Het leek zo mooi. Je komt na 6 dagen dag en nacht zeilen aan in Lanzarote. Daar aangekomen zien we dat er een splinternieuwe haven (vorige week geopend) is. Dan denk je, dat is het. Na zo een tocht verlang je naar een heerlijke warme douche. Je gaat naar de douche maar die wordt niet warm. Letterlijk en figuurlijk dus een koude douche. Bij het verkennen van de haven zien we dat er nog aan alle kanten nog wordt gebouwd. Winkeltjes zijn nog maar voor de helft af. In de sanitaire ruimte liggen nog geen plafonds. Het internet is gewoon een grote ramp en de server ligt er meer uit dan bijwerkt. Er is maar een wasmachine voor 400 boten. De macadamweg is nog nat dus je schoenen en de boot komen onder de teer te zitten. De kraan werkt maar er is niemand om hem te bedienen. Steigers kunnen nog niet afgesloten worden omdat de draden voor de elektrische sloten er nog los aan hangen. Zo kan ik nog wel even doorgaan.
Maar goed we liggen en ze hebben (nu) nog een speciaal laag tarief. Dat zal er wel afgaan en de komende jaren zal het wel duurder worden. Voorlopig liggen we in ieder geval stil zonder dat de boot alle kanten op rolt.
We hebben voor twee dagen een auto gehuurd en gaan morgen de noordelijke kant van het eiland bekijken en overmorgen de zuidelijke kant.
woensdag 29 oktober 2014
maandag 27 oktober 2014
Op een Zeehond van Lagos naar Arrecife Lanzerote
Ik ben opgestapt op de TOFINO. Dat is een Van de Stadt 36 met het type Zeehond en vandaar de titel.
Terwijl wij aan het zwembad liggen met een temperatuur van rond de 30 graden in afwachting van een nieuw vertrekmoment merken we dat de herfstvakantie is begonnen want we horen veel Nederlandse taal rond de terrasjes langs de haven. Ook gaan veel toeristen voor een 20 of 25 euro een tochtje met een boot maken om de grotten of dolfijnen te zien. Ze weten niet waar ze aan beginnen want menigeen komt lijkwit of groen terug.
Wij besluiten woensdagochtend de 22e te vertrekken.
Dag 1
We vertrekken om 10.00 uur even op de motor tot we onder de kust uit zijn daarna heerlijk zeilend verder. Het is warm weer met veel zon. Tot 3 keer toe vandaag een school dolfijnen bij de boot gehad. De zon in de zee zien zakken.
We gaan van het continentaalplat af en passeren de 4.000 meter dieptelijn.
Derde week van oktober en de nachtwacht op zee van 00.00 tot 3.00 uur kan ik in een korte broek doen. Geen maan want over twee dagen is het nieuwe maan maar wel een mooie sterrenhemel. Met vallende sterren en een fluoriserende zee De zon weer uit de zee zien opkomen. Etmaal van 105 zee mijl.
Dag 2
Meer wind dan gisteren maar erger ook veel meer swell. Niet zo prettig.
Nog steeds geen vis kunnen vangen. Wat dunne bevolking die de zon net iets minder scherp maakt. Ook de nachtwacht weer in kort broek kunnen doen. De Engelse boot Dannu waar we gelijktijdig mee vertrokken zijn en gisteren kwijt waren geraakt, hebben we vannacht weer gevonden. Helaas in de ochtend het zichtcontact weer verloren. Etmaal van 116 zm.
Dag 3
De zee is nog wat ruw maar de wind is milder we lopen tussen de 3 en 4 knopen, uiteindelijk halen we een etmaal van 90 zm. Vooralsnog zitten we boven de geplande 100 zm gemiddeld per dag.
De voor de reis gedownloade gribfiles gaven helemaal geen wind op voor vandaag tot morgen middag dus dat is mooi meegenomen. De wind is wel wat frisser maar nog steeds is de nachtwacht in en korte broek goed te doen. Weer veel vallende sterren gezien onder een prachtige sterrenhemel. Ook weer de fluoriserende zee. De luchtvochtigheid is groot.
Dag 4
We beginnen met veel zon en het tentje gaat erop. De wind houdt het voor gezien en de motor moet echt aan om niet stil te liggen of slechts 0'5 tot 1 knoop te varen.
De Dannu zit 5 zm voor ons en via de marifoon voorzien wij ze van een regelmatige update van het weerbericht. We houden nu een viscompetitie.
De zee lijkt wel de Oosterschelde zonder wind zo glad alleen iets groter.
We zien zelfs een waterschildpad voorbij komen maar zijn er al voorbij voordat we het fototoestel te pakken hebben. Weer een redelijke heldere hemel met sterren ook weer veel vallende sterren gezien en gladde zee. Helaas op de motor maar nu zelfs ook nog in t shirt de nachtwacht kunnen doen. Een etmaal van 91 zeemijl.
Dag 5
Een dag met meer wind maar ook met meer swell. We kunnen de gehele dag zeilen met een ruime wind en lopen gemiddeld 6 knopen. Op het einde van de middag is de wind in een oogopslag op. Net of je een knop omdraait en lopen we nog 3.5 knoop. De swell blijft. Door dit etmaal blijkt dat als we snelheid kunnen blijven houden we maandagavond kunnen binnenlopen. Omdat we een vreemde haven niet graag bij donker willen aanlopen kiezen we om te gaan motorzeilen. Alternatief is zeilen en nog een nacht extra op zee blijven. Zeilen op en de motor langzaam laten meedraaien wordt de keuze. We maken even etmaal van 117 zm. De nachtwacht kan weer in kort broek en t shirt gedaan worden. In het prille begin van de ochtend dreigt het te gaan regenen en moet er toch een trui aangetrokken worden.
Dag 6
Keuze om te gaan motorzeilen was zo slecht nog niet want de swell bouwt weer op.
De regen hebben we nog niet gezien en we maken ons klaar om de laatste dagtocht van deze trip te maken. We beginnen zoals alle andere dagen zonder regen en een mooie zon. Vandaag hangt er wel wat bewolking maar dat mag de pret niet drukken.
Net nadat de eerste zonnestralen door breken zien we de contouren van Graciosa het eerste eiland van de Canarische Eilanden. Binnen een half uur heeft de bewolking de overhand.
Tijdens mijn rustperiode wordt er een walvis gespot. Ik was te laat want die kwam niet meer boven.
De viscompetitie hebben we niet verloren (maar ook niet gewonnen).
Om 16.30 lopen we Lanzarote binnen.
Terwijl wij aan het zwembad liggen met een temperatuur van rond de 30 graden in afwachting van een nieuw vertrekmoment merken we dat de herfstvakantie is begonnen want we horen veel Nederlandse taal rond de terrasjes langs de haven. Ook gaan veel toeristen voor een 20 of 25 euro een tochtje met een boot maken om de grotten of dolfijnen te zien. Ze weten niet waar ze aan beginnen want menigeen komt lijkwit of groen terug.
Wij besluiten woensdagochtend de 22e te vertrekken.
Dag 1
We vertrekken om 10.00 uur even op de motor tot we onder de kust uit zijn daarna heerlijk zeilend verder. Het is warm weer met veel zon. Tot 3 keer toe vandaag een school dolfijnen bij de boot gehad. De zon in de zee zien zakken.
We gaan van het continentaalplat af en passeren de 4.000 meter dieptelijn.
Derde week van oktober en de nachtwacht op zee van 00.00 tot 3.00 uur kan ik in een korte broek doen. Geen maan want over twee dagen is het nieuwe maan maar wel een mooie sterrenhemel. Met vallende sterren en een fluoriserende zee De zon weer uit de zee zien opkomen. Etmaal van 105 zee mijl.
Dag 2
Meer wind dan gisteren maar erger ook veel meer swell. Niet zo prettig.
Nog steeds geen vis kunnen vangen. Wat dunne bevolking die de zon net iets minder scherp maakt. Ook de nachtwacht weer in kort broek kunnen doen. De Engelse boot Dannu waar we gelijktijdig mee vertrokken zijn en gisteren kwijt waren geraakt, hebben we vannacht weer gevonden. Helaas in de ochtend het zichtcontact weer verloren. Etmaal van 116 zm.
Dag 3
De zee is nog wat ruw maar de wind is milder we lopen tussen de 3 en 4 knopen, uiteindelijk halen we een etmaal van 90 zm. Vooralsnog zitten we boven de geplande 100 zm gemiddeld per dag.
De voor de reis gedownloade gribfiles gaven helemaal geen wind op voor vandaag tot morgen middag dus dat is mooi meegenomen. De wind is wel wat frisser maar nog steeds is de nachtwacht in en korte broek goed te doen. Weer veel vallende sterren gezien onder een prachtige sterrenhemel. Ook weer de fluoriserende zee. De luchtvochtigheid is groot.
Dag 4
We beginnen met veel zon en het tentje gaat erop. De wind houdt het voor gezien en de motor moet echt aan om niet stil te liggen of slechts 0'5 tot 1 knoop te varen.
De Dannu zit 5 zm voor ons en via de marifoon voorzien wij ze van een regelmatige update van het weerbericht. We houden nu een viscompetitie.
De zee lijkt wel de Oosterschelde zonder wind zo glad alleen iets groter.
We zien zelfs een waterschildpad voorbij komen maar zijn er al voorbij voordat we het fototoestel te pakken hebben. Weer een redelijke heldere hemel met sterren ook weer veel vallende sterren gezien en gladde zee. Helaas op de motor maar nu zelfs ook nog in t shirt de nachtwacht kunnen doen. Een etmaal van 91 zeemijl.
Dag 5
Een dag met meer wind maar ook met meer swell. We kunnen de gehele dag zeilen met een ruime wind en lopen gemiddeld 6 knopen. Op het einde van de middag is de wind in een oogopslag op. Net of je een knop omdraait en lopen we nog 3.5 knoop. De swell blijft. Door dit etmaal blijkt dat als we snelheid kunnen blijven houden we maandagavond kunnen binnenlopen. Omdat we een vreemde haven niet graag bij donker willen aanlopen kiezen we om te gaan motorzeilen. Alternatief is zeilen en nog een nacht extra op zee blijven. Zeilen op en de motor langzaam laten meedraaien wordt de keuze. We maken even etmaal van 117 zm. De nachtwacht kan weer in kort broek en t shirt gedaan worden. In het prille begin van de ochtend dreigt het te gaan regenen en moet er toch een trui aangetrokken worden.
Dag 6
Keuze om te gaan motorzeilen was zo slecht nog niet want de swell bouwt weer op.
De regen hebben we nog niet gezien en we maken ons klaar om de laatste dagtocht van deze trip te maken. We beginnen zoals alle andere dagen zonder regen en een mooie zon. Vandaag hangt er wel wat bewolking maar dat mag de pret niet drukken.
Net nadat de eerste zonnestralen door breken zien we de contouren van Graciosa het eerste eiland van de Canarische Eilanden. Binnen een half uur heeft de bewolking de overhand.
Tijdens mijn rustperiode wordt er een walvis gespot. Ik was te laat want die kwam niet meer boven.
De viscompetitie hebben we niet verloren (maar ook niet gewonnen).
Om 16.30 lopen we Lanzarote binnen.
maandag 20 oktober 2014
Lagos
Terug in Lagos gaan we maar weer naar het zwembad, van het hotel, dat hier bij het havencomplex hoort.
Op zich geen straf want de temperatuur zit hier tussen de 26 en 31 graden.
Om de vraag op de site te beantwoorden. We kunnen best nog een week wachten. Maar we wachten al twee weken en we krijgen in Tenerife bezoek. Een bezoek aan Marokko hebben we al laten schieten. Als we de wind hadden gekregen die voorspeld was hadden we een reële mogelijkheid om naar de Canarische Eilanden te komen ondanks de swell.
We moeten niet verder maar we willen verder en doen dat wel overwogen ter geruststelling van het thuisfront.
Vanavond gaan we opnieuw het weerbeeld bekijken en opnieuw plannen.
Op zich geen straf want de temperatuur zit hier tussen de 26 en 31 graden.
Om de vraag op de site te beantwoorden. We kunnen best nog een week wachten. Maar we wachten al twee weken en we krijgen in Tenerife bezoek. Een bezoek aan Marokko hebben we al laten schieten. Als we de wind hadden gekregen die voorspeld was hadden we een reële mogelijkheid om naar de Canarische Eilanden te komen ondanks de swell.
We moeten niet verder maar we willen verder en doen dat wel overwogen ter geruststelling van het thuisfront.
Vanavond gaan we opnieuw het weerbeeld bekijken en opnieuw plannen.
Terug in Lagos
We wisten dat we last van de golven zouden krijgen maar de verwachting was ook dat er wind uit het oosten zou komen 4 tot 5 bfr en af en toe 6 a 7 bfr. De eerste twee uur hadden we nog de beschutting van Cabo Sao Vicente. Dat stuk hadden we ook nog een lekkere wind. Zodra we buiten de kaap waren werd ook de wind minder en hebben we het nog twee uur aangekeken. Na het eerste uur kwam de eerste met zeeziekte drie kwartier laten nummer twee, vijf minuten later nummer drie. Toen besloten we om te draaien en na het omdraaien volgen nummer vier en vijf.
Maar 4 uur varen naar een nieuwe bestemming betekend ook 4 uur terugvaren. Helaas viel tegen de windverwachting in de wind helemaal weg en moesten we op de motor terug. Na 8 uur varen liggen we dus weer in Lagos en gaan we wachten op betere omstandigheden.
Inmiddels vernomen dat de Volvo Ocean ook gestart is en dat de bemanningen van de diverse deelnemende schepen het zwaar hebben. Niet alleen het klappen op de golven maar ook de vele en onvoorspelbare windveranderingen in sterkte en richting maken veel zeilwissels noodzakelijk en dat betekent dat ze niet aan rust toekomen. Het eerste traject wordt daarmede een uithoudingsslag.
Zodra we weer een mogelijkheid zien komen we uiteraard op de blog daar op terug.
Maar 4 uur varen naar een nieuwe bestemming betekend ook 4 uur terugvaren. Helaas viel tegen de windverwachting in de wind helemaal weg en moesten we op de motor terug. Na 8 uur varen liggen we dus weer in Lagos en gaan we wachten op betere omstandigheden.
Inmiddels vernomen dat de Volvo Ocean ook gestart is en dat de bemanningen van de diverse deelnemende schepen het zwaar hebben. Niet alleen het klappen op de golven maar ook de vele en onvoorspelbare windveranderingen in sterkte en richting maken veel zeilwissels noodzakelijk en dat betekent dat ze niet aan rust toekomen. Het eerste traject wordt daarmede een uithoudingsslag.
Zodra we weer een mogelijkheid zien komen we uiteraard op de blog daar op terug.
zaterdag 18 oktober 2014
Op naar Lanzerote
Morgen rond 11.00 uur zullen we vertrekken richting Lanzarote.
We doen hier ongeveer normaal 5 dagen over maar rekenen op 6 a 7.
Zodra we er zijn volgt er een blogbericht.
We doen hier ongeveer normaal 5 dagen over maar rekenen op 6 a 7.
Zodra we er zijn volgt er een blogbericht.
donderdag 16 oktober 2014
Vervolg van de tocht
De haven komt steeds voller te liggen met boten die naar het zuiden willen. Vermoedelijk is het in Villamoura en Faro hetzelfde. Vanaf vandaag gaat de swell afnemen. Deze is nu tussen de 4 en 6 meter. Nu nog de juiste wind oppakken. Zondag lijkt er weer een weer raam te zijn. Onze ogen zijn elke ochtend gericht op het nieuwe weerbericht of het ook zo blijft. Het aanlopen van Marrokko laten we maar schieten want we willen begin november ergens de Canarische Eilanden aanlopen. Daarnaast zijn er een paar van de Nederlandse schepen naar Rabat gevaren maar mogen de haven niet uit. Een van de Nederlandse boten is het nog gelukt om maandag in de twee uur dat de haven nog open was naar binnen te komen. Dinsdag is de haven voor in en uitgaand verkeer gesloten. Vooralsnog is de haven gesloten tot na het komende weekend.
Voor de haven ligt een bar (zandbank) waardoor je er alleen met hoogwater naar binnen kunt lopen. Door de swell ontstaan er boven de bar extra hoge golven en flinke dalen dalen waardoor over de bar varen met swell gevaarlijk is geworden en dus besluiten de havenautoriteiten tot het geheel sluiten van de haven.
Alvorens te vertrekken zal ik nog een blog plaatsen want dan zal het een dag of 6/7 stil zijn.
Voor de haven ligt een bar (zandbank) waardoor je er alleen met hoogwater naar binnen kunt lopen. Door de swell ontstaan er boven de bar extra hoge golven en flinke dalen dalen waardoor over de bar varen met swell gevaarlijk is geworden en dus besluiten de havenautoriteiten tot het geheel sluiten van de haven.
Alvorens te vertrekken zal ik nog een blog plaatsen want dan zal het een dag of 6/7 stil zijn.
zaterdag 11 oktober 2014
Het weer is niet te vertrouwen.
Helaas klopt dit jaar niets van de weersvoorspellingen. We hebben dat met diverse tochten al ondervonden. De tocht van Cascais naar Lagos was daar een duidelijk voorbeeld van. Er was noordelijke wind voorspeld en we hadden een zuidelijke wind. Onderweg hebben we nog een weerbericht opgevraagd dat aangaf dat we noordelijke wind zouden moeten hebben terwijl het precies uit een andere richting kwam.
Nu moeten we een wat langere tocht plannen van drie dagen naar Marokko of 6 a 7 dagen en in een keer door naar de Canarische eilanden. Voor beide tochten is het weerbeeld ons niet gunstig gestemd. Eerst krijgen we veel wind uit de verkeerde richting (zuid) en dan met een deining uit het noord westen die nog enkele dagen na de vele wind aanhoudt. Zoals het er nu uitziet liggen we de komende week nog wel in Lagos.
Portimao 6.5 zm, Villamoura 31 zm of Faro 45 zm kunnen met de zuidelijke wind nog goed aangelopen worden maar maken qua zeemijlen niets uit voor het verloop van de langere tocht. Om uit te klaren uit Europa moeten we dat hier of in Portimao te doen. Of dat ook in Villamoura kan weten we niet.
Vermoedelijk blijven we hier maar liggen.
Nu moeten we een wat langere tocht plannen van drie dagen naar Marokko of 6 a 7 dagen en in een keer door naar de Canarische eilanden. Voor beide tochten is het weerbeeld ons niet gunstig gestemd. Eerst krijgen we veel wind uit de verkeerde richting (zuid) en dan met een deining uit het noord westen die nog enkele dagen na de vele wind aanhoudt. Zoals het er nu uitziet liggen we de komende week nog wel in Lagos.
Portimao 6.5 zm, Villamoura 31 zm of Faro 45 zm kunnen met de zuidelijke wind nog goed aangelopen worden maar maken qua zeemijlen niets uit voor het verloop van de langere tocht. Om uit te klaren uit Europa moeten we dat hier of in Portimao te doen. Of dat ook in Villamoura kan weten we niet.
Vermoedelijk blijven we hier maar liggen.
dinsdag 7 oktober 2014
Weersvoorspelling
Het zal de lezer niet ontgaan zijn dat ik overgestapt ben als bemanningslid op de TOFINO. De laatste paar dagen at en sliep ik al bij de kinderen. Hierdoor kon ik op mijn gemak mijn eigen boot winterklaar maken. Die is toch iets anders dan andere jaren waarbij bijna alles wat los en vast zat mee naar huis gaat. Dat kan nu niet dus moet het economisch in de boot gelegd worden.
Dan komt er een moment dat we gaan bezien wanneer we verder gaan.
Het weerbeeld voor zondag was een 5 a 6 noord en dat was ideaal om de RIO Tejo af te zeilen naar Cascais. Daar zijn we in de baai voor anker gegaan en hebben we nog even goeden dag gezegd tegen de Abel Tasman.
Dan gaven de voorspellingen aan dat er nog een dikke anderhalve dag noord en noord westen wind aankwam om daarna te draaien naar het zuiden met ook een kleine week slecht weer.
Als je naar het zuiden moet is het vertrekken of blijven liggen.
Gezien de navtexberichten en de gribfiles zijn we vertrokken om de 124 zm heerlijk te zeilen.
Niets was minder waar. We vertrokken met een beetje zuiden wind of windstiltes. Na drie uur varen hadden we nog steeds niet de juiste wind te pakken opnieuw actuele info opgevraagd die onveranderd was. Dus door gevaren.
Wat een leuke tocht had moeten zijn bleek alles behalve dat. Er moest met de motor gevaren worden en de deining was zeer onprettig. De zeeziekte sloeg al snel toe. Vannacht om drie uur net na mijn wacht was ik ook aan de beurt. De eerste keer dit jaar.
Omdat we twee kapen moesten ronden zijnde ver op zee gebleven. Voor nog een tussenliggende haven binnen te lopen waren we te ver uit de kust want het aantal uren dat dat zou kosten was zo groot dat je met twee drie uur extra toch op de geplande plaats terecht komt. We besloten ondanks de zeeziekte door te varen. Na de tweede kaap zouden we immers wel kunnen zeilen. Er waren een paar kleine stukjes dat de wind even gunstig voor ons gedraaid was en dat we konden zeilen maar het merendeel viel dat tegen. Nadat we de tweede kaap gerond hadden en naar het oosten gingen varen viel de zuidelijke wind geheel weg.
Uiteindelijk zijn we om 12.00 in Lagos aangekomen.
Dan komt er een moment dat we gaan bezien wanneer we verder gaan.
Het weerbeeld voor zondag was een 5 a 6 noord en dat was ideaal om de RIO Tejo af te zeilen naar Cascais. Daar zijn we in de baai voor anker gegaan en hebben we nog even goeden dag gezegd tegen de Abel Tasman.
Dan gaven de voorspellingen aan dat er nog een dikke anderhalve dag noord en noord westen wind aankwam om daarna te draaien naar het zuiden met ook een kleine week slecht weer.
Als je naar het zuiden moet is het vertrekken of blijven liggen.
Gezien de navtexberichten en de gribfiles zijn we vertrokken om de 124 zm heerlijk te zeilen.
Niets was minder waar. We vertrokken met een beetje zuiden wind of windstiltes. Na drie uur varen hadden we nog steeds niet de juiste wind te pakken opnieuw actuele info opgevraagd die onveranderd was. Dus door gevaren.
Wat een leuke tocht had moeten zijn bleek alles behalve dat. Er moest met de motor gevaren worden en de deining was zeer onprettig. De zeeziekte sloeg al snel toe. Vannacht om drie uur net na mijn wacht was ik ook aan de beurt. De eerste keer dit jaar.
Omdat we twee kapen moesten ronden zijnde ver op zee gebleven. Voor nog een tussenliggende haven binnen te lopen waren we te ver uit de kust want het aantal uren dat dat zou kosten was zo groot dat je met twee drie uur extra toch op de geplande plaats terecht komt. We besloten ondanks de zeeziekte door te varen. Na de tweede kaap zouden we immers wel kunnen zeilen. Er waren een paar kleine stukjes dat de wind even gunstig voor ons gedraaid was en dat we konden zeilen maar het merendeel viel dat tegen. Nadat we de tweede kaap gerond hadden en naar het oosten gingen varen viel de zuidelijke wind geheel weg.
Uiteindelijk zijn we om 12.00 in Lagos aangekomen.
donderdag 2 oktober 2014
Winterklaar
Al vire dagen ben ik bezig met het winterklaar maken van de boot.
Zondag zeilen goed laten drogen en afhalen met 28 graden en in de boot opgeborgen.op het grootzeil zaten drie schaviel plekken. Halfwinder op de steiger uitgepakt, laten drogen en goed in de slurf opgeborgen.
Maandag met 27 graden levensmiddelen uitgezocht en wat niet houdbaar is tot eind volgend jaar overgeheveld naar de TOFINO en binnen opgeruimd. Twee wasmachines gedraaid en alles aan dek gedroogd.
Zeilmaker gezocht die morgen zeil komt halen en repareren.
Dinsdag met 30 graden de motor een beurt gegeven en alles nagelopen. Denk elk jaar dat ik binnen een paar uurtjes daarmee klaar ben maar elk jaar weer opnieuw kost het toch een hele dag.
Zeilmaker is langs geweest en heeft het zeil meegenomen voor reparatie. Vrijdag klaar en prijs viel erg mee.
Woensdag met 31 graden nog twee wasmachines gedraaid zodat alles schoon is voor het volgend jaar. De bakskisten laten luchten en buitenboordmotor en reddingsvlot er in, en de rest in de boot.
Binnen heringericht en voorpunt voorzien van alle kussens met voldoende ventilatie.
Een van de achterhutten is hierdoor vrijgekomen voor opslag van de zeilen.
Vandaag heb ik ook intrek genomen op de TOFINO als bemanningslid.
Donderdag met 32 graden de grote dag voor het uit het water gaan. Eerst de sprayhood schoongemaakt en laten drogen afgehaald en opgevouwen. ARVID wordt erg kaal. Op 10.30 komt Antonio met een van zijn medewerkers en moet ik de boot in de betonnen inham van de kraan varen. Antonio geeft instructies wan als ik er te hard invaar kost het mijn profiel van de rolgenua. Met de wind mislukt de eerste poging. Antonio zegt "doe maar rustig aan we hebben de hele dag". Tweede poging is perfect en zonder iets te raken komen we met de juiste snelheid in de kraan te liggen. De boot wordt getakeld en wordt op het terrein weggezet. Dit gebeurt met een nauwkeurigheid zoals ik het nog nooit gezien heb. Op deze manier doe je maar drie of vier boten op een dag. Daarna is er iemand bijna drie uur bezig geweest met het schoonspuiten van het onderwaterschip (en dat voor 70 euro). Het staartstuk zat met 2 cm dik onder de zeepokken en heb ik er met een plamuurmes af moeten steken. De schroefbladen eraf gehaald. Blokken eraf gehaald en lijnen opgebonden. Laatste dingen binnen gedaan, het watersysteem afgetapt en filters schoon gemaakt aan het einde van de middag was ik er klaar mee. Je droogt met dit weer op de kade op de boot helemaal uit. Morgen komen ze het zeil terugbrengen en ga ik de laatste paar dingen aanpakken.
Daarna ben ik klaar met de ARVID en kan hij er tot 1-4-15 weer tegen om te ontwaken uit de winterslaap.
Zondag zeilen goed laten drogen en afhalen met 28 graden en in de boot opgeborgen.op het grootzeil zaten drie schaviel plekken. Halfwinder op de steiger uitgepakt, laten drogen en goed in de slurf opgeborgen.
Maandag met 27 graden levensmiddelen uitgezocht en wat niet houdbaar is tot eind volgend jaar overgeheveld naar de TOFINO en binnen opgeruimd. Twee wasmachines gedraaid en alles aan dek gedroogd.
Zeilmaker gezocht die morgen zeil komt halen en repareren.
Dinsdag met 30 graden de motor een beurt gegeven en alles nagelopen. Denk elk jaar dat ik binnen een paar uurtjes daarmee klaar ben maar elk jaar weer opnieuw kost het toch een hele dag.
Zeilmaker is langs geweest en heeft het zeil meegenomen voor reparatie. Vrijdag klaar en prijs viel erg mee.
Woensdag met 31 graden nog twee wasmachines gedraaid zodat alles schoon is voor het volgend jaar. De bakskisten laten luchten en buitenboordmotor en reddingsvlot er in, en de rest in de boot.
Binnen heringericht en voorpunt voorzien van alle kussens met voldoende ventilatie.
Een van de achterhutten is hierdoor vrijgekomen voor opslag van de zeilen.
Vandaag heb ik ook intrek genomen op de TOFINO als bemanningslid.
Donderdag met 32 graden de grote dag voor het uit het water gaan. Eerst de sprayhood schoongemaakt en laten drogen afgehaald en opgevouwen. ARVID wordt erg kaal. Op 10.30 komt Antonio met een van zijn medewerkers en moet ik de boot in de betonnen inham van de kraan varen. Antonio geeft instructies wan als ik er te hard invaar kost het mijn profiel van de rolgenua. Met de wind mislukt de eerste poging. Antonio zegt "doe maar rustig aan we hebben de hele dag". Tweede poging is perfect en zonder iets te raken komen we met de juiste snelheid in de kraan te liggen. De boot wordt getakeld en wordt op het terrein weggezet. Dit gebeurt met een nauwkeurigheid zoals ik het nog nooit gezien heb. Op deze manier doe je maar drie of vier boten op een dag. Daarna is er iemand bijna drie uur bezig geweest met het schoonspuiten van het onderwaterschip (en dat voor 70 euro). Het staartstuk zat met 2 cm dik onder de zeepokken en heb ik er met een plamuurmes af moeten steken. De schroefbladen eraf gehaald. Blokken eraf gehaald en lijnen opgebonden. Laatste dingen binnen gedaan, het watersysteem afgetapt en filters schoon gemaakt aan het einde van de middag was ik er klaar mee. Je droogt met dit weer op de kade op de boot helemaal uit. Morgen komen ze het zeil terugbrengen en ga ik de laatste paar dingen aanpakken.
Daarna ben ik klaar met de ARVID en kan hij er tot 1-4-15 weer tegen om te ontwaken uit de winterslaap.
Abonneren op:
Posts (Atom)