Portugal

Het is zover we hebben weer een land achter ons gelaten en zijn doorgezeild naar Viana Do Castelo te Portugal. Ons vlaggetje voor het gastland is dan nu ook gewijzigd. Hiermee is ook de Spaanse telefoon komen te vervallen.
Na een paar dagen voor anker te hebben gelegen in Baiona hebben we na ontvangst van nieuwe gribfiles besloten snel door te varen. Het was morgen vertrekken en zeilen of over een of twee dagen later vertrekken en met de motor varen. Aangezien we liever zeilen dan op de motor varen was de keuze snel gemaakt. Snel de. Omboog nog gepakt en om 20.30 wij nog naar de supermarkt voor inlopen voor de komende dagen. Deze bezigheid stond gepland voor de volgende dag maar die werd nu ingevuld met een zeiltochtje van 35 zm. Om 8 uur vertrokken en gezeild met een snelheid van tussen de 2.4 en 6 kn. In de middag aangekomen in Viana Do Castelo waar we ook de gasfles zouden moeten kunnen laten vullen. Nu heeft deze haven noet veel pasanten plaatsen en we kwamen met een groep van Nederlanders. Om ons toch te helpen aan een ligplaats konden we met een ankerlijn op de boeg met z'n allen aan een kleine steiger liggen. Achteraf een gezellige plek. Onmiddellijk na aankomst het gas geregeld en dat bleek te lukken. De volgende dag om 12 uur stond onze fles gevuld voor ons klaar. Als je dan in een haven ligt ben je nog niet klaar want dan begint je met de registratie bij de havenmeester daarna wordt de boot van het zout ontdaan. Watertanks gevuld. Dan zijn er ook altijd kleine klussen aan boord die gedaan moeten worden. De dag erop komt de was aan de beurt. Nu moesten we tien minuten lopen om van de ligplaats naar de wasmachine te komen en we hadden voor enkele machines was. Na elke nieuwe wasmachine naar de boot teruglopen om de was op te hangen. Als je dan klaar was kon je weer terug naar de wasmachine voor de volgende hoop was. Zo is je dag snel gevuld.
Hoe zuidelijker we komen hoe hoger de temperatuur oploopt. Nu we in Portugal zijn hebben we de klok een uur terug gezet en hebben we geen last meer van de siësta's. Hier leeft de stad tussen de middag dit in tegenstelling tot Spanje waar het tussen 14.00 en 17.00 uitgestorven is.
Met het in de haven liggen hebben we ook weer redelijk internet en zijn er nieuwe foto's op de site gezet.

Nederlandse taal

Ik begin me af te vragen of mijn Nederlands slechter wordt naarmate ik van huis ben.
Nu zijn we met een hele groep Nederlanders en nu wil een groot aantal van deze groep naar een haven waar maar een paar ligplaatsen beschikbaar zijn. Er wordt afgesproken om daar op een maandag naar toe toe varen.
Wat schetst mijn verbazing op de ais blijken ze er zondagavond al te liggen.
Kan toevalstreffer zijn.
Vandaag roepen dezelfde personen dat ze om 9 uur vertreken.
Weer naar een haven die beperkte plaatsen heeft en wat zie ik om 8 uur als wij vertrekken, vertrekken zij ook.
Daar moeten we maar geen afspraken mee maken.

Ria de Vigo

In SAN Simon hebben we heerlijk rustig gelegen. Geen deining en nagenoeg geen golfslag. Helaas is hier niet veel te doen. De pilot geeft aan dat er vier ankerplekjes zijn waarvan er twee maar net 2meter diep zijn en 1 achter een kranen ligt die bij westen wind je schip van een laagje zand voorziet. Niet zoveel keus dus. Van een geankerde Engelsman vernomen dat er een kleine supermarkt is die ook brood verkoopt. Het strand is hier ook niet veel en ziet er eerder uit als modderplas dan als strand. Hierop gaan we na twee nachten door naar Moana. Hier is weer een hoop te doen en liggen we net achter de viveros. Voor west beschut maar niet voor de aangekondigde zuid voor overmorgen. Nou zij. Er niet zoveel ankerplekjes voor een zuidelijke wind zodat we besluiten om 15 zm verderop naar Baiona te gaan. We kunnen de hele dag heerlijk zeilen maar moeten de laatste drie mijl toch motoren door het wegvallen van de wind.
We mailen naar de haven van Cangas of ze twee plekken willen reserveren maar krijgen geen antwoord. Inmiddels via de marifoon vernomen dat er vier Nederlandse boten naar Cangas wilden Voor gas maar slechts twee ervan (kleinere boten) een plek in de haven kregen. De Puff met 9.60 in een 8 meter box. De verwachting is dat het voor mijn 12.60 een probleem zal gaan geven. Volgens de pilot kan de gasfles in Portugal ook gevuld worden dus vermoedelijk gaan we daar op gokken anders is het weer 15 zm terugvaren.
In Baiona hebben we goede ankerplekken (dachten we). Klopt op zich wel maar ik ben na het ankeren bij de kinderen aan boord gegaan en pas laat terug gegaan. Toen was het inmiddels laag water geworden en wat bleek ik lag gevaarlijk bij een met pokken begroeide mooring, met flink wat RvS aan de bovenkant, die bij hoog water onder water zit. Je zou er maar opvaren bij hoog water. Dan heb je een forse beschadiging aan je boot. Om twaalf uur dus eerst de bijboot binnen gehaald want die zou zeker de hele nacht langs die mooring schuren. Daarna even gekeken wat er zou gebeuren. Toen de wind wat aanwakkerde kwam die mooring gevaarlijk dicht tegen de boot aan dus maar wat ankerketting binnengehaald. Het zou hoog water gaan worden waardoor ik iets verder van die mooring af zou komende liggen. In de loop van de nacht regelmatig mijn bed uit om poolshoogte te nemen. Vandaag tussen twee buien door de boot toch maar een andere plek gegeven. Zo kan ik vannacht tenminste goed slapen.
Vandaag en morgen veel regen maar de temperatuur is wel lekker.
In deze Ria zijn we al twee keer getrakteerd op een dolfijnenshow. Met tientallen tegelijk zwemmen ze door de haven en regelmatig komen ze 1 tot 1.5 meter boven het water uit springen. Eindelijk heb ik dan ook een goede foto kunnen maken die zodra we in een haven komen op de site komt te staan.

Adios Ria de Pontevedra

Na een aantal dagen voor anker te hebben gelegen bij Combarro zijn we vanmorgen weer doorgegaan naar de volgende Ria. Nu hadden we een gerucht gehoord dat het in Cangas mogelijk is om je gasfles te latten vullen. Met een aantal Nederlandse boten was er afgesproken dat we elkaar op de hoogte zouden houden en wie het eerst kwam, dat zou controleren. Nou was bij mij een fles leeg en bij de TOFINO ook. Dus het doel in de nieuwe Ria werd Cangas. Dan weten we het maar. Voor de haven is er een mooie plek om te ankeren. Vanmorgen al vroeg vertrokken en gezien de zon de bimini open. De wind zou noord noord oost zijn en tussen de 5 en 10 knopen. Bij het vertrek nog steeds geen wind en dus op de motor. Gaande weg kwam er sluierbewolking en ging de bimini dicht. Sluierbewolking werd mist. Met radar verder gevaren. Toen we Ria de Vigo binnenliepen begon de wind aan te trekken naar de voorspelde 10 knopen maar uit zuid en zuid west. De ankerplek bij Cangas was nu lager wal geworden en dat trok ons niet aan. We besluiten de haven aan te doen en de havenmeester stuurt ons nog sneller weg dan we gekomen zijn. Er is geen plaats. Toen het zeiltje maar gezet en doorgezeild naar het einde van de Ria, want dan zijn er niet zoveel plaatsen waar je kunt ankeren. Uiteindelijk krijgen we 20 knopen wind uit de verkeerde hoek. Nu liggen we in SAN Simon uit de deining die de Ria binnen kwam.
Bij het verlaten van de haven van Cangas zijn we gespot door de Win 2 Win die ons daarna op de marifoon opriep. Hij had zijn gasfles laten vullen. Dus daar moeten wij in ieder geval ook nog naar toe.
Morgen gaan we plannen maken wat we in deze Ria willen zien in de komende 9 a10 dagen.
Rond 1 september willen we richting Portugal gaan varen om 13 september in Lissabon af te meren.

Verstuurd vanaf mijn iPad

Gasten aan boord.

We zijn inmiddels al weer een weekje thuis, maar waren te gast bij Martin en Bianca aan boord van de Arvid. We hebben zeer genoten en vonden het geweldig om zo te mogen meegenieten van hun reis en het super gevoel van vrijheid te ervaren. Het was voor ons echt onthaasten en vakantievieren.

 

We zijn vanaf Brussel naar Santiago de Compostella gevlogen en na een bezoekje aan de stad en een nachtje in een hotel zijn we met de autobus via Noia, een mooi plaatsje met historische waarde, naar Muros gereden waar de Arvid in een prachtige baai voor anker lag.

Dochter Bianca en Patrick kwamen ons met hun kroost ophalen per bijboot. Zij liggen met hun de Tofino boot in dezelfde baai. We voelden ons even spelers in het vergelijkbare Wolf, Kool en Geit sprookje, met 6 personen in een bijboot en bagage vraagt even wat wisselimprovisatie, maar een tiental minuten later zaten we toch allemaal op deArvid te genieten van een, aan boord, vers gebakken appeltaart met koffie.

 

Na een nachtje voor anker te hebben gelegen, liepen we tegen de middag binnen in de haven van Portosin. Een gezellige haven met veel bedrijvigheid. Martin schilderde nog een keer de vlonders van de bijboot en we deden wat boodschappen.De volgende dag vertrokken we met de autobus naar Noia, waar we wat hebben rondgewandeld door het centrum. En natuurlijk hebben we op een terras, van een wat later bleek oud kasteeltje, wat gedronken. Terug in Portosin hebben we 's avonds bij een restaurantje lekker gegeten op een terras. HetEngels van de Spanjaarden in deze streek is over het algemeen niet geweldig, volgens de reisgids wordt het hier ook nauwelijks onderwezen. Het Engels van de serveerster was ook niet verstaanbaar, maar een knor geluid of wat boe geroepmaakte al snel duidelijk dat we een stuk rundsvleesvoorgeschoteld zouden krijgen en dat hebben Martin en ik ons goed laten smaken.

 

De dag erop vertrokken we naar een de baai bij Ria de Muros, alwaar we voor anker hebben overnacht. Bianca en Patrickkwamen met de bijboot moeder en oma feliciteren en we hebben uitgebreid getafeld. Dylano en Fenna hebben ook genoten van deze verwennerij bij oma. Vrolijke snuitjes die 4 jaar de wereldzeeën zullen bevaren. Waarschijnlijk kennen ze dan alle liedjes van de zeeverkenners.

 

De volgende dag vertrekken we uit de baai van Muros naar de baai van Arosa, onderweg hebben we een speelse ontmoeting met een school dolfijnen. Later zagen we ook dolfijnen zwemmen bij onze ankerplaats.

Na het eten krijgen we bezoek van de Spaanse Politie, maar nadat Martin een kopie kon laten zien van een eerder bezoek tijdens zijn tocht, gingen ze weer van boord en wensten ons nog een goed verblijf. De Tofino kreeg wel bezoek langszij, maar waarschijnlijk was de aanblik van Patrick met Fenna op zijn arm voldoende om niet aan boord te komen.

 

De gripfiles gaven dat de wind zou gaan toenemen en daarom zijn we de haven van Ribeira binnen gevaren. De havenmeester trok de lijn van de afmeerboei wat te vroeg omhoog en daardoor kwam de lijn in de schroef, een plaatselijke duiker die terugkwam van een instructietocht heeft de lijn verwijderd en de aanlegplaats weer hersteld.

Na een wandeling door de stad spraken we een Spanjaard bij de haven die gewerkt had bij de hoogovens in IJmuiden. Hij wist ons te vertellen dat de sirene welke we steeds hoorden, niet aangaf of er een vissersschip in de haven voer, maar dat er vis werd geveild en de toon gaf zelfs te kennen welke vissoort. Ook zagen we het lossen van de vangst met zelfs een zwaardwalvis van wel 2.50 m welke waarschijnlijk als bijvangst in het net was terechtgekomen.

Het was ook leuk om even over de markt van Ribeira te wandelen. Even internetten op het terras, want in de haven was de ontvangst niet super.

De ligplaats was met deze wind niet prettig het was een goed besluit om de dag erop te vertrekken naar Villa Garcia de Arosa aan de overkant van de baai. Het was een mooie tocht, heerlijk weer en we hebben ook even kunnen zeilen. De baai van Arosa vraagt wel wat oplettendheid van de schipper, er zitten veel rotsen onder water, je moet dus wel een beetje uitkijken. De kaartplotter is als je hier vaart een uitkomst. We komen in de haven van Villagarcia terecht.

 

We vermaken ons goed met wat stadsbezoekjes, we gaan een keer uit eten en samen met Monique ga ik met de bus naarCambados. Voor € 2.90 rijden we met z'n tweetjes zelfs terug via alle baaien in de omgeving ;-) anderhalf uur site-seeing.

's Avonds eten we als afscheid aan boord van de Arvid, om de volgende dag met de trein weer richting luchthaven te gaan. Bianca vliegt 's middags weer terug vanuit La Coruna via Madrid naar Amsterdam. Wij pakken twee dagen later vanuit Santiago het vliegtuig weer terug naar Brussel.

 

Martin en Bianca, het was een heerlijk verblijf bij jullie aan boord en we hopen dat jullie als jullie de foto's zien ook terug kijken op een heerlijke stukje van het traject van jullie reis. Patrick en Bianca voor jullie ook alle goeds op jullie reis.

Een heel ander Spanje

Vanuit Ria de Arousa zijn we heerlijk naar FIA de Pontevedre gezeild en ons anker uitgeworpen bij Sanxenxo.
Na de mooie pittoreske dorpjes zijn we terecht gekomen in het toeristische Spanje met een bomvol strand. Grote hotels en enorm veel flats. Het Scheveningen van Spanje. Om ons heen vaart met enige regelmaat een speedboot met klanten voor een parasailtochtje. Dan weer een race monster waar je voor een paar euro even mee mag varen om over het water te vliegen in plaats van de varen. In deze boten zitten de betalende gasten allemaal vastgebonden op stoeltjes want het risico is te groot als er een uitvalt.
We lagen hier niet bepaald rustig want naast deze herrie heden we ook last van de discotheekmuziek van de diverse discotheken aan de haven. In de haven van Sanxenxo moet je dus echt niet voor je rust gaan liggen. Als je daar dan ook de deining van de oceaan bij neemt was een nacht voor ons meer dan genoeg.
Een van de speedboten ging zelfs over mijn ankerboei en viel even stil daarna voer hij verder.
Bij het ophalen van het anker bleek er een hap uit het plastic van 4mm gaan ongeveer 15 bij 5 cm te zijn. Voor mijn gevoel moet er ook schade zijn aan de schroef van zijn buitenboormotor.
Vandaag direct door gevaren naar Combarro. Hier liggen we heerlijk beschut op 5 meter diepte en zullen we vermoedelijk weer een paar dagen blijven liggen want de verwachtingen zijn 6 no met uitschieters naar 7 in het zuid oosten van Finisterre en daar vallen we nog onder. Met deze wind en de nodige zon blijft de energievoorziening mooi op pijl en zijn we selfsupporting.

Foutje

Na enkele dagen regen hadden we gisteren weer een mooie dag met veel zon en een goed strandgehalte. Uiteindelijk liggen we weer op een plaats waar we al eerder hebben gelegen. Voor een mooi strand. Hier zijn uiteindelijk 6 Nederlandse boten samengekomen om ervaringen uit te wisselen en even bij te kletsen want dat we elkaar ergens op de route weer gaan tegenkomen is haast wel zeker. Gezien de mooie dag spraken we af om begin van de avond met z'n allen naar het strand te varen en daar te bbq'en. Zo gezegd zo gedaan. 6 bijboten op het strand. Bootjes aan de waterlijn achter gelaten want een paar uur later zou het eb zijn.
Dat mooie strand werd wel erg veel groter in verband met springtij. Op zich niet zo erg maar dat mooie strand liet nu een partij stenen aan de waterlijn zien waar je niet blij van wordt.
Och, dachten we, dan tillen een paar kerels elk bootje even op om het een honderd meter verderop weer in het water te leggen. Dat leek een goed plan totdat bleek dat de stenen zo scherp waren en iemand een snee in zijn voet kreeg (die later gehecht is met 7 hechtingen) dat we dat plan hebben laten varen. De bootjes slepen over deze stenen is ook niet goed voor de bodem dus moesten we wachten tot het water weer hoog genoeg was. Hierdoor konden we pas rond 2 uur richting boot roeien of motoren.
Vandaag een regenachtige dag zodat iedereen kan uitslapen.
Volgende keer toch iets beter op het tij en de gesteldheid van de waterlijn letten.
Een goede les voor ons allen.

Bertha

Bertha is de naam van een hurricane. In het Caribisch komen in de maanden juli tot en met november hurricanes voor. In of net voor dit gebied komen ze tot ontwikkeling om dan vervolgens over de oceaan met een grote bocht in de Golf van Biscaye uit te komen. Daarna kunnen ze oplossen of ze zoeken een andere weg. Om deze redenen moet je tussen augustus en april ook niet meer door de Golf willen varen. Dat wil niet zeggen dat het niet meer kan maar de kans op slecht weer is wel erg groot. Eergisteren was het nog niet duidelijk welke baan Bertha zou volgen. Er waren door de BBC drie scenario's opgegeven. Een ervan zou voor ons van invloed kunnen zijn. Achteraf blijven wij hiervan verschoond. Of wij nu een eigen depressie hebben gekregen of een staartje is niet helemaal duidelijk. Voor ons stond wel vast dat we van onze ankerplek af zouden gaan en naar een haven. Dat is nu Rianxo geworden. Hier zijn we gisteren aangekomen en blijven hier de komende nacht ook nog liggen. Deze depressie zou ook met veel regen gepaard gaan nou dat hebben we geweten. Ook de wind met 31 knopen kwam in de nacht over ons heen. We hebben een paar pogingen ondernomen om met de (klein)kinderen naar de speeltuin te gaan. Helaas.
We gebruiken de haven dan maar om het water en de elektra weer op een goed peil te brengen. En een beetje op te ruimen. Schoonmaken etc.
Morgen word het voor een dag even beter om dan voor een dag weer in te zakken. Daarna laat de zon zich weer een hele poos zien.
In deze Ria liggen we nu met 4 Nederlandse schepen. Wel verspreid. Via de korte golf hebben we vernomen dat er nog 5 morgen willen aankomen. Zij zijn later vertrokken en willen aansluiting zoeken. Het nadeel voor hen is wel dat zij de eerste Ria's in een sneltrein vaart hebben moeten nemen. Het is de bedoeling om nu gezamenlijk ergens af te spreken en dat moet dan op een ankerplaats worden waar minimaal 9 boten kunnen liggen en dan ook nog beschut moet zijn voor de zuidelijke wind van dinsdag. Dat zijn er niet zo veel en vermoedelijk gaan we morgen dan ook terug naar A Pobra Do Caraminal. Dinsdag kunnen we hier dan nog liggen maar woensdag willen we met de zon en de noordelijke wind toch doorvaren naar de volgende Ria.
Als het goed is gegaan staan er weer nieuwe foto's op de site van deze Ria met ons bezoek en onze bergwandeling waarbij we ons even in Oostenrijk waanden. Ook zijn er een paar foto's van de viveros (vis werkeilanden of kweekeiland) die wij hier regelmatig tegenkomen en omheen moeten varen.

Nat pak

We liggen nog steeds in A Pobra Do Caraminal. De wind zit in de verkeerde hoek en zoveel ankerplekjes die ook beschutting geven tegen zuid en zuid west zijn er niet.
De enorme catamaran is weer weg en nu scheuren de vissers weer langs. Dat geeft dan golfslag en op zich is dat niet zo erg maar als je net uit de bijboot wil stappen en z'n golf slaat onder het achterschip dan komt die even hard terug. Ik was dus drijf nat.
De komende twee dagen kunnen we veel regen verwachten dus we blijven hier nog maar even liggen.
Gisteravond voor de derde keer in Spanje de douane op visite gehad. Elke Ria heeft zijn eigen controle boot dus ik zal nog wel een paar collega's van hen zien in de volgende Ria.

A Pobra Do Caraminal

Ankeren is een stuk makkelijker geworden nu je het meer doet. Ook het vertrouwen in het ankeren is beter. Vroeger sliep ik slecht tijdens een nachtje ankeren maar dat is gelukkig beter nu. Wel moet je rekening houden met de windrichting en als de wind draait soms ook een andere ankerplek zoeken. Na twee dagen bij Escarabote gelegen te hebben ging de wind uit een andere hoek waaien en hebben we derhalve ook een andere baai opgezocht. 1 1/2 zm verder bij A Proba Do Caraminal. Aan het strand zit ook de Gadis een grote supermarkt. Makkelijk om in de ochtend ook vers brood te halen. Even roeien naar het strand en terug. Ik haal dan ookvoor de TOFINO brood mee en voordat ik in de bijboot zit hoor ik dan al roepen " opa kom je, ik wil mee". Vissers komen nogal hard voorbij gevaren maar sinds gisteren niet meer omdat er een erg grote catamaran heeft geankerd (moet hij wel want kan niet in de haven). Het vrijboord is minimaal 2 meter hoog en er zit drie man personeel op.
Nu varen de vissers er een rondje omheen in een slakkengang om de boot te bekijken.
Heeft voor ons dus ook voordelen als er z'n grote boot bij je in de buurt ligt.
Gisteren hebben we een bergwandeling gemaakt dat uitkwam bij een aantal watervalletjes en een natuurlijke kleine zwembaden. Erg mooi en net alsof je in Oostenrijk bent. Dan waan je je niet meer in Spanje tot op het moment dat je terug gaat lopen. De temperatuur maakt dat je gelijk weer weet dat je in Spanje zit. De foto's komen nog op de site maar dan moet ik goed internet hebben en electra om de foto's te verkleinen en van het toestel via de laptop op de site te zetten.
Vanmiddag de romp aan een zijde maar eens gepoetst en een handwasje gedaan. Morgen de andere zijde maar. Van horen zeggen moet Rianxo ook erg mooi zijn en dat zal zodra de wind meezit ons volgende doel zijn. Dat ligt dan weer ongeveer 1 zm de Ria in. Omdat we pas 14 september in Lissabon hoeven te zijn blijven we nog even relaxt hangen in de Ria.