maandag 27 oktober 2014

Op een Zeehond van Lagos naar Arrecife Lanzerote

Ik ben opgestapt op de TOFINO. Dat is een Van de Stadt 36 met het type Zeehond en vandaar de titel.
Terwijl wij aan het zwembad liggen met een temperatuur van rond de 30 graden in afwachting van een nieuw vertrekmoment merken we dat de herfstvakantie is begonnen want we horen veel Nederlandse taal rond de terrasjes langs de haven. Ook gaan veel toeristen voor een 20 of 25 euro een tochtje met een boot maken om de grotten of dolfijnen te zien. Ze weten niet waar ze aan beginnen want menigeen komt lijkwit of groen terug.
Wij besluiten woensdagochtend de 22e te vertrekken.

Dag 1
We vertrekken om 10.00 uur even op de motor tot we onder de kust uit zijn daarna heerlijk zeilend verder. Het is warm weer met veel zon. Tot 3 keer toe vandaag een school dolfijnen bij de boot gehad. De zon in de zee zien zakken.
We gaan van het continentaalplat af en passeren de 4.000 meter dieptelijn.
Derde week van oktober en de nachtwacht op zee van 00.00 tot 3.00 uur kan ik in een korte broek doen. Geen maan want over twee dagen is het nieuwe maan maar wel een mooie sterrenhemel. Met vallende sterren en een fluoriserende zee De zon weer uit de zee zien opkomen. Etmaal van 105 zee mijl.

Dag 2
Meer wind dan gisteren maar erger ook veel meer swell. Niet zo prettig.
Nog steeds geen vis kunnen vangen. Wat dunne bevolking die de zon net iets minder scherp maakt. Ook de nachtwacht weer in kort broek kunnen doen. De Engelse boot Dannu waar we gelijktijdig mee vertrokken zijn en gisteren kwijt waren geraakt, hebben we vannacht weer gevonden. Helaas in de ochtend het zichtcontact weer verloren. Etmaal van 116 zm.

Dag 3
De zee is nog wat ruw maar de wind is milder we lopen tussen de 3 en 4 knopen, uiteindelijk halen we een etmaal van 90 zm. Vooralsnog zitten we boven de geplande 100 zm gemiddeld per dag.
De voor de reis gedownloade gribfiles gaven helemaal geen wind op voor vandaag tot morgen middag dus dat is mooi meegenomen. De wind is wel wat frisser maar nog steeds is de nachtwacht in en korte broek goed te doen. Weer veel vallende sterren gezien onder een prachtige sterrenhemel. Ook weer de fluoriserende zee. De luchtvochtigheid is groot.

Dag 4
We beginnen met veel zon en het tentje gaat erop. De wind houdt het voor gezien en de motor moet echt aan om niet stil te liggen of slechts 0'5 tot 1 knoop te varen.
De Dannu zit 5 zm voor ons en via de marifoon voorzien wij ze van een regelmatige update van het weerbericht. We houden nu een viscompetitie.
De zee lijkt wel de Oosterschelde zonder wind zo glad alleen iets groter.
We zien zelfs een waterschildpad voorbij komen maar zijn er al voorbij voordat we het fototoestel te pakken hebben. Weer een redelijke heldere hemel met sterren ook weer veel vallende sterren gezien en gladde zee. Helaas op de motor maar nu zelfs ook nog in t shirt de nachtwacht kunnen doen. Een etmaal van 91 zeemijl.

Dag 5
Een dag met meer wind maar ook met meer swell. We kunnen de gehele dag zeilen met een ruime wind en lopen gemiddeld 6 knopen. Op het einde van de middag is de wind in een oogopslag op. Net of je een knop omdraait en lopen we nog 3.5 knoop. De swell blijft. Door dit etmaal blijkt dat als we snelheid kunnen blijven houden we maandagavond kunnen binnenlopen. Omdat we een vreemde haven niet graag bij donker willen aanlopen kiezen we om te gaan motorzeilen. Alternatief is zeilen en nog een nacht extra op zee blijven. Zeilen op en de motor langzaam laten meedraaien wordt de keuze. We maken even etmaal van 117 zm. De nachtwacht kan weer in kort broek en t shirt gedaan worden. In het prille begin van de ochtend dreigt het te gaan regenen en moet er toch een trui aangetrokken worden.

Dag 6
Keuze om te gaan motorzeilen was zo slecht nog niet want de swell bouwt weer op.
De regen hebben we nog niet gezien en we maken ons klaar om de laatste dagtocht van deze trip te maken. We beginnen zoals alle andere dagen zonder regen en een mooie zon. Vandaag hangt er wel wat bewolking maar dat mag de pret niet drukken.
Net nadat de eerste zonnestralen door breken zien we de contouren van Graciosa het eerste eiland van de Canarische Eilanden. Binnen een half uur heeft de bewolking de overhand.
Tijdens mijn rustperiode wordt er een walvis gespot. Ik was te laat want die kwam niet meer boven.
De viscompetitie hebben we niet verloren (maar ook niet gewonnen).
Om 16.30 lopen we Lanzarote binnen.

0 reacties:

Een reactie posten