen. De jachthaven is heeft goede voorzieningen en een van de medewerkers staat ons al op te wachten. We meren af in een box aan de steiger en houden het voor vandaag voor gezien. We geven aan morgen te willen tanken. Als we de volgende dag richting de fuel pontoon varen komt de havenmeester al aangelopen. Hij heeft een mast in de haven zien bewegen en had al aangenomen dat wij het waren. De stad zelf is wel een klein half uur lopen. In Inverness zit een Morrison (zoiets als een Asda of voor ons AH). We verwachten dat inkopen op het Caledonisch Kanaal beperkt zijn. Daar moeten we dus nog even langs voordat we verder gaan.
Het Caledonian Chanel is nu nog 1,5 zm varen verwijderd.
vrijdag 13 juli 2018
Vertrek uit Londen
Het is 3 juli en we willen vanmiddag het late tij oppakken om terug te varen naar Queenborough. We manoeuvreren de boot uit de box, hetgeen met de schroefwerking de verkeerde kant op, een lastige klus is maar goed verloopt. We leggen de boot achter in de haven aan een steiger en wachten op het afgesproken tijdstip om de haven te verlaten. Dan krijgen we van de sluiswachter het verzoek of we een kwartiertje eerder willen vertrekken omdat er een schip aankomt en dan de brug maar een keer open hoeft. Op de Thames staan door de NO wind vervelende golven en we meren om 0.30 af aan een mooring.
Gezien berichten op de navtex blijven we een dag liggen. Laat in de middag komt er een Engelsman bij ons aan de boei liggen en liggen we naast elkaar.
Donderdag de 5e juli vertrekken we om 5 uur, maken de Engelsman los van ons schip, hij ligt ook nog aan de boei. Het is stil op het water en er staat nagenoeg geen wind, dus moeten we op de motor. Rond 9 uur gaat de bimini op en drie kwartier later gaan de zeilpakken uit. Als dan een beetje wind komt opzetten gaat de genua bij en al gauw lopen we over de grond 9,3 knopen. We hebben gekozen om via het Barrow Deep te gaan. We vliegen de Thames monding uit maar het blijft opletten want plotseling liggen er een paar vissersboeitjes voor de boeg. Rond half elf liggen we voor Harwich en besluiten door te varen. Wel met tegenstroom op naar Lowestoft. Gedurende mijn wacht werk ik de berichten bij onder het genot van ZZ en de Maskers, Roy Orbison en tijdgenoten.
Net voor Lowestoft gaat de bimini naar binnen om beter te kunnen manoeuvreren. Dat blijkt nodig want we varen helemaal door om te kijken of er achterin nog plaats vrij is. Dat blijkt niet zo te zijn dus draaien en ergens langszij. Er ligt maar een redelijke zeilboot waar we langs kunnen want langszij een grote motorboot willen we niet. Blijkt het een Duitse zeiler te zijn die redelijk Nederlands spreekt en dezelfde route als ons wil gaan maken.
Om 17.30 liggen we vast en hebben we 90,75 zm op de teller staan.
Morgen maar bezien of we het zout van ons tochtje op de Thames kunnen afspoelen.
In Lowestoft blijven we een dag liggen, tanken de dieseltank en watertank vol en spoelen al het zout van de boot.
Dan overwegen we hoe we morgen zaterdag verder gaan. Het ziet er naar uit dat we veel of helemaal op de motor moeten want de windvoorspelling is 5 kn en dat is te weinig voor het zeilen. We overwegen Grimsby of Scarborough beiden niet met laagwater aan te lopen maar wel een grote afstand. We gaan voor Scarborough en dat is ongeveer 140 zm.
Nadat we permissie gevraagd hebben bij portcontrol mogen we de haven verlaten en zodra we buiten liggen blijkt dat we kunnen zeilen. We lopen lekker maar het is maar voor twee en een half uur de rest is met de motor en af en toe een zeiltje erbij. Als we vertrekken om 8.30 kunnen we dat doen in polo en korte broek. Rond twee uur wordt het koud en moeten de zeilpakken aan met kraag tot over de oren. In de namiddag kan de dikke kleding er onder uit om dat begin van de avond weer aan te doen. Rond middernacht varen we door het wachtgebied van de beroepsvaart (ik noem dat altijd kerstbomen gezien de verlichting die zij voeren). De nachten zijn kort. Eigenlijk hebben we maar vier uur echt donker. Uiteindelijk lopen we lekker en liggen uiteindelijk rond zes uur voor Scarborough. Te vroeg want we moeten ongeveer vier uur wachten voordat we hier binnen kunnen lopen. Onderweg worden we getrakteerd op een show van "gannets" die boven het water cirkelen en dan met een duik het water in schieten om met vis naar boven te komen. Het is wel oppassen voor de vele vissersboeitjes voor de zalmnetten. Binnen gaan we rekenen en schatten in dat we ook naar Hartlepool kunnen varen met de geschatte snelheid komen we hier een uur na HW aan. We mogen er niet direct in en moeten wachten tot de volgende schutting. Twee uur na hoogwater liggen we binnen. In de Reeds staat HW5 maar dat durf ik gezien onze diepgang niet aan. In de monding kom ik een diepgang van 3.4 m tegen hetgeen inhoudt dat 3 uur voor en na HW voor ons de limit is om zeker binnen te lopen of weg te gaan.
We hebben 190 zm op de teller staan in 28 uur. We praten nog wat na over de tocht en filosoferen over het vervolg. Gaan vroeg naar bed en slapen lang
Er komt een paar dagen een redelijke wind uit het noorden en ook de golfslag zodat we besluiten om een paar dagen te hier te blijven liggen. De maandag ochtend hebben we onze eerste regenbui sinds het vertrek en eten we zo laat dat een lunch niet meer nodig is. In de haven ligt voor ons een oude Deense kotter de Nana uit 1952 die al 60 jaar in familie bezit is. We worden uitgenodigd om even naar de 3 cilinder motor te komen kijken wat we uiteraard aannemen. Het is frisser dan we de afgelopen weken gewend zijn. We vullen de dieseltank weer en gaan naar het Royal Navy museum en bezichtigen het gerestaureerde, oudste nog drijvende , Europesche oorlogsschip de Trincomalee Uit 1817. Het teakhout voor deze boot komt uit Bombay. We krijgen een demonstratie van het laden en schieten met musketten en een klein kaliber kanon. Als we buiten komen zijn we 2 en een half uur verder. Daarna gaan we even langs de Asda voor de verse groenten voor ons avondeten. Lopen even om door het dorp. Dan hebben we de hele middag gevuld.
Dinsdag de wind is nog steeds noord en een golfslag van meer dan een meter. We blijven nog liggen en kijken vandaag maar weer hoe de Belgen het doen in de WK.
Woensdag hebben we nog noorden wind maar de golfslag is te doen. We gaan dan maar een klein tochtje maken naar Sunderland. Dat is 15 zm verderop maar dan zijn we uit de getijdehaven en zijn we vrijer in het uur van vertrek. Het is vandaag HW om 15.00 uur en plannen om 13.00 ons vertrek. Mocht het toch meevallen op zee dan kan het nog zo zijn dat we door zullen varen naar Blyth. Even bezien en niet op vooruitlopen.
Gezien berichten op de navtex blijven we een dag liggen. Laat in de middag komt er een Engelsman bij ons aan de boei liggen en liggen we naast elkaar.
Donderdag de 5e juli vertrekken we om 5 uur, maken de Engelsman los van ons schip, hij ligt ook nog aan de boei. Het is stil op het water en er staat nagenoeg geen wind, dus moeten we op de motor. Rond 9 uur gaat de bimini op en drie kwartier later gaan de zeilpakken uit. Als dan een beetje wind komt opzetten gaat de genua bij en al gauw lopen we over de grond 9,3 knopen. We hebben gekozen om via het Barrow Deep te gaan. We vliegen de Thames monding uit maar het blijft opletten want plotseling liggen er een paar vissersboeitjes voor de boeg. Rond half elf liggen we voor Harwich en besluiten door te varen. Wel met tegenstroom op naar Lowestoft. Gedurende mijn wacht werk ik de berichten bij onder het genot van ZZ en de Maskers, Roy Orbison en tijdgenoten.
Net voor Lowestoft gaat de bimini naar binnen om beter te kunnen manoeuvreren. Dat blijkt nodig want we varen helemaal door om te kijken of er achterin nog plaats vrij is. Dat blijkt niet zo te zijn dus draaien en ergens langszij. Er ligt maar een redelijke zeilboot waar we langs kunnen want langszij een grote motorboot willen we niet. Blijkt het een Duitse zeiler te zijn die redelijk Nederlands spreekt en dezelfde route als ons wil gaan maken.
Om 17.30 liggen we vast en hebben we 90,75 zm op de teller staan.
Morgen maar bezien of we het zout van ons tochtje op de Thames kunnen afspoelen.
In Lowestoft blijven we een dag liggen, tanken de dieseltank en watertank vol en spoelen al het zout van de boot.
Dan overwegen we hoe we morgen zaterdag verder gaan. Het ziet er naar uit dat we veel of helemaal op de motor moeten want de windvoorspelling is 5 kn en dat is te weinig voor het zeilen. We overwegen Grimsby of Scarborough beiden niet met laagwater aan te lopen maar wel een grote afstand. We gaan voor Scarborough en dat is ongeveer 140 zm.
Nadat we permissie gevraagd hebben bij portcontrol mogen we de haven verlaten en zodra we buiten liggen blijkt dat we kunnen zeilen. We lopen lekker maar het is maar voor twee en een half uur de rest is met de motor en af en toe een zeiltje erbij. Als we vertrekken om 8.30 kunnen we dat doen in polo en korte broek. Rond twee uur wordt het koud en moeten de zeilpakken aan met kraag tot over de oren. In de namiddag kan de dikke kleding er onder uit om dat begin van de avond weer aan te doen. Rond middernacht varen we door het wachtgebied van de beroepsvaart (ik noem dat altijd kerstbomen gezien de verlichting die zij voeren). De nachten zijn kort. Eigenlijk hebben we maar vier uur echt donker. Uiteindelijk lopen we lekker en liggen uiteindelijk rond zes uur voor Scarborough. Te vroeg want we moeten ongeveer vier uur wachten voordat we hier binnen kunnen lopen. Onderweg worden we getrakteerd op een show van "gannets" die boven het water cirkelen en dan met een duik het water in schieten om met vis naar boven te komen. Het is wel oppassen voor de vele vissersboeitjes voor de zalmnetten. Binnen gaan we rekenen en schatten in dat we ook naar Hartlepool kunnen varen met de geschatte snelheid komen we hier een uur na HW aan. We mogen er niet direct in en moeten wachten tot de volgende schutting. Twee uur na hoogwater liggen we binnen. In de Reeds staat HW5 maar dat durf ik gezien onze diepgang niet aan. In de monding kom ik een diepgang van 3.4 m tegen hetgeen inhoudt dat 3 uur voor en na HW voor ons de limit is om zeker binnen te lopen of weg te gaan.
We hebben 190 zm op de teller staan in 28 uur. We praten nog wat na over de tocht en filosoferen over het vervolg. Gaan vroeg naar bed en slapen lang
Er komt een paar dagen een redelijke wind uit het noorden en ook de golfslag zodat we besluiten om een paar dagen te hier te blijven liggen. De maandag ochtend hebben we onze eerste regenbui sinds het vertrek en eten we zo laat dat een lunch niet meer nodig is. In de haven ligt voor ons een oude Deense kotter de Nana uit 1952 die al 60 jaar in familie bezit is. We worden uitgenodigd om even naar de 3 cilinder motor te komen kijken wat we uiteraard aannemen. Het is frisser dan we de afgelopen weken gewend zijn. We vullen de dieseltank weer en gaan naar het Royal Navy museum en bezichtigen het gerestaureerde, oudste nog drijvende , Europesche oorlogsschip de Trincomalee Uit 1817. Het teakhout voor deze boot komt uit Bombay. We krijgen een demonstratie van het laden en schieten met musketten en een klein kaliber kanon. Als we buiten komen zijn we 2 en een half uur verder. Daarna gaan we even langs de Asda voor de verse groenten voor ons avondeten. Lopen even om door het dorp. Dan hebben we de hele middag gevuld.
Dinsdag de wind is nog steeds noord en een golfslag van meer dan een meter. We blijven nog liggen en kijken vandaag maar weer hoe de Belgen het doen in de WK.
Woensdag hebben we nog noorden wind maar de golfslag is te doen. We gaan dan maar een klein tochtje maken naar Sunderland. Dat is 15 zm verderop maar dan zijn we uit de getijdehaven en zijn we vrijer in het uur van vertrek. Het is vandaag HW om 15.00 uur en plannen om 13.00 ons vertrek. Mocht het toch meevallen op zee dan kan het nog zo zijn dat we door zullen varen naar Blyth. Even bezien en niet op vooruitlopen.
zondag 8 juli 2018
Londen
We liggen voor een week in Limehouse Basin. Een haven net voor St Catherines Dock. Deze haven is goed beschut en de liggelden zijn iets vriendelijker dan St. Catherines Dock. We hebben een ligplaats dicht bij de uitgang gekregen? Vlak bij de haven is er een Tesco (supermarkt) en ligt een metro station. Hier zit je aan de rand van zone 2 wat weer goed is voor het reizen per metro naar het centrum (zone 1). De eerste dag blijven we lekker aan boord zitten, spoelen het zout van de boot af en genieten van de nieuwe omgeving.
We verdiepen ons in het metrosysteem. We kunnen met onze bankpas contactloos kaartjes kopen en als je met dezelfde pas weer uitlogt wordt er bijgehouden hoeveel ritjes je die dag gemaakt hebt. Er wordt volgens de informatie nooit meer dan 8 Pond per dag afgeschreven (de maximale openbaar vervoer kosten per dag). Een kaart is iets goedkoper maar dan moet je ook nog een speciale kaart voor kopen. Zoiets als bij ons de OV kaart. Het inchecken met de pinpas is makkelijker dus daar kiezen we voor. Hetzelfde als bij ons moet iedere reiziger dan wel beschikken over een eigen pas.
Woensdag gaan we Londen verkennen en nemen een kijkje bij de Tower bridge, het Monument, de foodmarket en via de London bridge weer terug. Onderweg drinken we op een terrasje voor de ingang van een kerk een kop koffie bij een koffiewagentje. De koffie is goed en betaalbaar. Als we gebruik willen maken van het toilet worden we de kerk in gewezen. Hier was inderdaad een bruikbaar toilet aanwezig.
Op de foodmarket kijken we onze ogen uit. Het lijkt wel voor niets. Bij elk kraampje staat een forse rij. Er is van alles. Je kunt het niet opnoemen of het staat er. Van fish en ships, tapas, Franse kaas, Chinees, Spaans, een hamburger of een Duitse worst.
Donderdag blijven we aan boord en doen we klusjes aan boord. Scharnieren smeren, reserve jerrycans diesel overgieten in de tank, watertank vullen. We doen tevens de was.
Nu Nederland niet met het WK meedoet zijn we voor de Belgen. Vanavond speelt België weer en willen we de wedstrijd toch zien. We hebben een laptop aan boord en met een klein programmaatje PCTV kunnen we kijken. PCTV kost 19,95 heeft een kleine antenne met USB aansluiting en haalt in elk gewenst land de vrije tv-zenders op je scherm (geen commerciële zenders). Je hebt er geen internet voor nodig en we hebben het al jaren aan boord. In Nederland hebben we het veel gebruikt maar toen we in Spanje en Portugal waren niet. Nu hebben we het ook in Nieuwpoort en in Londen gebruikt en het werkt perfect.
Vrijdag is weer een dag om erop uit te trekken. Wederom hebben we prachtig weer. We nemen de ondergrondse naar Piccadily Circus en lopen door Coventry Street de Chinese wijk in. Na een paar afslagen zien we aan het soort "winkels" dat we in Soho lopen. We lunchen in een steakrestaurant en gaan via Regent Street terug naar de ondergrondse. We merken goed dat de spits op gang is gekomen want het is een drukte van jewelste.
Weer aan boord blijkt de afvoer van de afwasbakken verstopt te zitten. Bij nader onderzoek blijkt de slang op twee punten geknikt te zijn en niets meer door te laten. Op zoek naar een nieuwe slang bij een boot onderdelen winkel in het centrum blijkt dat ze er geen hebben in de juiste dikte. We kopen twee slangenklemmen en zetten die over de knikken zodat er een opening blijft waardoor de afvoer weer werkt. Bij een volgende haven maar uitkijken naar een nieuwe slang. Op zoek naar de slang zitten we dicht bij Notting Hill. We lopen door Portobello Road waar de film van Hugh Grant en Julia Robberts is opgenomen. De bookshop is nu een giftshop geworden. De straat op zich is een grote toeristenmarkt erg lang met ontzettend veel toeristen. Hier willen we zo snel mogelijk weer weg en lopen door de woonwijk. Een huis hier (in een rijtje) kost 6,9 miljoen pond. We zien een ander stuk Londen.
De twee laatste dagen doen we rustig aan zorgen dat de boot weer op orde komt voor het vervolg van de tocht.
Gezien het mooie weer van de afgelopen week moeten de musea, musical of bezienswaardigheden maar wachten tot een volgend bezoek aan Londen. Met dit warme weer hebben we geen zin om in een lange rij te staan.
Morgenmiddag gaan we met het late tij weer terug naar Queensborough. Hier komen we rond middernacht aan en bij het volgende tij woensdag heel vroeg naar Harwich of Lowestoft afhankelijk van de wind.
Verstuurd vanaf mijn iPad
We verdiepen ons in het metrosysteem. We kunnen met onze bankpas contactloos kaartjes kopen en als je met dezelfde pas weer uitlogt wordt er bijgehouden hoeveel ritjes je die dag gemaakt hebt. Er wordt volgens de informatie nooit meer dan 8 Pond per dag afgeschreven (de maximale openbaar vervoer kosten per dag). Een kaart is iets goedkoper maar dan moet je ook nog een speciale kaart voor kopen. Zoiets als bij ons de OV kaart. Het inchecken met de pinpas is makkelijker dus daar kiezen we voor. Hetzelfde als bij ons moet iedere reiziger dan wel beschikken over een eigen pas.
Woensdag gaan we Londen verkennen en nemen een kijkje bij de Tower bridge, het Monument, de foodmarket en via de London bridge weer terug. Onderweg drinken we op een terrasje voor de ingang van een kerk een kop koffie bij een koffiewagentje. De koffie is goed en betaalbaar. Als we gebruik willen maken van het toilet worden we de kerk in gewezen. Hier was inderdaad een bruikbaar toilet aanwezig.
Op de foodmarket kijken we onze ogen uit. Het lijkt wel voor niets. Bij elk kraampje staat een forse rij. Er is van alles. Je kunt het niet opnoemen of het staat er. Van fish en ships, tapas, Franse kaas, Chinees, Spaans, een hamburger of een Duitse worst.
Donderdag blijven we aan boord en doen we klusjes aan boord. Scharnieren smeren, reserve jerrycans diesel overgieten in de tank, watertank vullen. We doen tevens de was.
Nu Nederland niet met het WK meedoet zijn we voor de Belgen. Vanavond speelt België weer en willen we de wedstrijd toch zien. We hebben een laptop aan boord en met een klein programmaatje PCTV kunnen we kijken. PCTV kost 19,95 heeft een kleine antenne met USB aansluiting en haalt in elk gewenst land de vrije tv-zenders op je scherm (geen commerciële zenders). Je hebt er geen internet voor nodig en we hebben het al jaren aan boord. In Nederland hebben we het veel gebruikt maar toen we in Spanje en Portugal waren niet. Nu hebben we het ook in Nieuwpoort en in Londen gebruikt en het werkt perfect.
Vrijdag is weer een dag om erop uit te trekken. Wederom hebben we prachtig weer. We nemen de ondergrondse naar Piccadily Circus en lopen door Coventry Street de Chinese wijk in. Na een paar afslagen zien we aan het soort "winkels" dat we in Soho lopen. We lunchen in een steakrestaurant en gaan via Regent Street terug naar de ondergrondse. We merken goed dat de spits op gang is gekomen want het is een drukte van jewelste.
Weer aan boord blijkt de afvoer van de afwasbakken verstopt te zitten. Bij nader onderzoek blijkt de slang op twee punten geknikt te zijn en niets meer door te laten. Op zoek naar een nieuwe slang bij een boot onderdelen winkel in het centrum blijkt dat ze er geen hebben in de juiste dikte. We kopen twee slangenklemmen en zetten die over de knikken zodat er een opening blijft waardoor de afvoer weer werkt. Bij een volgende haven maar uitkijken naar een nieuwe slang. Op zoek naar de slang zitten we dicht bij Notting Hill. We lopen door Portobello Road waar de film van Hugh Grant en Julia Robberts is opgenomen. De bookshop is nu een giftshop geworden. De straat op zich is een grote toeristenmarkt erg lang met ontzettend veel toeristen. Hier willen we zo snel mogelijk weer weg en lopen door de woonwijk. Een huis hier (in een rijtje) kost 6,9 miljoen pond. We zien een ander stuk Londen.
De twee laatste dagen doen we rustig aan zorgen dat de boot weer op orde komt voor het vervolg van de tocht.
Gezien het mooie weer van de afgelopen week moeten de musea, musical of bezienswaardigheden maar wachten tot een volgend bezoek aan Londen. Met dit warme weer hebben we geen zin om in een lange rij te staan.
Morgenmiddag gaan we met het late tij weer terug naar Queensborough. Hier komen we rond middernacht aan en bij het volgende tij woensdag heel vroeg naar Harwich of Lowestoft afhankelijk van de wind.
Verstuurd vanaf mijn iPad
woensdag 4 juli 2018
De start
Het is zo ver. We hebben de afgelopen weken de laatste aanpassingen aan de boot gedaan en al veel spullen aan boord gebracht?
Het afgelopen weekend zijn er veel watersporters geweest die ons een goede reis toewensen. Heel erg leuk.
Gisteren heb ik nog een 12 volt aansluiting met USB aangelegd in de achterkajuit en hebben we ook de laatste boodschappen weg gestouwd. Alle bergruimtes zijn tot de nok toe gevuld. Vrijdagavond komt onze dochter naar ons om ons weg te brengen naar de boot. Vrienden van ons gaan met ons mee. Het is nog een hele opgave om vier volwassenen en de benodigdheden van onze vrienden in de auto te krijgen. Aangekomen in de haven brengen we alles aan boord en krijgen ook hun spullen een plaatsje aan boord we drinken nog een kopje koffie en praten nog wat na.
Zaterdag staan we op ons gemak op en gaan we om half elf weg. We verwachten alles op de motor te moeten doen maar zodra we buiten zijn blijkt dat we op de genua heerlijk naar de sluis kunnen zeilen. Na de sluis is het zeilen voorbij en hebben we regelmatig een dikke vijf op de kop. Kruisen naast de beroepsvaart vinden we te lang duren en gaan we op de motor verder. De Volkenraksluis ging open toen we aan kwamen varen. Bij de Krammer en de Kreekraksluis ook. In de laatste sluis zien we voor ons de Merry Dance liggen. Pam en Claudia zijn op weg naar La Coruna. We varen door tot Geersdijk en zien daar nog een plaats vrij waar we afmeren om 19.00 uur. De eerste 38 zm zitten erop.
Zondag staan we weer op ons gemak op en varen we door naar Middelburg waar we om 13.15 uur een plaatsje hebben aan de langssteiger achter de brug.
Maandag varen we naar Breskens. Hier zien we de Merry Dance weer waar we in de avond nog even op de koffie gaan. Voor dinsdag is er een zw 3 a 4 met uitschieters naar 5 voorspeld. Niet het ideale beeld voor een tocht naar Oostende maar we doen het toch maar omdat woensdag de oversteek naar Ramsgate goed lijkt. Er is voorspeld een zzw 3 met een uitschieter naar 4 zodat we in een lijn naar Ramsgate kunnen varen. We staan om iets voor zevenen op met de bedoeling om 8 uur te vertrekken. Ondanks het feit dat er geen ferry's meer gaan of komen gaan de lichten op rood en liggen we een half uur in de haven te dobberen. Als we er eindelijk uit mogen en voor de haven het grootzeil willen zetten blijkt dat de sluiting los geraakt is en vliegt de val alle kanten op. Met de golfslag is het een kunst om die dan weer te pakken te krijgen. We staan op het punt om terug de haven in te gaan als we het karwei toch geklaard hebben. We beginnen om 9 uur met onze tocht van 60 zm. Na ongeveer 15 zm draait de wind. Dat is tegen de verwachting in en hij staat westelijker dan opgegeven. Ramsgate is niet meer te bezeilen zonder extra slagen. Op zich is daar overheen te komen maar de wind is aangetrokken tot een dikke vijf met uitschieters naar 6. De golfslag bouwt zich ook op en na 22 zm besluiten we om te draaien. Een nieuwe koers uitgerekend en koers naar Nieuwpoort. Hier liggen we een paar dagen verwaaid (vier dagen).
Gezien het weer en de verwachting voor de komende dagen hebben we de reservering in Limehouse Basin twee dagen verzet.
Zaterdag komt de wind uit het westen en zondag met 8 a 11 knopen uit het noorden. We houden zondag als vertrekdag aan en kunnen de hele dag zeilen. Omdat we bijna recht oversteken houden we geen rekening met het tij. Bij het oversteken van de shippinglane gaat de motor bij voor een uurtje. Het is druk en we moeten tussen de groepjes van 3 en 4 grote beroepsvaart door oversteken. Om 13.00 komen we aan in Ramsgate en zitten dan heerlijk in het zonnetje. We zetten de klokken een uur terug voor de Engelse zomertijd.
Bij aankomst melden we ons weer bij Limehouse Basin omdat we de ETA moeten doorgeven. Die kunnen we nu redelijk precies doorgeven.
Maandag vertrekken we om 6.30. De eerste twee uur hebben we stroom tegen maar dan liggen we in het Princess Channel en krijgen het oplopende tij mee tot Queensborough. Om 12 uur haken we met de nieuw aangeschafte speciale haak een lijn aan de ring van een mooring. De eerste keer is even onwennig maar het blijkt toch heel makkelijk te gaan. Het is een ideaal werktuig voor dit soort afmeer klusjes. Alle ramen gaan open en de bimini gaat op. De zon is onverbiddelijk en de temperatuur zit boven de 30 graden in de kajuit is het al 27,5 graad en daar komt nog enige verkoeling door het beetje wind wat er staat.
Dinsdag staan we weer vroeg op om eerste nog even het afgaande tij van de rivier te pakken om bij Sheerness de bocht te maken en met het oplopende tij naar Londen te varen. Hier komen we om 11.30 aan een half uur eerder dan we als ETA hebben opgegeven. We roepen Limehouse op en krijgen te horen dat ze onmiddellijk iemand sturen om de swingbrug te openen en de sluis in werking gaan zetten. We moeten ongeveer 10 minuten wachten voordat de brug en de sluis open zijn. De dagtocht boten alsmede de ribs met toeristen, die een moment op de Theems willen ervaren, rondjes om ons draaien en die zijn onrustig. In de sluis krijgen we een plaatsje in de haven toegewezen. Vroeger had je hier nog veel plaats voor de pleziervaart maar nu blijkt de haven bijna vol te liggen met narrow boats. Door de hoge koopprijzen van huizen en de hoge huren, (huurprijzen liggen hier gauw tussen de 1.800 en 3.000 pond voor een twee kamer woning), kun je beter een narrow boat kopen en dan is het liggeld ongeveer 800 pond per maand.
Een narrow boat heeft breedte van maximaal 2,12 meter en is zo tussen de 6 en 20 meter lang. Onze boot lijkt plotseling een stuk kleiner tussen al deze lange narrow boats.
Voor de haven is het een betere bron van inkomsten want nu is een ligplaats het hele jaar bezet en als ze toch niet varen kun je ze dichter op elkaar leggen.
De afstand tussen de twee steigers waar we onze ligplaats hebben toegewezen gekregen is erg smal geworden door de lengte van de narrow boten. We komen er goed in en gelijk gaat de bimini weer op voor de zon.
Het eerste deel van onze tocht zit erop en hier blijven we een week liggen.
Het afgelopen weekend zijn er veel watersporters geweest die ons een goede reis toewensen. Heel erg leuk.
Gisteren heb ik nog een 12 volt aansluiting met USB aangelegd in de achterkajuit en hebben we ook de laatste boodschappen weg gestouwd. Alle bergruimtes zijn tot de nok toe gevuld. Vrijdagavond komt onze dochter naar ons om ons weg te brengen naar de boot. Vrienden van ons gaan met ons mee. Het is nog een hele opgave om vier volwassenen en de benodigdheden van onze vrienden in de auto te krijgen. Aangekomen in de haven brengen we alles aan boord en krijgen ook hun spullen een plaatsje aan boord we drinken nog een kopje koffie en praten nog wat na.
Zaterdag staan we op ons gemak op en gaan we om half elf weg. We verwachten alles op de motor te moeten doen maar zodra we buiten zijn blijkt dat we op de genua heerlijk naar de sluis kunnen zeilen. Na de sluis is het zeilen voorbij en hebben we regelmatig een dikke vijf op de kop. Kruisen naast de beroepsvaart vinden we te lang duren en gaan we op de motor verder. De Volkenraksluis ging open toen we aan kwamen varen. Bij de Krammer en de Kreekraksluis ook. In de laatste sluis zien we voor ons de Merry Dance liggen. Pam en Claudia zijn op weg naar La Coruna. We varen door tot Geersdijk en zien daar nog een plaats vrij waar we afmeren om 19.00 uur. De eerste 38 zm zitten erop.
Zondag staan we weer op ons gemak op en varen we door naar Middelburg waar we om 13.15 uur een plaatsje hebben aan de langssteiger achter de brug.
Maandag varen we naar Breskens. Hier zien we de Merry Dance weer waar we in de avond nog even op de koffie gaan. Voor dinsdag is er een zw 3 a 4 met uitschieters naar 5 voorspeld. Niet het ideale beeld voor een tocht naar Oostende maar we doen het toch maar omdat woensdag de oversteek naar Ramsgate goed lijkt. Er is voorspeld een zzw 3 met een uitschieter naar 4 zodat we in een lijn naar Ramsgate kunnen varen. We staan om iets voor zevenen op met de bedoeling om 8 uur te vertrekken. Ondanks het feit dat er geen ferry's meer gaan of komen gaan de lichten op rood en liggen we een half uur in de haven te dobberen. Als we er eindelijk uit mogen en voor de haven het grootzeil willen zetten blijkt dat de sluiting los geraakt is en vliegt de val alle kanten op. Met de golfslag is het een kunst om die dan weer te pakken te krijgen. We staan op het punt om terug de haven in te gaan als we het karwei toch geklaard hebben. We beginnen om 9 uur met onze tocht van 60 zm. Na ongeveer 15 zm draait de wind. Dat is tegen de verwachting in en hij staat westelijker dan opgegeven. Ramsgate is niet meer te bezeilen zonder extra slagen. Op zich is daar overheen te komen maar de wind is aangetrokken tot een dikke vijf met uitschieters naar 6. De golfslag bouwt zich ook op en na 22 zm besluiten we om te draaien. Een nieuwe koers uitgerekend en koers naar Nieuwpoort. Hier liggen we een paar dagen verwaaid (vier dagen).
Gezien het weer en de verwachting voor de komende dagen hebben we de reservering in Limehouse Basin twee dagen verzet.
Zaterdag komt de wind uit het westen en zondag met 8 a 11 knopen uit het noorden. We houden zondag als vertrekdag aan en kunnen de hele dag zeilen. Omdat we bijna recht oversteken houden we geen rekening met het tij. Bij het oversteken van de shippinglane gaat de motor bij voor een uurtje. Het is druk en we moeten tussen de groepjes van 3 en 4 grote beroepsvaart door oversteken. Om 13.00 komen we aan in Ramsgate en zitten dan heerlijk in het zonnetje. We zetten de klokken een uur terug voor de Engelse zomertijd.
Bij aankomst melden we ons weer bij Limehouse Basin omdat we de ETA moeten doorgeven. Die kunnen we nu redelijk precies doorgeven.
Maandag vertrekken we om 6.30. De eerste twee uur hebben we stroom tegen maar dan liggen we in het Princess Channel en krijgen het oplopende tij mee tot Queensborough. Om 12 uur haken we met de nieuw aangeschafte speciale haak een lijn aan de ring van een mooring. De eerste keer is even onwennig maar het blijkt toch heel makkelijk te gaan. Het is een ideaal werktuig voor dit soort afmeer klusjes. Alle ramen gaan open en de bimini gaat op. De zon is onverbiddelijk en de temperatuur zit boven de 30 graden in de kajuit is het al 27,5 graad en daar komt nog enige verkoeling door het beetje wind wat er staat.
Dinsdag staan we weer vroeg op om eerste nog even het afgaande tij van de rivier te pakken om bij Sheerness de bocht te maken en met het oplopende tij naar Londen te varen. Hier komen we om 11.30 aan een half uur eerder dan we als ETA hebben opgegeven. We roepen Limehouse op en krijgen te horen dat ze onmiddellijk iemand sturen om de swingbrug te openen en de sluis in werking gaan zetten. We moeten ongeveer 10 minuten wachten voordat de brug en de sluis open zijn. De dagtocht boten alsmede de ribs met toeristen, die een moment op de Theems willen ervaren, rondjes om ons draaien en die zijn onrustig. In de sluis krijgen we een plaatsje in de haven toegewezen. Vroeger had je hier nog veel plaats voor de pleziervaart maar nu blijkt de haven bijna vol te liggen met narrow boats. Door de hoge koopprijzen van huizen en de hoge huren, (huurprijzen liggen hier gauw tussen de 1.800 en 3.000 pond voor een twee kamer woning), kun je beter een narrow boat kopen en dan is het liggeld ongeveer 800 pond per maand.
Een narrow boat heeft breedte van maximaal 2,12 meter en is zo tussen de 6 en 20 meter lang. Onze boot lijkt plotseling een stuk kleiner tussen al deze lange narrow boats.
Voor de haven is het een betere bron van inkomsten want nu is een ligplaats het hele jaar bezet en als ze toch niet varen kun je ze dichter op elkaar leggen.
De afstand tussen de twee steigers waar we onze ligplaats hebben toegewezen gekregen is erg smal geworden door de lengte van de narrow boten. We komen er goed in en gelijk gaat de bimini weer op voor de zon.
Het eerste deel van onze tocht zit erop en hier blijven we een week liggen.
Abonneren op:
Posts (Atom)