We besluiten nog een dag in Fort Augustus te blijven omdat de voorspelling veel regen is. We gebruiken deze dag om achter de sluis te gaan liggen. Omdat we vooraan liggen gaan we ook als eerste de sluis in. Hier moeten we vijf sluizen achter elkaar hebben en elke keer stijgen we tussen de 2,5 en 3 meter. Na de sluizen liggen we ongeveer 30 meter boven de zeespiegel. Na de sluis vinden we een plekje aan een van de pontons met water en elektra. Het slechte weer blijft uit en we besluiten zelfs te wassen. Met het zonnetje en de wind kunnen we zelfs de was aan boord drogen. In de avond is er in een pub live muziek van de Blackrock Ceilidh band waar we naar toe gaan. We vinden zelf nog een plek vooraan bij de band. Het zijn vier zeer enthousiaste muzikanten. Een met viool, een accordeon, een gitarist en een drummer. Maar al snel worden er instrumenten gewisseld door een saxofoon, banjo, mandoline en twee verschillende doedelzakken. We hebben het naar onze zin.
Zaterdag gaan we weer een stukje verder. Eerst twee sluizen zodat we weer vijf meter omhoog gaan. Dan een swingbrug en komen we op Loch Oich. Het hoogste punt. Hier liggen de meeste tonnen van het hele kanaal. Dat is ook wel nodig want er zitten zeer ondiepe stukken bij. De bergen aan onze bakboordkant zijn 495 meter hoog en imposant. Als we Loch Oich overgestoken hebben gaan we door de Laggan swingbridge en komen we weer in een mooi stukje natuur terecht. Ze noemen dit op de kaart de Laggan Avenue. Net voor de sluis gaan we liggen om te lunchen. Als we goed en wel liggen barst er een flinke bui los.
Als de bui weg is en we naar buiten willen om de omgeving te verkennen gaat de sluis open en besluiten we door de sluis te gaan en buiten de sluis te gaan liggen. Dit is de eerste sluis die weer naar beneden gaat. Het zijn twee sluizen maar de sluiswachter doet ze in een keer dus zakken we ineens 5 meter. Direct na de sluis is alleen een haven voor de verhuurboten en daar willen we niet tussen liggen. Geen winkel te zien. Er is nog tijd genoeg om voor sluitingstijd de volgende sluizen en bruggen te halen. We varen door en steken Loch Lochy over. Hier krijgen we ook Ben Nevis te zien. Dit is de hoogste berg van Engeland. We zien er zelfs op verschillende plekken nog sneeuw liggen. Op het einde van het Loch worden we misleid door de vele viskweekvijvers die daar drijven. We zitten aan de verkeerde kant maar na de vijvers kunnen we oversteken en gaan we naar Gairlochy vaargeul. Voor de ingang is het ook hier weer, niet direct aanvaren maar bakboord aanhouden en net voor de ingang naar stuurboord. We roepen het Gairlochy Lock op en kunnen direct naar binnen. De sluiswachter geeft aan dat ook hij twee sluizen in een keer doet waardoor we weer 5 meter naar beneden gaan. Ook zal hij zorgen dat de Gairlochy swingbridge en de Moy swingbridge voor ons open gaan. We varen door een stukje kanaal met veel groen en aan de ene kant bergen en aan de andere kant dalen. We genieten opnieuw van het uitzicht en meren uiteindelijk af voor Neptunes Staircase. Dit zijn 8 sluizen achter elkaar waar je dan ongeveer 20 meter lager uitkomt. Het zou weer een slechte dag worden maar na het buitje tijdens onze lunch blijven we verschoond van meerdere buien. De zon komt zelfs af en toe door.
Achter ons ligt een wat ouder maar zeer luxe passagiersschip. We spreken even met de ingehuurde Nederlandse schipper. Er kunnen 12 passagiers op en er zijn 6 bemanningsleden. Je kunt aangeven wat je wil gaan doen en zij regelen het bergwandelingen, bezoek aan whisky destilleerderij of noem het maar op tijdens de reis van hier naar Inverness. De prijs 5.000,-- euro per persoon.
In Banavie gaan we uit eten bij The Lochy. Niet duur en toch goed. Midden in de nacht komt er een depressie over met windkracht negen. Heel veel regen en hele stevige rukwinden. De boot schudt en rukt flink aan de afmeerlijnen. Zulke rukwinden heb ik zelden gehad in al die jaren dat ik zeil.
Zondag staan we op ons gemak op en nemen we de bus naar Fort William, lopen door de winkelstraat en doen onze inkopen bij Morrison en we eten tussen de middag iets bij een koffiehuis. Het personeel komt bij ons gestrest over. De bestelling gaat fout en we horen regelmatig dat iets er niet meer is. De koffie ging in meeneem bekers want er waren ook geen kopjes meer beschikbaar. Dan gaat midden op de dag het bordje met gesloten op de deur. We nuttigen onze "bestelling" en als we klaar zijn gaat het bordje weer op open. Of ze konden de drukte niet aan of ze hebben inkopen gedaan. Wie zal het zeggen.
Ondanks het druilerige weer blijven we zo goed als droog en hoeft er feitelijk niets uitgehangen te worden.
We gaan nog langs het treinstation en regelen treinkaartjes voor de maandag.
We willen naar Glennfinnan en Mallaig. We nemen een retourtje Banavie - Mallaig. Dat kan met de stoomtrein voor 36 pond en zo wordt het ook in de folders verkocht. Met de gewone trein leg je hetzelfde traject af voor 14,55 pond. Dat verschil vinden we toch iets te groot. Dan maar geen stoomtrein. We krijgen voor deze reis 16 kaartjes voor 4 personen. Een kaartje voor heen en terugreis en plaats bewijzen voor heen en terug reis. Eenmaal in de trein blijken onze stoelen bezet maar als we de plaats bewijzen laten zien wordt er plaats gemaakt. Gereserveerde stoelen zijn voorzien van een mededeling gereserveerd. Het verwijderen daarvan kan een boete opleveren van 200 pond. En ze waren verwijderd. Ze kozen toch eieren voor hun geld. Liever opstaan dan een conducteur erbij. De tocht voert ons door de Schotse hooglanden. We gaan over en door de bergen. We gaan ook over de Glenfillan een mooie brug over een dal dat op diverse plaatjes, boeken en ansichtkaarten voorkomt. We maken veel foto's door de ramen. Er zullen er wel een paar mislukt zijn maar dat nemen we voor lief.
In Mallaig lopen we wat rond en gaan daar eten bij de Chlachain Inn. Daarna lopen we nog wat rond en dan is het tijd voor de retourreis.
Onze reis door het Caledonisch kanaal zit er bijna op. Morgen gaan we Neptun's Staircase doen. Acht sluizen naar beneden. We willen dan ook de twee sluizen erna nog doen (weer 5 meter omlaag) en in het basin overnachten. Dan de papierwinkel afwerken en ons afmelden. Woensdag pakken we dan om 8 uur de laatste sluis en varen dan op Loch Linnhe dat een rechtstreekse verbinding heeft met de zee. In het basin waait het in de avond hard in tegenstelling tot het weerbericht. Maar op woensdagochtend besluiten we na de watertank water gevuld te hebben toch te vertrekken. We zakken in de sluis nog 1,5 meter en zitten dan op Loch Linnhe.
Verstuurd vanaf mijn iPad
0 reacties:
Een reactie posten