In Ribeira hebben we een nacht gelegen. Dit is een haven met veel kleine bootjes en feitelijk waren we te groot voor de ligplaatsen die ze hier hebben. Achterschip aan de steiger en met de punt op een ankerlijn. Gezien de wind, vang ik op deze plaats te veel wind gezien het achterschip en de buiskap. Een poging ondernomen om met de punt in de wind te gaan liggen maar net toen ik bijna goed lag haalde de havenmeester de ankerlijn vanaf de steiger omhoog met als gevolg een ankerlijn in de schroef. Met een stationair draaiende motor tegen de breakwatersteiger aan geen liggen. Twee uur later kwam er een duiker terug met een aantal leerlingen van zijn duikschool en na een gesprek in het Spaans met de havenmeester heeft hij de lijn uit de schroef gehaald. Pro deo. Komt daar vermoedelijk wel vaker voor als ik kijk wat er uit mijn schroef kwam. Omdat er veel wind voorspeld werd besloten om de dag erop door te varen naar Vilagarcia omdat hiervandaan heel goede trein en bus mogelijkheden zijn. Op de dag van vertrek de laatste inkopen gedaan in Ribeira en over een zeer grote markt gelopen. Tien mijl verderop de Ria in naar Vilagarcia. In eerste instantie een slechte ligplaats maar de dag erop toch een betere gekregen na gesprek met Carlos. Een van de havenmeesters die in Nederland gewerkt heeft en in de zomer zijn Nederlandse taal ophaalt. Hiervandaan is ook het bezoek weer naar luchthaven gegaan voor de terugkeer naar Nederland.
Op woensdag zijn we naar de overkant (ongeveer 7 zm) voor Escarabote voor het strand voor anker gegaan. Donderdag is Bianca met de kinderen naar het strand gegaan en ben ik met Patrick het dorp in geweest. Het strand is indrukwekkender dan het dorp. Een slager en een supermarkt(je) en dan heb je het wel gehad. Vanmiddag lagen we heerlijk in de zon en draaide de wind naar het zuid westen. Ne een half uurtje hadden we witte kopjes op het water staan. Nog eens tien minuten later zitten we in een zeer dichte mist en is het strand niet meer te zien. De windgenerator doet zijn werk goed en pompt weer wat ampères in de accu.
In de mist doemt een motorboot op die een zeilles boot naar de haven loodst.
In een van de vorige blogs heb ik aangegeven dat we rare huisjes in de tuinen zagen staan. Nu weten we wat het zijn. Het zijn droogdokken voor graan.
Regelmatig moeten we om grote eilanden van hout varen. Op deze houten eilanden is overdag veel bedrijvigheid door de plaatselijke vissers. Je moet deze eilanden zien als een blokrooster waar veel draden naar beneden aan hangen en waar schaaldieren aan komen te zitten. In de winkels is dan ook veel keuze in de soorten schaaldieren. Tussen de foto's die nog op de site gezet moeten worden zitten er ook van deze "viveros". Ook een van een schaalmodel dat wij door een winkelraam gefotografeerd hebben.
donderdag 31 juli 2014
vrijdag 25 juli 2014
Portosin / Ribeira
In Muros ben ik begonnen met het zagen van het hout voor de vlonder van de bijboot. Na het schuren ook maar een 1e verflaagje gegeven. Bianca en Dylano komen bij ons aan boord om gezamenlijk de voorbereidingen te maken voor een appeltaart. Van het deeg wil Dylano eerst een gezichtje maken alvorens het uitgerold gaat worden. Dat moet natuurlijk even op de foto. Toen zijn onze gasten gearriveerd. Zodra zij op de kade waren hebben ze een sms gezonden dat ze aangekomen waren bij de haven. Met de TOFINO had ik afgesproken, zodra ik iets zou horen even zou toeteren en dan zouden we de marifoon aanzetten. Nou die toeter was door de hele haven te horen. De TOFINO heeft de bijboot genomen en het bezoek opgehaald en bij ons afgeleverd. Na even wat bijgepraat te hebben het eten klaar gemaakt. De volgende dag zijn we naar Portosin gevaren. Hier heb ik op de steiger nog een paar lagen lak aangebracht op de vlonders. Vanuit deze haven hebben we een uitstapje naar Noia gemaakt. Een oude stad waarvan de oude stadskern ons verraste.
We hebben een terrasje gepakt bij een oud uitzien pandje. Toen we binnen kwamen was het net of we in een oud kasteel terecht gekomen waren. Alleen als je dan naar de bar keek wist je dat er iets niet helemaal klopte. We hebben er een paar foto's van gemaakt die op de site te zien zijn.
Op de site staan ook nog enkele foto's van Muros, alsmede Portosin en ons uitstapje naar Noia.
Vanuit Portosin zijn we naar Ensenada de San Fransico gevaren. Dit is een baai aan het begin van Ria de Muros waar de TOFINO inmiddels het anker had uitgeworpen. Bij het vertrek uit Portosin was het weer niet zo goed maar later op de middag kwam er weer een lekker zonnetje bij. We hebben in de nabijheid geankerd om gezamenlijk de verjaardag van Bianca te vieren, met een aan boord klaar gemaakt etentje. Gelukkig is de kuip ruim bemeten zodat we met 6 volwassenen en twee kinderen heerlijk buiten konden eten. Later in de avond hebben we toch een ankerplekje genomen dat iets van het groepje boten aflag om wat ruimte te hebben en minder golfslag. Vandaag hebben we een heerlijke zeildag gehad naar Ria de Arousa. Onderweg weer dolfijnen gezien. We hebben geankerd voor het strand van Ribeira. Na het eten kwam de ene vissersboot na de andere binnenlopen. Zelfs in de baai zagen we dolfijnen zwemmen. Morgen gaan we de haven in en Ribeira bekijken.
We hebben een terrasje gepakt bij een oud uitzien pandje. Toen we binnen kwamen was het net of we in een oud kasteel terecht gekomen waren. Alleen als je dan naar de bar keek wist je dat er iets niet helemaal klopte. We hebben er een paar foto's van gemaakt die op de site te zien zijn.
Op de site staan ook nog enkele foto's van Muros, alsmede Portosin en ons uitstapje naar Noia.
Vanuit Portosin zijn we naar Ensenada de San Fransico gevaren. Dit is een baai aan het begin van Ria de Muros waar de TOFINO inmiddels het anker had uitgeworpen. Bij het vertrek uit Portosin was het weer niet zo goed maar later op de middag kwam er weer een lekker zonnetje bij. We hebben in de nabijheid geankerd om gezamenlijk de verjaardag van Bianca te vieren, met een aan boord klaar gemaakt etentje. Gelukkig is de kuip ruim bemeten zodat we met 6 volwassenen en twee kinderen heerlijk buiten konden eten. Later in de avond hebben we toch een ankerplekje genomen dat iets van het groepje boten aflag om wat ruimte te hebben en minder golfslag. Vandaag hebben we een heerlijke zeildag gehad naar Ria de Arousa. Onderweg weer dolfijnen gezien. We hebben geankerd voor het strand van Ribeira. Na het eten kwam de ene vissersboot na de andere binnenlopen. Zelfs in de baai zagen we dolfijnen zwemmen. Morgen gaan we de haven in en Ribeira bekijken.
zaterdag 19 juli 2014
Wat een dag?
Wat een mooie dag had moeten worden liep iets anders dan verwacht.
De opblaasbare bodem van de bijboot was kapot gegaan. Omdat die onder hoge druk wordt opgeblazen kan het volgens mij niet zo even geplakt worden.
Als je regelmatig voor anker gaat heb je wel een bijboot nodig. Onze kinderen zijn erg behulpzaam geweest om ons op te halen en aan de kant te brengen, maar dat kan natuurlijk zo niet blijven. De bijboot zonder de opgeblazen bodem is niet stabiel genoeg (vergelijk het maar met een plastic zak op het water waar je op gaat staan). Er moet naar een alternatief uitgekeken worden. Nou dacht ik och, waarom geen houten vlonder, maak ik dan toch zelf even.
Gisteren in Muros van de ene winkel naar de andere om een stuk hout of wat planken te kopen. Nou vergeet het maar. En ook niet in de omliggende dorpen. Toen hebben we het plan opgepakt om naar Santiago de Compostela te gaan met de bus. Wij hebben naar een bushalte met vertrektijden gezocht, maar niet gevonden. Na vragen bleek de bus net voor de haven te stoppen op een plaats waar op de weg "bus" staat. Vandaag dus naar Santiago met de bus. Zou toch geen mooie dag worden met regen. Weer met bijboot weggebracht maar onderweg zo nat geworden (niet door de regen, maar door de golven) dat we terug moesten voor droge kleren. Uiteindelijk in de bus en na een mooie rit van 50 minuten langs de gehele Ria in Santiago aangekomen. Kop koffie gedronken en op weg naar een Brico (soort Gamma). Onderweg nog even door een El Corte Ingles (a la V&D). Om twee uur bij de Brico aangekomen was deze echter gesloten. Bij de buurman een plaatselijk eetcafé gevraagd of en zo ja hoe laat deze open zou gaan. Vier uur. Weer wat gedronken en nog wat rond gelopen tot 16.00 uur. Wij naar binnen en alles gezien wat de Gamma ook heeft, behalve hout. Vragen en tot de ontdekking gekomen dat je aan de andere kant van de stad moet zijn bij een timmerman. Die had geen houten planken van de dikte die ik ongeveer wilde hebben. Hij kon niets voor ons doen. In de hal rondgelopen en meubelplaat zien staan. Dat maar laten zagen en gekocht. Met een paar lagen lak moet dat een vlonder kunnen worden. Toen naar het busstation waar de bus van 17.00 uur net weg was. Wachten tot 18.15 en de bus weer in. Laten we nou de bus hebben genomen met de toeristische route die alle dorpen afging waardoor we 2 uur over de rit gedaan hebben. De hele dag geen regen gezien, alleen maar een paar druppels. En in Muros goot het eruit. Naar de bakker voor een brood en daar een grote zak gekregen om het hout tegen de regen te beschermen. Spanjaarden zijn erg vriendelijke mensen. Om 21.00 uur terug op de boot en gegeten. Tijdens de tocht met de bijboot regende het nog een beetje, maar goed en wel op de boot valt het er weer lekker uit. We hadden het koud gekregen en hebben zelfs even de kachel aan gehad. Morgen maar beginnen met de vlonder.
De opblaasbare bodem van de bijboot was kapot gegaan. Omdat die onder hoge druk wordt opgeblazen kan het volgens mij niet zo even geplakt worden.
Als je regelmatig voor anker gaat heb je wel een bijboot nodig. Onze kinderen zijn erg behulpzaam geweest om ons op te halen en aan de kant te brengen, maar dat kan natuurlijk zo niet blijven. De bijboot zonder de opgeblazen bodem is niet stabiel genoeg (vergelijk het maar met een plastic zak op het water waar je op gaat staan). Er moet naar een alternatief uitgekeken worden. Nou dacht ik och, waarom geen houten vlonder, maak ik dan toch zelf even.
Gisteren in Muros van de ene winkel naar de andere om een stuk hout of wat planken te kopen. Nou vergeet het maar. En ook niet in de omliggende dorpen. Toen hebben we het plan opgepakt om naar Santiago de Compostela te gaan met de bus. Wij hebben naar een bushalte met vertrektijden gezocht, maar niet gevonden. Na vragen bleek de bus net voor de haven te stoppen op een plaats waar op de weg "bus" staat. Vandaag dus naar Santiago met de bus. Zou toch geen mooie dag worden met regen. Weer met bijboot weggebracht maar onderweg zo nat geworden (niet door de regen, maar door de golven) dat we terug moesten voor droge kleren. Uiteindelijk in de bus en na een mooie rit van 50 minuten langs de gehele Ria in Santiago aangekomen. Kop koffie gedronken en op weg naar een Brico (soort Gamma). Onderweg nog even door een El Corte Ingles (a la V&D). Om twee uur bij de Brico aangekomen was deze echter gesloten. Bij de buurman een plaatselijk eetcafé gevraagd of en zo ja hoe laat deze open zou gaan. Vier uur. Weer wat gedronken en nog wat rond gelopen tot 16.00 uur. Wij naar binnen en alles gezien wat de Gamma ook heeft, behalve hout. Vragen en tot de ontdekking gekomen dat je aan de andere kant van de stad moet zijn bij een timmerman. Die had geen houten planken van de dikte die ik ongeveer wilde hebben. Hij kon niets voor ons doen. In de hal rondgelopen en meubelplaat zien staan. Dat maar laten zagen en gekocht. Met een paar lagen lak moet dat een vlonder kunnen worden. Toen naar het busstation waar de bus van 17.00 uur net weg was. Wachten tot 18.15 en de bus weer in. Laten we nou de bus hebben genomen met de toeristische route die alle dorpen afging waardoor we 2 uur over de rit gedaan hebben. De hele dag geen regen gezien, alleen maar een paar druppels. En in Muros goot het eruit. Naar de bakker voor een brood en daar een grote zak gekregen om het hout tegen de regen te beschermen. Spanjaarden zijn erg vriendelijke mensen. Om 21.00 uur terug op de boot en gegeten. Tijdens de tocht met de bijboot regende het nog een beetje, maar goed en wel op de boot valt het er weer lekker uit. We hadden het koud gekregen en hebben zelfs even de kachel aan gehad. Morgen maar beginnen met de vlonder.
dinsdag 15 juli 2014
Nieuwe ankerplaats
Vanmorgen zijn we uit Sardineiro vertrokken. Anderhalf uur gezeild en toen een half uur de motor aan gehad. Er kwam een beetje wind en hebben direct de genua weer gezet. Toen de wind weer zwakker werd de genua verruild voor de halfwinder. Die hebben we vier keer gehesen en uiteindelijk aan dek gelegd, de hoes eraf en alle draaiingen eruit gehaald. Daarna gezet waardoor we weer een 3 tal knopen konden varen. Zodra we de rotsen en ondiepten voor de ingang voorbij zijn en de Ria de Muros binnen lopen halen we hem binnen en vervangen de halfwinder weer voor de genua. Na een half uur valt de wind tussen de bergen helemaal weg en gaan we het laatste half uur met de motor naar de ankerplaats. Onderweg hebben we nog geprobeerd om vis te vangen. Helaas geen beet. Het is de warmste dag tot nog toe en we zijn blij onder de bimini te kunnen zitten. Er liggen een 15 tal boten voor anker.
Volgens de info blijk je in de haven niet zo rustig te liggen door de vele vissersboten die af en aan varen en meestal wegvaren op tijden dat wij nog in bed liggen.
Begin van de avond komt de plaatselijke bevolking van het weer genieten. Een open zeilboot met een gaffeltuig, maar met een aparte snit van het zeil, is lekker aan het toeren. Met een motorboot en een groot stuk piepschuim dat als waterski dienst doet, wordt gekeken wie het langst er op kan blijven staan.
We liggen weer tussen de bergen maar deze baai is beter beschermd tegen de deining van de zee. Het is meer een inham in de baai. Het gebied is ook bevolkter. De baai leeft meer.
We liggen tussen de bergen met veel bossen in en rond de baai verschillende dorpjes.
Hier is wel meer te doen dan in de vorige baai. Morgen is het een feestdag en dat houdt in dat er vanavond muziek is die dan tot morgenvroeg 6.00 uur gaat duren. Begin van de avond galmde het al over de baai. Ben benieuwd of we goed slapen vannacht.
We gaan nog even zwemmen om af te koelen. Morgen gaan we al vroeg met de bijboot naar het dorpje. We weten alleen nog niet waar we de bijboot kunnen achterlaten.
Volgens de info blijk je in de haven niet zo rustig te liggen door de vele vissersboten die af en aan varen en meestal wegvaren op tijden dat wij nog in bed liggen.
Begin van de avond komt de plaatselijke bevolking van het weer genieten. Een open zeilboot met een gaffeltuig, maar met een aparte snit van het zeil, is lekker aan het toeren. Met een motorboot en een groot stuk piepschuim dat als waterski dienst doet, wordt gekeken wie het langst er op kan blijven staan.
We liggen weer tussen de bergen maar deze baai is beter beschermd tegen de deining van de zee. Het is meer een inham in de baai. Het gebied is ook bevolkter. De baai leeft meer.
We liggen tussen de bergen met veel bossen in en rond de baai verschillende dorpjes.
Hier is wel meer te doen dan in de vorige baai. Morgen is het een feestdag en dat houdt in dat er vanavond muziek is die dan tot morgenvroeg 6.00 uur gaat duren. Begin van de avond galmde het al over de baai. Ben benieuwd of we goed slapen vannacht.
We gaan nog even zwemmen om af te koelen. Morgen gaan we al vroeg met de bijboot naar het dorpje. We weten alleen nog niet waar we de bijboot kunnen achterlaten.
maandag 14 juli 2014
Kaap Finisterre gerond
We hebben enkele dagen in Camarinas gelegen en een moment afgewacht dat de wind niet al te veel was om Kaap Finisterre te ronden.
Op het moment van vertrek spoel ik nog een laatste keer het toilet door en merk dat alles vast loopt. Dan de kranen maar dicht en bij de volgende stop maar zien.
De voorspelling vandaag was een N tot NW en dan 10 tot 15 knopen. Dat was toch iets minder dan de 30 tot 40 knopen van de afgelopen dagen.
Helaas mocht het zo niet zijn. Om 10.00 uur vertrokken voor 25,7 zm met een wind variërende van 2 tot 4,5 knoop. Onder weg nog een weerbericht via de marifoon ontvangen dat ten zuiden van Finisterre een wind verwachting was van 30 kn. Op het moment dat we Finisterre gerond hebben loopt de wind iets op naar 8 a 10 kn. Voor die laatste 5 zm hebben we de zeilen niet meer gezet. We ankeren voor het strand van Sardineiro. Nadat we gecontroleerd hebben dat het anker goed ligt en de ankerwacht hebben ingesteld wakkert de wind aan tot 15 a 20 kn. Maakt voor ons niet zo veel meer uit want we liggen.
Alleen jammer dat we dit punt waar het over het algemeen toch waait met de motor hebben moeten doen.
Elke keer dat we de zee opgaan komen we op de tocht wel een paar keer dolfijnen tegen die onder de boot door zwemmen en naast de boot een duik komen nemen. Soms zit je midden in een school dolfijnen en zie je ze overal rond je boot een duik maken. Een foto ervan maken hebben we nog niet geprobeerd en zullen we binnenkort gaan doen.
Nadat we een kopje koffie gedronken hebben in de kuip met als uitzicht de Atlantische Oceaan komt het moment dat ik me toch over het toilet moet gaan buigen.
Nadat het toilet helemaal uit elkaar is geweest en weer in elkaar zit houd ik een prop zeewier over die het hele mechanisme blokkeerde.
Is dat ook een keer van binnen schoongemaakt.
Morgen blijven we hier lekker liggen en gaan we het dorpje verkennen.
Gisteren ben ik ook meer dan een uur bezig geweest om foto's op de site te krijgen maar het is me niet gelukt. Die houden jullie dus nog te goed.
Vandaag zijn we het dorpje gaan verkennen. Een supermarktje, een bakker en diverse kroegjes en restaurantjes. Een heel klein dorpje met veel steegjes ook hebben we kleine huisjes op palen gezien met een kruis op het dak. Aan de zijkant van deze huisjes zitten veel spleten. Als we goed internet hebben maar eens uitzoeken waarvoor ze dienen.
We zien ook maar weinig huizen met een tuin of het zijn gelijk vrijstaande woningen.
Het valt ons op dat op deze ankerplek niet zo in trek is want we liggen maar met drie boten en het ziet er niet naar uit dat daar verandering in komt. En dat terwijl dit toch een mooie en heel rustige ankerplek is. In de pilot staat dat er een ondiepe plek zit die niet door tonnen is aangegeven maar daar zijn we langsaf gevaren. We liggen bijen tegen het strand en hebben nog ruim 6 meter onder de boot.
We hebben de hele dag een dolfijn in de baai gehad maar op het einde van de middag heeft die toch de weg naar zee weer gevonden.
Als alles volgens plan gaat varen we dinsdag naar Muros in de Ria de Muros. In deze Ria zullen we daar ergens bezoek oppikken die dan even aan boord zullen verblijven.
Op het moment van vertrek spoel ik nog een laatste keer het toilet door en merk dat alles vast loopt. Dan de kranen maar dicht en bij de volgende stop maar zien.
De voorspelling vandaag was een N tot NW en dan 10 tot 15 knopen. Dat was toch iets minder dan de 30 tot 40 knopen van de afgelopen dagen.
Helaas mocht het zo niet zijn. Om 10.00 uur vertrokken voor 25,7 zm met een wind variërende van 2 tot 4,5 knoop. Onder weg nog een weerbericht via de marifoon ontvangen dat ten zuiden van Finisterre een wind verwachting was van 30 kn. Op het moment dat we Finisterre gerond hebben loopt de wind iets op naar 8 a 10 kn. Voor die laatste 5 zm hebben we de zeilen niet meer gezet. We ankeren voor het strand van Sardineiro. Nadat we gecontroleerd hebben dat het anker goed ligt en de ankerwacht hebben ingesteld wakkert de wind aan tot 15 a 20 kn. Maakt voor ons niet zo veel meer uit want we liggen.
Alleen jammer dat we dit punt waar het over het algemeen toch waait met de motor hebben moeten doen.
Elke keer dat we de zee opgaan komen we op de tocht wel een paar keer dolfijnen tegen die onder de boot door zwemmen en naast de boot een duik komen nemen. Soms zit je midden in een school dolfijnen en zie je ze overal rond je boot een duik maken. Een foto ervan maken hebben we nog niet geprobeerd en zullen we binnenkort gaan doen.
Nadat we een kopje koffie gedronken hebben in de kuip met als uitzicht de Atlantische Oceaan komt het moment dat ik me toch over het toilet moet gaan buigen.
Nadat het toilet helemaal uit elkaar is geweest en weer in elkaar zit houd ik een prop zeewier over die het hele mechanisme blokkeerde.
Is dat ook een keer van binnen schoongemaakt.
Morgen blijven we hier lekker liggen en gaan we het dorpje verkennen.
Gisteren ben ik ook meer dan een uur bezig geweest om foto's op de site te krijgen maar het is me niet gelukt. Die houden jullie dus nog te goed.
Vandaag zijn we het dorpje gaan verkennen. Een supermarktje, een bakker en diverse kroegjes en restaurantjes. Een heel klein dorpje met veel steegjes ook hebben we kleine huisjes op palen gezien met een kruis op het dak. Aan de zijkant van deze huisjes zitten veel spleten. Als we goed internet hebben maar eens uitzoeken waarvoor ze dienen.
We zien ook maar weinig huizen met een tuin of het zijn gelijk vrijstaande woningen.
Het valt ons op dat op deze ankerplek niet zo in trek is want we liggen maar met drie boten en het ziet er niet naar uit dat daar verandering in komt. En dat terwijl dit toch een mooie en heel rustige ankerplek is. In de pilot staat dat er een ondiepe plek zit die niet door tonnen is aangegeven maar daar zijn we langsaf gevaren. We liggen bijen tegen het strand en hebben nog ruim 6 meter onder de boot.
We hebben de hele dag een dolfijn in de baai gehad maar op het einde van de middag heeft die toch de weg naar zee weer gevonden.
Als alles volgens plan gaat varen we dinsdag naar Muros in de Ria de Muros. In deze Ria zullen we daar ergens bezoek oppikken die dan even aan boord zullen verblijven.
donderdag 10 juli 2014
Weer terug in een haven
We lagen al een paar dagen heerlijk voor anker in de baai van Camarinas. De voorspelling van de wind is uitgekomen en bij kaap Finisterre (het meest westelijke puntje van Spanje) waait het 5 a 6. Gisteren uitschieters naar 8 en vandaag naar 7. Het anker heeft het prima gehouden en je kunt met een gerust hart gaan slapen. Nou moesten we toch weer een haven opzoeken op water te halen maar dat hadden we met iets rustiger weer gepland. Gisterenochtend zaten we net aan het ontbijt toe opeens na een bonk op de romp een sportvisser voorbij kwam zonder motor. Resultaat een kras op de romp want hij was met het staartstuk van zij. Buitenboordmotoren tegen de romp gekomen. Tijdens het vissen (zonder anker uitgeworpen te hebben) dreef zijn boot sneller weg dan hij gepland had en toen het te laat was haperde de motor. Na voorbij gedreven te zijn kreeg hij de motor weer aan de praat en heeft twee pogingen ondernomen om langszij te geraken. Met deze wind ondoenlijk en getracht de man op andere gedachten te brengen. Hij wilde de schade komen regelen. Uiteindelijk duidelijk gemaakt dat hij maar naar de haven moest gaan en dat wij dan zouden volgen.
Dat was makkelijker gezegd dan gedaan want met deze wind het anker binnenhalen is al een klus maar als dan ook een vislijn met hengel en angel en lood in de ankerketting en de neuringlijn (extra lijn om anker aan de voorzijde los te trekken) dan is het een heelavontuur geworden. Toen die klus geklaard was de boot naar de haven gevaren. Zonder de motor te laten lopen liepen we 4,7 knopen. En toen de haven in met tussen de steigers voor en achter een meter speling. Gelukkig werden we bij het in de box varen direct opgevangen door mede zeilers en hebben we zonder verdere schade de boot vastgelegd.
Toen in het Spaans de schade regelen en gegevens overnemen. Nou dat was handen en voeten werk. De man was ontdaan en we moesten met hem nog een kop koffie in het clubgebouw gaan drinken.
We gaan ervan uit dat het goed gaat komen.
Vandaag zijn we naar het strandje gelopen waar de kinderen nog voor anker liggen. Onderweg nog brood gekocht en voor hen meegenomen. Samen hebben we met met hen een dagje op het strand doorgebracht.
Ik heb maar een zandauto voor mijn kleinzoon gemaakt maar hij vond het maar niets. Uiteindelijk ging hij er toch even inzitten maar toen ik aangaf dat straks de vloed komt en de auto wegspoelt wilde hij er onmiddellijk weer uit.
Dat was makkelijker gezegd dan gedaan want met deze wind het anker binnenhalen is al een klus maar als dan ook een vislijn met hengel en angel en lood in de ankerketting en de neuringlijn (extra lijn om anker aan de voorzijde los te trekken) dan is het een heelavontuur geworden. Toen die klus geklaard was de boot naar de haven gevaren. Zonder de motor te laten lopen liepen we 4,7 knopen. En toen de haven in met tussen de steigers voor en achter een meter speling. Gelukkig werden we bij het in de box varen direct opgevangen door mede zeilers en hebben we zonder verdere schade de boot vastgelegd.
Toen in het Spaans de schade regelen en gegevens overnemen. Nou dat was handen en voeten werk. De man was ontdaan en we moesten met hem nog een kop koffie in het clubgebouw gaan drinken.
We gaan ervan uit dat het goed gaat komen.
Vandaag zijn we naar het strandje gelopen waar de kinderen nog voor anker liggen. Onderweg nog brood gekocht en voor hen meegenomen. Samen hebben we met met hen een dagje op het strand doorgebracht.
Ik heb maar een zandauto voor mijn kleinzoon gemaakt maar hij vond het maar niets. Uiteindelijk ging hij er toch even inzitten maar toen ik aangaf dat straks de vloed komt en de auto wegspoelt wilde hij er onmiddellijk weer uit.
dinsdag 8 juli 2014
Ankeren
We liggend al een paar dagen voor anker in Ria de Camarinas. Er is veel wind maar het anker ligt goed en de ankerwacht bewaakt dit alles. De ankerwacht is een gps positie die ingevoerd wordt in de gps. Aan de gps geef ik dan ook een cirkel om dat punt heen aan en de gps houdt precies bij of ik uit die cirkel kom. Als dat het geval is gaat er drie keer een lange piep door de boot en moet je dus gaan kijken of je goed ligt. Dat is gelukkig nog niet voorgekomen en dat geeft dan weer aan dat het anker goed ingegraven ligt.
Op een ankerplek moet je ook in je eigen energievoorziening kunnen voorzien. Met de twee kleine zonnepanelen en de windgenerator lukt dat de ene dag beter dan de andere maar gisterochtend zat ik aan de 84 0/0 en 36 uur later aan de 86 0/0. Er komt dus af en toe meer in dan er uitgaat. De motor een uurtje stroom laten opwekken is ook nog niet nodig geweest.
Vandaag was er veel regen voorspeld en veel wind. Van de regen hebben we niet veel last gehad. Het grootste gedeelte van de dag hebben we buiten gezeten. Vandaag zijn we met de bijboot even naar het dorp gevaren om inkopen te doen en te kijken waar we morgen het voetbal kunnen zien. Na dat tochtje toen het nog niet zo hard waaide de bijboot weer op dek gelegd. Blij dat ik dat niet meer met deze wind hoef te doen.
Zoals het er nu uitziet gaan we morgen in de haven liggen als er plaats is en zal ik proberen om nieuwe foto's op de site te zetten.
Vanmiddag is ook de Abel Tasman weer binnengelopen en ook gaan ankeren. Zullen morgen ook wel het voetballen willen zien.
Op een ankerplek moet je ook in je eigen energievoorziening kunnen voorzien. Met de twee kleine zonnepanelen en de windgenerator lukt dat de ene dag beter dan de andere maar gisterochtend zat ik aan de 84 0/0 en 36 uur later aan de 86 0/0. Er komt dus af en toe meer in dan er uitgaat. De motor een uurtje stroom laten opwekken is ook nog niet nodig geweest.
Vandaag was er veel regen voorspeld en veel wind. Van de regen hebben we niet veel last gehad. Het grootste gedeelte van de dag hebben we buiten gezeten. Vandaag zijn we met de bijboot even naar het dorp gevaren om inkopen te doen en te kijken waar we morgen het voetbal kunnen zien. Na dat tochtje toen het nog niet zo hard waaide de bijboot weer op dek gelegd. Blij dat ik dat niet meer met deze wind hoef te doen.
Zoals het er nu uitziet gaan we morgen in de haven liggen als er plaats is en zal ik proberen om nieuwe foto's op de site te zetten.
Vanmiddag is ook de Abel Tasman weer binnengelopen en ook gaan ankeren. Zullen morgen ook wel het voetballen willen zien.
maandag 7 juli 2014
Ria de Camarinas
Vandaag zijn we aangekomen in Ria de Camarinas. We liggen helemaal achteraan in de Ria tegen het strand aan. Aan de ene kant het dorp met de haven en aan de andere kant strandjes met veel bossen. Midden in de natuur.
We hadden de planning om twee dagen te ankeren in een baai vlak bij La Coruna maar na een nacht hebben we na ontvangst van een weer update besloten de tweede nacht toch maar in de haven te gaan liggen. Gaf ons met Biancatje gelijk de mogelijkheid om het WK voetballen Nederland Costa Rica te gaan kijken. Met Gerda en Jack van de Abel Tasman en opstappers. Jack wist een kroeg waar we het voetballen konden gaan kijken. Wij een drankje besteld en wachten. Een paar minuten over tien nog geen voetballen. Toen kwam de aap uit de mouw het kwam op een betaalde zender en die hadden ze niet. Wij naar een andere kroeg waar het wel op stond en een aantal Spanjaarden al naar de wedstrijd aan het kijken waren. Nu de Spanjaarden van ons verloren hadden waren ze voor de Costaricanen. Nu hadden we twee kampen. Wel sportief dat ze ons na afloop van de wedstrijd kwamen feliciteren.
Na de wedstrijd wij naar de boot terug en met z'n drieën onder TOFINO's paraplu want het regenen was echt begonnen.
Achteraf een verstandige keus dat we de haven zijn ingegaan want midden in de nacht draaide de wind van zw naar n / nw flinke kracht, het aangekondigde onweer hebben we niet gehad wel heel veel regen. Het zou twee dagen licht waaien maar dan een paar dagen weer veel wind geven. Dus het was zondag vroeg op en met de laatste regen vertrekken. Het was een zeer onstuimige tocht. We wilden een tussenstop in Ria de Corme maken maar dan zou het de dag erop nog onstuimiger worden. In de Golf van Biskaje waait het al een paar dagen flink hard en dan krijg je het opbouwen van golven die met de dag groter worden en door de noorden wind op de Spaanse kust afkomen. Om deze redenen liggen ook diverse vertrekkers nog steeds aan de Engelse kust te wachten om de Golf van Biskaje te kunnen oversteken. We hebben wel gezeild maar het was berg en dal. Het ene moment zag je een boot in de buurt en het andere moment zag je niets anders dan water. Wel leuk dat je toch weer dolfijnen tegenkomt. Dat blijft leuk en maakt wel eea goed. Morgen het dorp maar eens gaan verkennen met de bijboot.
We hadden de planning om twee dagen te ankeren in een baai vlak bij La Coruna maar na een nacht hebben we na ontvangst van een weer update besloten de tweede nacht toch maar in de haven te gaan liggen. Gaf ons met Biancatje gelijk de mogelijkheid om het WK voetballen Nederland Costa Rica te gaan kijken. Met Gerda en Jack van de Abel Tasman en opstappers. Jack wist een kroeg waar we het voetballen konden gaan kijken. Wij een drankje besteld en wachten. Een paar minuten over tien nog geen voetballen. Toen kwam de aap uit de mouw het kwam op een betaalde zender en die hadden ze niet. Wij naar een andere kroeg waar het wel op stond en een aantal Spanjaarden al naar de wedstrijd aan het kijken waren. Nu de Spanjaarden van ons verloren hadden waren ze voor de Costaricanen. Nu hadden we twee kampen. Wel sportief dat ze ons na afloop van de wedstrijd kwamen feliciteren.
Na de wedstrijd wij naar de boot terug en met z'n drieën onder TOFINO's paraplu want het regenen was echt begonnen.
Achteraf een verstandige keus dat we de haven zijn ingegaan want midden in de nacht draaide de wind van zw naar n / nw flinke kracht, het aangekondigde onweer hebben we niet gehad wel heel veel regen. Het zou twee dagen licht waaien maar dan een paar dagen weer veel wind geven. Dus het was zondag vroeg op en met de laatste regen vertrekken. Het was een zeer onstuimige tocht. We wilden een tussenstop in Ria de Corme maken maar dan zou het de dag erop nog onstuimiger worden. In de Golf van Biskaje waait het al een paar dagen flink hard en dan krijg je het opbouwen van golven die met de dag groter worden en door de noorden wind op de Spaanse kust afkomen. Om deze redenen liggen ook diverse vertrekkers nog steeds aan de Engelse kust te wachten om de Golf van Biskaje te kunnen oversteken. We hebben wel gezeild maar het was berg en dal. Het ene moment zag je een boot in de buurt en het andere moment zag je niets anders dan water. Wel leuk dat je toch weer dolfijnen tegenkomt. Dat blijft leuk en maakt wel eea goed. Morgen het dorp maar eens gaan verkennen met de bijboot.
donderdag 3 juli 2014
Verder naar het zuiden
Na goed bijgekomen te zijn en opnieuw de voorraad te hebben aangevuld gaan we verder naar het zuiden.
Gezien het weer gaan we morgenavond opnieuw in een baai bij La Coruna liggen. Zaterdag maar vermoedelijk zondag ochtend gaan we dan naar Ria de Corme. Of we hier een nacht blijven liggen weten we nog niet. Kan ook zijn dat het allemaal mee zit en dan varen we door naar Camarinas. Hier blijven we dan weer even liggen. Wanneer we dan verder gaan zien we nog wel. Vandaag naar een MAL geweest. Zo groot dat je er in verloren kunt lopen. Hier heb ik ook een Spaanse telefoonkaart aangeschaft waarmee ik kan bellen en internet moet kunnen ontvangen. Mijn Spaans is nul, komma nul en gelijk aan hun Engels
Gaan we deze week dus testen.
Via de telefoon die dan als router moet gaan functioneren kan ik dan gribfiles op de laptop binnen halen. Het nummer is vermeld onder contact.
Gezien het weer gaan we morgenavond opnieuw in een baai bij La Coruna liggen. Zaterdag maar vermoedelijk zondag ochtend gaan we dan naar Ria de Corme. Of we hier een nacht blijven liggen weten we nog niet. Kan ook zijn dat het allemaal mee zit en dan varen we door naar Camarinas. Hier blijven we dan weer even liggen. Wanneer we dan verder gaan zien we nog wel. Vandaag naar een MAL geweest. Zo groot dat je er in verloren kunt lopen. Hier heb ik ook een Spaanse telefoonkaart aangeschaft waarmee ik kan bellen en internet moet kunnen ontvangen. Mijn Spaans is nul, komma nul en gelijk aan hun Engels
Gaan we deze week dus testen.
Via de telefoon die dan als router moet gaan functioneren kan ik dan gribfiles op de laptop binnen halen. Het nummer is vermeld onder contact.
Abonneren op:
Posts (Atom)