Het was de bedoeling vandaag te vertrekken maar gezien de voorspelling van wind en golven hebben we dit uitgesteld. De depressies komen en gaan en brengen daarmee ook nieuwe voorspellingen met zich mee. De veranderingen zijn groot.
Aan boord doen we enkele noodzakelijke klusjes. Motor en impeller nakijken. Toiletten openmaken en het binnenwerk van vaseline voorzien zodat het weer soepel gaat. We gaan ook naar het Carrickfergus museum en leren hoe de plaats is ontstaan en uitgegroeid tot wat het nu is. Allemaal als gevolg van het kasteel dat hier destijds gebouwd is. We krijgen te horen dat Jonathan Swift in Carrickfergus zijn inspiratie voor het boek Gullivers Reizen heeft opgedaan. In de middag doen we inkopen bij Sainsbury en zijn we weer klaar om morgen de reis te vervolgen.
Bij het vertrek blijkt de buiten marifoon het niet meer te doen. Als ik de buitenhoorn binnen aansluit werkt het wel naar behoren. Er zit dus iets fout bij de aansluiting buiten. Vandaag dus alleen binnen een marifoon die we gelukkig kunnen schakelen op de speaker buiten.
Het is kiezen of vandaag weg of hier nog een paar dagen blijven liggen. Met het huidige weerbeeld dat bijna dagelijks wisselt en niet echt bestendig is gaan we toch maar.
We vertrekken op de motor twee uur voor laag water. Voor de stroom op te pakken iets te vroeg maar als we wachten kunnen we de haven niet meer uit. Na een uurtje moet ik een trosje wier uit het roer halen. Even daarna gaat het zeil op en kunnen we met beide zeilen elk een kant zonder uitbomen. Dat gaat voor enkele mijlen goed maar dan moet toch de motor het weer overnemen. Als we voor Ardglass liggen is het even oppassen met het binnenlopen. Het is niet echt breed en er staat de hele dag al een deining.
Ardglass is een klein dorpje we zien veel verpaupering. We lopen rond en drinken koffie bij een winkel aan de vissershaven. Eenmaal binnen staat er op het bord dat er een warme maaltijd, aardappelen, vlees en salade geserveerd wordt voor 5 pond per persoon. Dat doen we, waardoor we niet meer aan boord hoeven te koken. Het is nog goed ook.
Maandag vertrekken we rond 8 uur. Er zijn al enkele kleine zeilboten een uurtje eerder gegaan. We gaan naar Howth. Er staat nog een lichte deining en geen wind of twee knopen uit alle richtingen. Het grootzeil blijft ingepakt. De pinnetjes van de stekker voor de marifoon schraap ik wat af met een pincet. Het resultaat is goed want hij werkt weer. Het was dus oxidatie.
De hele dag is grauw geweest. Door dit weer hebben we helaas niets van het natuurschoon en kusten mogen aanschouwen. Doordat de Ierse Zee een spiegel is zien we wel met de regelmaat een zeehond met zijn kop boven water uitkomen.
Howth ligt achter een eilandje dat geheel in de wolken hangt. Je kunt hier weer links en rechts van het eilandje naar Howth toe. Gezien de ondieptes aan de rechtse kant verkiezen wij voor de linkse kant. Pas als we de haven naderen zien we de ingang en de tonnen in de haven die de smalle toegang aangeven naar de jachthaven.
Dan trekt het open en zien we ook het achterland.
We krijgen via de marifoon de eerste en beste plek in de haven toegewezen. Als we liggen komt er een Ier voorbij varen die ons er op attent maakt dat twee boten verder de boot ligt die Daniel Craig gebruikte in de James Bond film "Casino Royal". Die hebben we wel even op de foto gezet. Ook vernemen we dat hier Bono moet wonen maar dat landgoed zal wel verder uit het dorp liggen. Of het klopt weten we niet.
Als we aan land gaan om de benen te strekken krijg ik de volle laag van een meeuw op mijn hoofd en jas en moet ik weer terug naar de boot om er weer toonbaar uit te zien.
We hebben het Ierse gastenvlaggetje gehesen en kunnen weer met euro's betalen. We hadden in onze portemonnaie inmiddels Engelse, Schotse, Ierse en Ultster ponden zitten.
Vandaag hebben we een dag met 23 graden en in de middag gaat zelfs de bimini open. Ook kan de korte broek vandaag weer aan. We verkennen Howth en doen de was. De afgelopen weken (vanaf het Caledonisch Kanaal) hebben we gedacht dat het winterseizoen zijn intrede had gedaan. In de havens was niets te doen en daarnaast staat onze oversteek van Schotland naar Ierland met 13 graden nog in ons geheugen. Hier hebben we het gevoel dat we weer in het zomerseizoen zitten. Niet alleen de temperatuur maar ook het leven in de haven. Vanavond is er een wedstrijd en er zijn zeker 40 boten uitgerukt.
Wat ons wel opvalt is dat het leven wel heel veel duurder is dan in noord Ierland. Hier heeft welvaart duidelijk een andere standaard. Er ligt hier een flinke vissersvloot en verse vis bij de vleet. Dat eten we dus als avondeten.
Op het moment dat ik dit schrijf is het 20.15 en zit ik in de kuip.
0 reacties:
Een reactie posten