De onzekerheid

Onze vorige boot had een redelijk traditionele boeg. Ruim boven het water het boegbeslag en dan schuin naar achter weglopend tot de waterlijn.
Het huidige vaartuig heeft een moderne boeg die redelijk recht naar beneden loopt. Dat komt dan de vaarprestaties ten goede. Op zich is daar niets mis mee en hebben we enkele jaren in Nederland en voor de kust gevaren. Met deze boot hadden we nog geen ervaring met het ankeren opgedaan. Gezien de tocht naar Lissabon zijn er in de Spaanse Ria's toch aardige ankerplekken die we dan ook graag hebben aangelopen.
Dan pas merk je dat een rechte boeg ook veel nadelen kent want het anker slaat nog al eens tegen het schip aan. Zowel bij het naar beneden laten als het naar boven halen. Dat zat ons niet lekker en we keken veel naar andere schepen hoe die een dergelijk probleem probeerden te takkelen. Na veel beschadigde boegen te hebben gezien kwamen we onder weg in Portugal ook een gelijk schip tegen dat een RVS bescherming op de boeg had (laten) aanbrengen.
Daarvan een foto gemaakt. Toen we in Lissabon de boot winterklaar aan het maken waren kwam dit ter sprake en de werfbaas zag na de foto in ontvangst genomen te hebben geen problemen.
Hij zou het wel fiksen. Dan ben je aangekomen in het stadium van een offerte aanvragen. Intussen stond de boot op de wal en ging ik op de TOFINO verder afzakkende naar het zuiden via Lagos, Lanzarote en Tenerife.
Op Tenerife aangekomen kwam de offerte binnen. Zeer gedetailleerd met diverse maten. Of ik maar akkoord wilde geven.
En toen sloeg de onzekerheid toe. Het is een hele uitgave en klopt het allemaal wel wat hij er van gemaakt had.
Gelukkig varen er van dit type meer boten en kwam er in SAN Miguel op Tenerife net een binnenlopen.
Ik er naar toe met de vraag of ik met een rolmaat wat mocht opmeten aan de voorkant van het schip. Na wat over en weer gesproken te hebben over onze boten kon ik gaan opmeten.
Met deze wetenschap gaf ik akkoord voor de offerte met als aanpassing 20 cm langer.
Dan vraag je je de rest van de winter af, hoe hebben ze het bevestigd en is het wel precies zoals afgesproken. Immers eenmaal gemonteerd heb je gaten.
Het eerst wat ik gedurende de werkweek in februari deed was natuurlijk kijken hoe het eruit zag.
Er was nog niets zichtbaars gedaan. Maandag komt de werfbaas gelijk vertellen dat morgenvroeg het RVS er zal zijn. Hij heeft nog wel kleine aanpassingen doorgevoerd want hij vond dat dat nodig was. Het zuidelijke manana was natuurlijk van toepassing. Dinsdagavond om 18.50 wordt de boeg schoongemaakt. Dus ik dacht: O, dat gaan ze morgenochtend dan doen.
Woensdag niets meer vernomen. Donderdag is een dag met verrassingen want ik verwacht niets meer maar rond 17.00 uur mag ik even in de werkplaats gaan kijken en daar staat het klaar.
En de vreugde is groot als blijkt dat het zo ook de bedoeling was. Het plaatsen zal vrijdagochtend gedaan worden of ik bij het aanbreken van de dag de ankerbak maar leeg wil hebben. Zo gezegd, zo gedaan. De hele dag hebben andere klussen haast en kan ik niets anders doen dan wachten.
Op zaterdag is het al niet anders en dus zal ik pas als ik terugkom zien hoe het eruit ziet als het gemonteerd is.
Gisteren aangekomen en tot mijn verrassing is het RVS op de boeg gemonteerd.
Het ziet er goed uit. Helaas geen foto omdat ik die niet kan verkleinen en de originele foto meer als 1 mb te groot is.