Kaap Finisterre gerond.

We hebben lang in A Pobra do Caraminal moeten wachten op een gaatje in het weer. Vak windkracht 6, 7 of 8 uit het noorden. We zien dat de 31e er een flauwe zuid westelijke eind komt en willen graag kaap Finisterre voorbij zijn. De 28e varen we naar Muros en meren weer af in een bijna lege haven. Er liggen nog een paar Nederlandse jachten die ook naar huis willen. Als wij de 29e naar ons hotel in Santiago gaan, gaan zij weer verder. De zaterdag staat on het teken van de bemanningswissel en we zijn om 7.00 uur op het vliegveld. Er wordt afscheid genomen en ik wacht op tot het vliegtuig geland is op mijn nieuwe bemanning. Samen reizen we per bus terug naar de boot. Omdat het zaterdag is gaat er geen rechtstreekse bus en krijgen we voor het zelfde geld de toeristische route. De zon schijnt weer lekker en rond 12.00 uur zijn we op de boot. De gastenhut wordt weer ingeruimd en we zitten op ons terras onder de bimini in de kuip. Zondag staan we vroeg op en om 8.15 zijn we weg. Zodra we de haven uit zijn gaan de zeilen er op en zeilen we lekker met 7 a 9 knopen wind. Het wolkendek wordt steeds dichter en al spoedig zitten we in de mist (wel met nog genoeg zicht). Na 2,5 uur is het gedaan met de wind en valt de snelheid terug naar 2 knopen. Inmiddels zijn we ook achter de beschutting van kaap Finisterre uitgekomen en krijgen we ook last van de golven. Het zeilen is afgelopen en we moeten verder op de motor. Het begint te miezeren en de nevel beneemt ons elk uitzicht op kaap Finisterre. We rollen er voorbij. Op een mijl voor de ingang van Ria de Camarinas zien we de ingang en meren af in de haven. Inmiddels is het aan het regenen en zijn onze pakken nat.
Nu het weerbeeld volgen om vanaf hier de golf van Biskaje over te steken.

De boeg een halve meter uit het water

Afgelopen nacht hebben we weinig geslapen. De wind komt met vlagen van 35 a 40 knopen over de boot. De bijboot probeert weer op te stijgen maar hij ligt toch goed vast. De beschermhoes voor de zon klappert flink en maakt veel lawaai. Alsof dat niet genoeg is hebben we in de haven een golfslag die de boeg een halve meter uit het water laat komen. We slapen voor in de punt en ook wij gaan met de bewegingen van het schip mee. Ik ga mijn bed uit en leg nog een extra lijn ver voor de boeg uit op de steiger vast. We liggen goed vast maar de bewegingen van de boot geven een ander gevoel. Het is een sport om zonder te vallen of ergens tegenaan gegooid te worden van voor naar achteren te lopen. Vannacht moet het nog iets erger worden. De zon is wel warm en maakt het vertoeven in de kuip (uit de wind) aangenaam. We liggen met de kuip naar het strand en zien de plaatselijke bevolking hard aan het werk om schelpdieren te scheppen. Ze moeten hiervoor tot hun middel in het water gaan staan en met een soort hark met een opengewerkt bakje eraan wordt dan een partij zand van de bodem geschrapt. Het bakje is dan een soort zeef dat het zand doorlaat. De schelpen met steentjes blijven achter en worden uitgesorteerd. De schelpen worden dan in een emmer gedaan die door een zwemband drijvend gehouden wordt. Het geheel wordt dan aan een touwtje door de "visser" meegesleept. Of het voor de verkoop of voor eigen maaltijd is, is ons niet duidelijk maar het is zwaar werk.
De verwachting voor de komende week, wind noord oost 6 a 7 bfr en een temperatuur van rond de 30 graden.
We verwachten de komende week niet verder te kunnen varen maar het levensonderhoud is hier niet duur. We gaan dan ook regelmatig een terrasje pakken en uit eten.
Van ankeren zal wel niet veel meer komen en vandaag hebben we de bijboot dan ook maar opgeruimd. Tussen de vlagen door de bijboot op de steiger gelegd om schoon te maken en op te vouwen. Elke keer als we nu boodschappen doen nemen we wat extra mee zodat we voorraad hebben voor de oversteek van de Golf van Biskaje.
Langzaam maar zeker wordt de boot klaargemaakt voor de oversteek.

Portugese noord.

Ja hoor, vorig jaar hebben we er vaak naar uitgekeken. De Portugese noord. Helaas toen niet zo vaak gekregen als we graag wilden hebben. Voor de weg terug kan ik dat niet echt gebruiken en wat zien we. Hij bestaat echt. Nu is het geen straf maar de planning klopt niet meer.
Vanaf A Proba do Caraminal wilden we naar de volgende Ria. Maar dat zit er vermoedelijk niet meer in. Een vriendin moest weer terug naar huis en daarom zijn we overgestoken naar Vilagarcia. Omdat daar een treinstation is en de aansluiting met het vliegveld in Santiago do Compostela beter is. We dachten dat er geen busverbinding van hier mogelijk wasIn de ochtend hebben we onze opstapper tot het station begeleid en, na een laatste kop koffie in de restauratie, uitgezwaaid. Inmiddels vernomen dat ze weer goed thuis is aangekomen.
Daarna zijn we heerlijk terug gezeild.
Vandaag een stukje gaan wandelen en bij het busstation uitgekomen. Wat blijkt ook vanaf hier kun je met de bus naar Santiago do Compostela.
We liggen nu klaar om noordelijker te komen. Wachtende op de juiste mix van golven en een gedoceerde wind. Als het kan dan ook nog niet uit noord of noord oost.
Het weerbeeld laat de eerste dagen nog geen gaatje zien dat voor ons acceptabel is.
a Proba do Caraminal is een dorp met niet al te veel winkels. Uitsluitend het hoogst noodzakelijke kun je hier vinden. Vandaag is het markt en die is dan ook erg uitgebreid. Het lijkt wel of iedereen uit de omgeving is uitgerukt en er is geen parkeerplaats meer vrij. We hebben zelfs jeep achtige auto's geparkeerd zien staan over stenen broodjes heen. Zebra paden en stoepen staan vol. Ook een weg met doorgetrokken gele stoeprand staat vol met auto's.
Komende dagen zullen we ook de voorraad maar aanvullen, zodat we echt helemaal klaar liggen om bij een goed weerraam direct de Golf van Biskaje over te steken.
Als we dat stuk gehad hebben, voelt het alsof we al thuis zijn, want op dat water hebben we de afgelopen 40 jaar gezeild.

Windkracht 6 en 28 graden

De voorspelling voor gisteren en afgelopen nacht was een noordelijke wind van 12 tot 16 knopen. De instrumenten heb ik aan laten staan en bij de vlagen heb ik de windmeter regelmatig op 28 tot 31 knopen zien staan. Voor de komende 10 dagen staat er regelmatig een 6 en een 7 in de voorspelling. Als hier dan nog de golfhoogte naast gelegd wordt dan denk ik dat we nog wel even in deze Ria zullen blijven. Misschien komt er ergens nog een gaatje. We wilden onze gast in Muros afzetten maar dat zit er niet meer in. Vandaag zijn we dan ook maar naar Vilagarcia gevaren omdat daar een treinstation zit met een directe verbinding naar Santiago de Compestela. Vilagarcia ligt schuin tegenover A Proba do Carraminal en het was wind op kop. We hebben niet gezeild en zijn op de motor gegaan. Achter het roer wel met een vest aan maar zodra we in de haven aankwamen was het erg heet en ging de bimini op.
Morgen gaan we met de bus naar Cambados. We hebben gehoord dat dit een oud stadje is en zeker de moeite waard om te gaan bekijken. Op de heenweg zat dit er niet in.
Dinsdag nemen we dan afscheid van onze opstapper en zullen we vermoedelijk terugvaren naar A Proba do Carraminal om klaar te liggen voor een volgend weerraam.

Langzaam komen we steeds noordelijker

Na een paar dagen zijn we vanuit Combarro woensdag de 13e vertrokken. Combarro is zeer pittoresk en het oude gedeelte is zeker de moeite waar om het te bekijken. Nu het nog winterseizoen is zijn we de enige toeristen. We kunnen mooie plaatjes maken zonder dat er veel mensen voor de lens staan. In het najaar hebben we hier in een van de eettentjes aan het water lekker gegeten en nu gaan we bij de zelfde eetgelegenheid weer zitten. We nemen diverse gerechten van de kaart en eten overal wat van.
Bij het vertrek uit de haven staat er een westelijke wind. Zodra we goed en wel voorbij het, achter in de Ria gelegen, eiland Tambo uitkomen begint de wind te draaien naar zuid west. De zeilen gaan op en als alles goed en wel staat worden we met naam opgeroepen door een marine vaartuig. De ais werkt. Hij vaart voor in de Ria rondjes. Hij vraagt wat onze bedoeling is. We denken dat ze aan boord willen komen. Als we opgeven de noordelijke doorgang te willen nemen krijgen we de reactie dat dat geen probleem is als we maar vrij blijven van het marinevaartuig. Hij wil namelijk niet voor ons uitwijken. We zeilen lekker door en lopen zo tussen de 6 en 8 knopen zodra we in Ria de Arousa zijn aangekomen moet het grootzeil weg en lopen we nog steeds tussen de 4 en 6 knopen. De baai in A Proba do Carraminal die in het najaar nog zo vol lag is nu leeg. Een raar gezicht. We besluiten de haven aan te lopen. Ook hier is de helft van de boxen leeg maar de havenmeester staat al klaar om ons te helpen bij het afmeren. Er is ook een wasmachine en droger waarvan we gebruik mogen maken. We hebben dus ook een dag nodig voor de was. Op zich niet zo erg want er komt weer een boel noordelijke wind aan met de nodige golfslag dus we moeten ons nog even vermaken in deze Ria. Zoals het er nu uitziet zal de 22e golfslag weer rond de meter zitten en is de wind wel noord maar niet erg hard. Het is nog ver weg en kan nog veranderen dus we houden het in de gaten.
Inmiddels vernomen dat de kinderen woensdag de 20e bij SBS met het programma "het is hier fantastisch" om 21.30 op televisie gaan komen.

Ankeren we wel of niet?

Dat was de vraag die wij ons eergisteren stelden. De 10e zijn we uit Vigo vertrokken. Er zou volgens het weerbericht tussen de 4 en 8 knopen wind staan uit zuidelijke richting met een golfhoogte van ongeveer 1 meter. Bij het vertrek zagen we gelijk dat de wind overheersend west was. Op zich niet zo erg want het doel,was een Ria noordelijker (Ria de Pontevedra) en dan zou zeilend te lang duren waarop we besloten op de motor te gaan. Je moet immers wel de dagen selecteren waarbij ook de golfhoogte acceptabel is. Zodra we uit de Ria kwamen stond er meer wind dan voorspeld en zijn we gaan zeilen. Bij Combarro aangekomen het ankergerei in orde gemaakt. Gaan cirkelen op de ankerplek om de positie te bepalen. De wind stond nog steeds west en was aangetrokken naar 14 knopen. Op zich niet zo erg maar het klopte niet met de voorspelling. Als het anker niet houdt dan loop je op rotsen. De ankerplek is goed voor noord en oostelijke wind maar kan bij rustig weer ook voor alle windrichtingen. Op het laatste moment toch maar besloten de haven in te gaan en niet te ankeren. Dat slaapt een stuk rustiger. De golfhoogte zou op gaan lopen naar 2,4 meter. Hier blijven we drie nachten liggen om de omgeving te verkennen. Woensdag is de golfhoogte weer terug naar ongeveer een meter en gaan we door naar de volgende Ria. ria de Arousa.

Weg uit Baiona

Het viel niet mee om weg te komen. Aan de ankerketting zat meer wier dan ik ooit gezien heb en het anker zelf zag eruit of ik een emmer zand aan het naar boven halen was. Direct schoongespoeld want anders koekt het alleen maar vast. De wind zat mee want na het anker opgehaald te hebben werd ik de baai in gedreven. Ik kreeg dus alle tijd om alles in orde te maken.
De baai zelf is ongeveer 5 tot 9 meter diep. Zodra je de baai uitkomt krijg je ook te maken met de golfslag van zee. Het wordt dan al snel een 30 tot 35 meter diep. Met een golfslag van z'n 3 meter die dan ontstaat is het klimmen en weer terug vallen in zee van de boeg. Met een snelheid van ongeveer 2,5 knoop duurt het lang maar de boot maakt dan geen klappen. In de baai had ik het grootzeil toch gezet in de hoop wat vaster in het water te liggen. Helaas viel dat tegen doordat er toch te weinig wind stond. Bij het aanlopen of vertrekken van Baiona moet je niet proberen wat af te snijden want aan beide kanten liggen behoorlijk wat rotsen boven maar ook onder water. Als je er eenmaal helemaal uit bent, begin je pas met het invaren van de Ria en kan de snelheid iets hoger. Na een half uurtje heb je genoeg beschutting van de eilanden (waarvan Cies de grootste is) en gaat het er weer relaxed aan toe.
Bij de havennaam van Real Club Nautico Vigo denk je aan vorstelijke haven. Nou niets is minder waar. Het is vergane glorie. Het gebouw heeft betere tijden gekend. Internet is gewoon een ramp zelfs bij de receptie. Toen ik vroeg waar de toiletten en douches waren werd ik doorverwezen naar het ernaast gelegen zwembad. En die was niet warm.
Het grootste voordeel is wel dat de boot nu erg rustig ligt en het even wennen is aan het niet meer slaan van water tegen de boot.

Weer voor anker

Na twee dagen in de haven gelegen te hebben ben ik vandaag weer voor anker gegaan. De voorspelde windkracht 9 bleek volgens de windmeter begin 10 te zijn. Gezien het trekken en rukken aan de landvasten geen plezierig verblijf in de haven maar de kans dat er een landvast breekt is groot. Er ligt dan altijd bij dit soort weer een tweede landvast over de eerste heen die als er een breekt de schok opvangt en de boot toch blijft liggen waar ik dat wil. Binnen voel je dat en kun je actie ondernemen.
Heel even dacht ik vannacht dat het over was want het werd windstil van het ene moment in het andere. Niet voor lang want na ongeveer 5 minuten kwam de wind even hard terug maar dan met 90 graden verschil. Dat hield toen in dat onmiddellijk de stootwillen van de ene kant naar de andere kant moesten. Helaas heeft me dat een stootwil gekost maar dat is beter als een beschadiging aan de boot. Vandaag is de wind gaan liggen maar de golfslag geeft nog steeds het rukken en trekken aan de landvasten. Bij elke stap die je dan aan boord doet moet je je vasthouden wil je niet onderuit gaan. Door te ankeren ben ik dat gevoel in ieder geval kwijt en deinen we lekker op de golven mee.
Woensdag is er betrekkelijk weinig wind maar voor de donderdag erop is er alweer een 6 voorspeld. Morgen dus maar naar Vigo varen.
Gisteren even met een Engelsman contact gehad die een van de stadt zeehond heeft gekocht in Avor en deze nu terug aan het zeilen is naar Engeland. Hij was aan het mopperen over het weer want hij was al twee maanden onderweg en had al terug moeten zijn. Haast moet je echt niet hebben bij dit soort tochten.

Regen en wind.

Regen, regen en nog eens regen met veel wind, heel veel wind. Dat is het weerbeeld van de afgelopen dagen en de komende dagen.
Inmiddels lig ik 9 dagen voor anker in de baai van Baiona. De wind kwam met regelmaat met 30 knopen over het dek maar het anker heeft het goed gehouden. Ik had 5 a 6 keer de diepte aan ketting maar heb daar uiteindelijk nog 10 meter lijn bijgezet.
Tussen de buiten door klaart het even op en moet ik naar de kant roeien voor boodschappen en internet. Dan het juiste moment uitzoeken om ook weer droog aan boord te komen.
De windgenerator heb ik af en toe moeten uitzetten om dat er meer ampères in komen dan goed is voor de accu. Na 9 dagen sta ik op 92 procent resterende capaciteit.
Er is genoeg energie om in de avond een filmpje op de laptop te bekijken. De stargate cyclus heb ik bijna helemaal gezien maar er zijn nog genoeg films over.
Als ik terug kijk naar de inmiddels afgelegde afstand dan denk ik dat het heel goed is gegaan en de juiste dagen om te gaan varen volledig benut zijn geweest.
De golven zijn niet meer onder de twee meter geweest en gaan regelmatig naar de 3,5 meter.
Ik begrijp nu ook waarom het hier nog winter is.
De voorspelling voor de komende week heeft mij in ieder geval doen besluiten om vandaag in de haven te gaan liggen vannacht komt de regen opzetten en aansluitend komt er een zuid 9.
Hiervoor heb ik gebruik gemaakt van "de stilte voor de storm".
Het anker ophalen was niet eenvoudig want dat had zich echt ingegraven. Gelukkig had ik alle tijd om met behulp van de motor het uit de zandbodem te krijgen. Beter met deze wind dan met een 15 a 20 knopen wind. Als je deze manoeuvre alleen moet doen moet je oppassen dat de wind je niet op het ondiepe gedeelte zet. Je loopt dan tijdens het inhalen een paar keer van voor naar achter.
Nu geniet ik nog maar even in de kuip van het beetje zon wat er door komt zonder de wind.