Vanmorgen eerst maar naar een supermarkt en brood gehaald. Engels brood. Dat is brood dat een week goed blijft. Lekker brood is iets anders. Het kan niet tippen aan een stokbroodje dat we de afgelopen maanden elke dag vers gingen halen. Daarna maken we alles klaar om te vertrekken. De boot wordt eveneens vertrek klaar gemaakt. We liggen in het Granville dok. De sluis gaat hier een paar uur voor hoog water open. Om 11.15 uur is het zover het tijdstip dat ik ook gepland heb om te vertrekken. In de binnenhaven zet ik het grootzeil en roep portcontrol op.
Ik mag eruit en om 11.30 zit ik tussen de havenpier. De voorspelling is dat er minder wind aan de Engelse kust zit en meer wind aan de Franse kant. Het is dus zaak om zo snel mogelijk de shippinglane over te steken en aan de Franse kant te komen. Bij de haven weglopende kan er direct een snelheid van ongeveer 6 knopen gelopen worden tot aan de shippinglane. Omdat die recht over gestoken moet worden is dat beetje wind te weinig om veilig over te steken en gaat de motor er een uur bij. Het is niet druk met de beroepsvaart en half weg de tweede baan is er niets meer te zien op de ais. Ik stel de koers bij en kan optimaal zeilen. Het loopt als een trein. Een boot die tien minuten voor mij is vertrokken heeft de oversteek meer noordelijk gezocht en blijft onder de Engelse kust varen. Door het water ligt de snelheid (met stroming mee) regelmatig rond de 10 knopen. Dover, Duynkerken in 5 uur en 20 minuten.
Om 10 voor vijf loop ik de haven van Duynkerken binnen en om half zes lig ik aan de steiger.
Twee dagen achtereen met de ideale wind en afstanden overbrugd in hele korte tijd.
0 reacties:
Een reactie posten